او در سال جدید مسابقات آسیایی چین و جهانی فرانسه را پیش رو دارد و روی مسابقات جهانی حساب ویژه‌ای باز کرده و امیدوار است که پس از آن در المپیک لندن طلا بگیرد. با همه اینها، موفقیت‌های سلیمی در ماه‌های گذشته باعث فراموشی رسوایی دوپینگ فدراسیون وزنه‌برداری هم شده و خودش نیز نمی‌خواهد هیچ‌گاه گرفتار دوپینگ شود.
- بعد از قهرمانی آسیا و جهان، در حالی که به‌نظر می‌رسید تا مسابقات آسیایی چین خبر خاصی از شما نشود، ناگهان رکورد حسین رضازاده را شکستید. چه شد که چنین تصمیمی گرفتید؟
این خواسته آقای باقری بود. او می‌خواست که من رکوردزنی کنم. 2هفته قبل از مسابقات قهرمانی کشور در لیگ با اینکه مقام اول را به دست آوردم، ولی مربیان از من انتظار بیشتری داشتند. باقری گفت که انتظاری که از من داشته، برآورده نشده و به همین خاطر گفت که باید رکورد رضازاده را بزنم. من هم به خاطر اینکه تمرینات خوبی را پشت سر گذاشته بودم، آمادگی شکستن رکورد رضازاده را داشتم.
- چرا پیش از این، مثلا در گوانجو به رکوردزنی فکر نکرده بودید؟
واقعیت این است که در مسابقات جهانی و گوانجو فقط به فکر قهرمانی بودم؛ به رکوردزنی فکر نمی‌کردم و اولویت در آن مسابقات، گرفتن مدال طلا بود. البته در تمرینات 3بار رکورد رضازاده را زده بودم. در یک‌ضرب یک بار 215کیلوگرم را بالای سر بردم و 2 بار هم 214کیلوگرم را زده بودم ولی برای نخستین بار بود که به‌طور رسمی در مسابقات قهرمانی کشور وزنه 214کیلوگرمی را بالای سر بردم.
- اما حیف که این رکورد در فدراسیون جهانی وزنه‌برداری ثبت نشد...
همان موقع گفتم و همین الان هم می‌گویم که مشکلی از بابت تست دوپینگ ندارم. برخی حرف‌و‌حدیث‌ها هم در مورد رکوردزنی‌ام پیش آمد اما آمادگی این را داشتم که آزمایش دوپینگ بدهم و ثابت شود که ایرادی در رکوردزنی من نبوده است. با این حال، تلاش می‌کنم که در مسابقات بین‌المللی آینده، رکورد یک‌ضرب را به اسم خودم کنم.
- قبل از شما از سعید علی‌حسینی به‌عنوان کسی که می‌توانست رکورد رضازاده را بشکند، یاد می‌شد؛ ولی هیچ‌گاه این اتفاق رخ نداد. اتفاقا او در زمان مسابقات در سالن وزنه‌برداری حضور داشت و گفته بود که دوست دارد سلیمی رکوردزنی کند...
بله، سعید در سالن بود و اتفاقا یکی از نخستین کسانی بود که به من تبریک گفت. سعید یکی از دوستان خوب من است و من همیشه او را دوست دارم. او لیاقت این را داشت که در وزنه‌برداری در جایگاه بهتری قرار بگیرد و چند مدال جهانی به دست بیاورد.
- فکر می‌کنی چه اتفاقی برای علی‌حسینی افتاد که با محرومیت مادام‌العمر روبه‌رو شد؟
در جریان کارهای سعید نبودم؛ یعنی درست نمی‌دانم که چه اتفاقی برایش افتاد. وقتی دویپنگ سعید مثبت اعلام شد، در اردوی تیم ملی بودم. نمی‌دانم چه کسی مقصر بوده و من هم همان‌قدر می‌دانم که بقیه می‌دانند و اطلاعات بیشتری ندارم.
- بحث‌های بسیاری در مورد دوپینگ علی‌حسینی به‌وجود آمد و ماجرای او هنوز هم تمام نشده است. گفته می‌شد رضازاده هرگز نمی‌خواهد رکوردش را کسی غیر از پسرش بزند و گفته شد علی‌حسینی در تمرینات رکورد رضازاده را زده است. فکر می‌کنی چه اتفاقی افتاد که در رسوایی دوپینگ فدراسیون وزنه‌برداری بیشتر از همه علی‌حسینی ضرر کرد؛ آیا مربیان وقت تیم ملی مقصر بودند؟
فکر نمی‌کنم مربیان مقصر باشند. مربیان مکمل‌هایی که برای ملی‌پوشان تجویز می‌کنند، به همه می‌دهند و همه وزنه‌بردارانی که در اردو هستند، مصرف می‌کنند. در این حالت اگر مکمل‌ها ایراد داشته باشد، دوپینگ همه ملی‌پوشان مثبت اعلام می‌شود.
- ولی زمانی که حسین رضازاده در تیم ملی بود، یک بار دوپینگ همه ملی‌پوشان مثبت بود، غیر از رضازاده...
ببینید من در مسابقات آسیایی قزاقستان حضور داشتم و در آنجا از 8 وزنه‌بردار تیم ملی آزمایش دوپینگ گرفته شد و تنها یک نفر از ما آزمایش دوپینگش مثبت بود. من نمی‌خواهم رشید شریفی را متهم کنم و خدای ناکرده نمی‌خواهم به او توهین کنم اما این اتفاقی بود که برای او افتاد.
- اتفاقا شریفی هم مثل علی‌حسینی مربیان تیم ملی را مقصر رسوایی دوپینگ دانسته بود. چرا این اتفاق‌ها در سنگین‌وزن می‌افتاد؟
فقط در سنگین‌وزن نبود. مگر امید ناییج در سنگین‌وزن بود که آزمایش دوپینگش مثبت اعلام شد؟ کم‌لطفی است که به این شکل نگاه کنیم.
- اما موفقیت‌های تیم ملی وزنه‌برداری بعد از رسوایی دوپینگ یک جورهایی زیر سؤال رفت و دردسرهایی به‌وجود آورد؟
اتفاقاتی بود که افتاد و گذشت ولی زمانی که رضازاده سرپرست فدراسیون شد، با چند نفر در فدراسیون قطع همکاری کرد. آنها شمشیر را از رو بسته بودند و حمله می‌کردند. این افراد برای اینکه خودشان را به فدراسیون نزدیک کنند، قصد داشتند مجموعه فدراسیون را زیر سؤال ببرند.
- چه کسانی؟
نمی‌خواهم اسم کسی را مطرح کنم، ولی آنها بحث را به مجلس کشاندند و 3-2 نفرشان پیشنهاد دادند که وزنه‌برداری را تا المپیک تعطیل کنیم. آنها معتقد بودند که بعد از آن دوباره می‌توانند یک فدراسیون وزنه‌برداری پاک را بنیان کنند.
- در آن برهه از زمان، خیلی از انتقادها از سر دلسوزی بود و به‌نظر نمی‌رسید نفراتی هم که از فدراسیون کنار گذاشته شدند، چنین قصدی داشته باشند...
من همه را نمی‌گویم؛ ولی همان موقع خیلی‌ها بودند که انتقادی نکردند...
- پس می‌توان این‌طور برداشت کرد که کسانی که انتقاد می‌کردند، مورد غضب رضازاده قرار گرفتند و کورش باقری که انتقاد نکرد، پس از مدت‌ها در تیم ملی صاحب پست شد. این در حالی بود که باقری در آن موقع اختلافی هم با رضازاده داشت!
خیلی‌ها بودند که انتقاد نکردند و پستی هم نگرفتند. یک نفر شاید مشکلی ندیده که بخواهد اعتراض کند. این درست که باقری سرمربی تیم ملی شد ولی شاید برخلاف میل باطنی‌اش نمی‌توانسته حرفی بزند.
- با موفقیت‌های بهداد سلیمی تا حد زیادی ناکامی‌های گذشته هم فراموش شد؛ قبول داری؟
قبول دارم که دیدگاه‌ها عوض شده و خدا را شکر وضعیت الان بهتر است.
- برای اینکه از معضل دوپینگ در امان بمانی، کاری انجام می‌دهی؟
الان اطلاع‌رسانی بیشتر شده و فکر می‌کنم مربیان نقش زیادی در این اطلاع‌رسانی دارند. خودم هم برای پیشگیری از دوپینگ شخصا مراقب هستم تا مشکلی برایم پیش نیاید.
- فروردین90 مسابقات آسیایی چین را پیش رو داری و بعد از آن مسابقات جهانی فرانسه را؛ برای این مسابقات چه برنامه‌ای داری؟
راستش مسابقات آسیایی مهم نیست و فقط مسابقه می‌دهم که نتیجه لازم را به دست بیاورم. نتیجه تیمی برایم مهم است و به همین خاطر می‌خواهم مدال طلای این مسابقات را به دست بیاورم ولی مسابقات جهانی فرانسه خیلی برایم اهمیت دارد؛ چون سال قبل از المپیک لندن است و تیم‌ها با تمام قدرت در این مسابقات شرکت می‌کنند. امیدوارم بتوانم در فرانسه مدال طلا بگیرم.
- در این مسابقات به‌دنبال رکوردزنی خواهی بود؟
برای ثبت رکوردم باید تلاش کنم. سعی می‌کنم در دوضرب هم رکورد خوبی از خودم به جای بگذارم. در مسابقات کشوری خیلی‌ها معتقد بودند که اگر در دوضرب می‌توانستم وزنه 260کیلوگرم را بزنم، رکورد دوضرب را هم به نام خودم می‌کردم اما رکورد رضازاده 263کیلوگرم است و اصلا نمی‌خواستم رکورد دوضرب را بزنم. فقط در اینجا یک اشتباه مرتکب شدم و باید به جای وزنه 260 وزنه 255 را انتخاب می‌کردم تا بتوانم بالای سر ببرم. به هر حال، این هم گذشت تا بعد.
- و المپیک لندن؟
طلای المپیک ندارم و مطمئنا تصاحب طلای المپیک لندن خیلی خوب است. امیدوارم که بتوانم موفق شوم.
