این رفتار ضدایرانی اتحادیه اروپا که خود آنان نیز می‌دانند تأثیر مهمی بر مردم در راهی که انتخاب کرده‌اند، ندارد، توسط رسانه های وابسته آنها مورد توجه قرار گرفت، به‌طوری‌که حجم عمده‌ای از اخبار و تحلیل خود را به این موضوع اختصاص داده‌اند.
مثلا تلویزیون بنگاه سخن‌پراکنی انگلیس بخش‌های ویژه‌ای را تا چند روز آینده بدان اختصاص داده است. همچنین این برجسته‌سازی خبری و بزرگنمایی به‌صورت یک خط هماهنگ در بسیاری از رسانه‌های همسو با جریان استکبار خبری غرب دیده می‌شود. سئوال این است که چرا توپخانه تبلیغات غربی اینطور به بزرگنمایی تحریم‌ها می‌پردازد؟ و چرا حجم عملیات روانی دشمنان ملت ایران افزایش پیدا کرده است؟
پاسخ آن روش است و آن اینکه آمریکا و اتحادیه اروپا، تبلیغات فراوانی روی اهرم «تحریم» انجام داده بودند و در ضمن برای آنها و بسیاری از مردم جهان روشن است که تحریم‌های ضدایرانی نمی‌تواند اثرات مهمی بر مردم ایران داشته باشد و مردم ما از کنار این اخبار با بی‌تفاوتی عبور می‌کنند؛ به‌همین خاطر در تقسیم کار اهرم «تحریم» حجم زیادی از کار را به دست رسانه‌های غربی سپرده‌اند تا بتوانند با یک عملیات روانی گسترده، اقدام غیرقابل توجیه اتحادیه اروپا را به اذهان بقبولانند و در واقع از کاه، کوهی بسازند.
پیش‌بینی می‌شود از این به‌بعد حجم تبلیغات رسانه‌ای روی موضوع تحریم‌ها گسترده شود چرا که وقتی در عمل، تحریم‌ها کارساز نیستند، تحریم‌کنندگان امیدوارند که حداقل بتوانند با عملیات روانی روی افکار عمومی کارساز شوند. شاید درک این نکته که ملت ایران از ابتدای انقلاب در تحریم بوده است و حتی در مقطعی سیم‌خاردار نیز برای ورود به ایران ممنوع بود، برای ذهن های خفته سران اتحادیه اروپا و آمریکا سخت باشد، اما این واقعیت وجود داشته است.
نکته تأسف‌بار قطعنامه اخیر اتحادیه اروپا بازیچه‌شدن اروپاییان در دست سیاست‌بازان آمریکایی است که سیاست‌های آنها ذیل سیاست آمریکا تعریف شده است. این موضوع در پروپاگاندای آنها نیز دیده می‌شود به‌طوری‌که در ویژه‌برنامه‌های سفارشی اتاق‌های فکر عملیات روانی نقش سیاست‌پردازان آمریکایی به‌خوبی در رسانه‌های اروپایی خصوصا انگلیسی و فرانسوی و حتی برخی رسانه‌های دولت‌های مرتجع عرب دیده می‌شود؛ مثلا تلویزیون بی‌بی‌سی که نقش ویژه‌ای در این بازی رسانه‌ای دارد حجم عمده‌ای از مطالب خود را به نقل از مقامات آمریکایی اعلام می‌کند، یعنی سیاست آمریکایی که بر خلاف فلسفه تشکیل اتحادیه اروپا آنها را وابسته و دنباله‌رو نشان می‌دهد و حداکثر به‌عنوان یک ایالت آمریکا برای آنها نقش قائل می‌شود.
تحریم‌های اخیر نشان داد به‌‌رغم دستگاه های تبلیغی گسترده برای جاانداختن اروپای واحد، هنوز چنین چیزی وجود خارجی ندارد و ببر کاغذی تحریم که در پروپاگاندای تبلیغات رسانه‌ای آنها ساخته و پرداخته می‌شود، ناکارآمد و سست است.
آینده این حقیقت را روشن می‌کند چرا که ایرانیان در مقابل بیگانگان تنها به یک چیز فکر می‌کنند و آن پرهیز از تفرقه و تاکید بر وحدت است.
