از سال2009 تا به امروز 16نخست‌وزیر و رئیس‌جمهور اروپایی به خاطر بحران اقتصادی صندلی قدرت خود را از دست داده‌اند. بسیاری از تحلیل‌گران اقتصادی اروپا، همین بی‌ثباتی سیاسی را دلیل طولانی شدن بحران مالی اقتصادی اروپا می‌دانند و می‌گویند که این بحران به این زودی حل نمی‌شود. علاوه بر تغییرات پی‌درپی در دولت‌های اروپایی بعد از برگزاری انتخابات‌ها یا فشار احزاب مخالف، ساز‌وکار دمکراتیک در بروکراسی اتحادیه اروپا یکی دیگر از موانع پیش روی حل بحران یورو است.
اجرای هر بند از قوانین و مقررات یا توافقنامه‌هایی که برای حل این بحران تدوین و تدبیر می‌شود، ماه‌ها روی میز نمایندگان پارلمان در کشورهای عضو، منتظر تصویب می‌ماند و تازه بعد از این مدت، به‌دلیل اینکه احزاب حاکم با احزاب مخالف بر سر تصویب آن به توافق نمی‌رسند، دولت سقوط می‌کند و انتخابات زودهنگام برگزار می‌شود و همه این مسیر دوباره از اول باید طی شود.
اکنون پیمان مالی جدید اروپا، درانتظار رأی مثبت ایرلند است. در یونان، ایتالیا، اسپانیا و چک هم وضعیت به همین صورت است. اختلاف درباره تایید یا عدم تایید سیاست‌ها و مقررات توصیه شده اتحادیه اروپا در زمینه انضباط مالی و صرفه‌جویی اقتصادی، یونان را با بحرانی عجیب و بی‌سابقه روبه‌رو کرده که حتی انتخابات هم دیگر قادر به حل آن نیست؛ چون بعداز برگزاری انتخابات پارلمانی، هیچ‌کدام از احزاب نتوانستند با هم به توافق برسند و دولت ائتلافی تشکیل دهند.
روز یکشنبه 2هفته پیش( 17اردیبهشت‌ماه) روز سرنوشت اروپا بود. در یک روز در 6 کشور اروپایی انتخابات پارلمانی، ریاست‌جمهوری و شوراهای محلی برگزار شد که نتیجه 4 مورد از این رای‌گیری‌ها مسیر سیاسی این منطقه را تغییر داد و برای بحران یورو خبرهایی ناخوشایند داشت. مهم‌ترین آنها انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه بود که در آن فرانسوا اولاند سوسیالیست به قدرت رسید. به این ترتیب همه آنچه در مذاکرات سخت یک سال گذشته میان فرانسه و آلمان برای حل بحران مالی اروپا توافق شده‌بود، فعلا مختومه شده‌است.
نیکلا سارکوزی، رئیس‌جمهور پیشین فرانسه هم مانند 15سیاستمدار دیگر اروپایی، قربانی بحران اقتصادی شد. او در جریان تبلیغات انتخاباتی‌اش مدیران شرکت‌های بزرگ فرانسه را به دفترش فراخواند و از آنها قول گرفت که در تعدیل نیروهایشان به‌دلیل بحران اقتصادی، تجدید نظر کنند. حتی وعده داد که اخراج کارگران و کارمندان شرکت‌هایی را که سودی بالا در یک سال گذشته داشته‌اند، ممنوع می‌کند.
این تعدیل نیروها برای مدتی و به خاطر انتخابات متوقف شد اما طی همین چند روز آینده، شرکت هواپیمایی فرانسه قرار است صدها نفر از کارکناش را کاهش دهد چون برای ادامه حیاتش چاره دیگری ندارد. بنابراین اگر در انتخابات پارلمانی 2هفته دیگر فرانسه حزب سوسیالیست که بعد از 17سال با رأی بالایی کرسی ریاست‌جمهوری این کشور را به‌دست آورده‌است، نتایج چندان خوبی به دست نیاورد، تعجب نکنید. فرانسوی‌ها این بار دیگر برای ارزیابی رئیس‌جمهور منتظر 100روز اول دوره کاریش نمی‌مانند و منتظرند تا او در همان 100ساعت اول، کاری برای اقتصاد کند.
اگر چه همه می‌دانند بحران اروپا با انتخابات و تغییرات سیاسی حل نمی‌شود اما مردم برای ابراز خشم‌شان چاره دیگری ندارند. مردم گوشه دیگری از این جهان، در کشورهای عربی و طی 2سال گذشته، برای این ابراز خشم هزاران کشته دادند و با خشونت تمام رهبرانشان را از قدرت به زیر کشیدند. سیاستمداران اروپایی باید خوشحال باشند که دست‌کم مردم کشورهایشان پای صندوق‌های رأی آنها را از قدرت به زیر می‌‌کشند.
