این بمب در جلسه مقامات حزب منفجر شده بود. یکی از شهیدان این فاجعه خونبار آیت‌الله سیدمحمد حسینی بهشتی، رئیس قوه قضایی و دبیر کل حزب بود. در این انفجار 4عضو کابینه و 27نماینده مجلس و عده‌ای دیگر از مسئولان نیز به شهادت رسیدند.
امپراتور هند به ایران پناهنده شد
بیست و هشتم ژوئن سال 1540 میلادی (هفتم تیر) به دربار قزوین- پایتخت آن زمان ایران- خبر رسید که همایون شاه امپراتور هند قصد پناهنده شدن به ایران (شاه‌طهماسب صفوی) را دارد. همایون شاه در جنگ هفدهم ماه می‌همان سال از یک خان پشتون (افغان) شکست خورده بود و چون در دهلی هم معارضان و مخالفان فراوان داشت ترجیح داده بود که به ایران بیاید و پناهنده شود. شاه طهماسب قصد دیدار از زنجان را داشت که این خبر را دریافت کرد. شاه طهماسب یکم پس از ورود همایون شاه به قزوین، سپاهی در اختیار او قرارداد و همایون شاه با کمک این سپاه، تاج و تخت خود را بازیافت و این امر به بسط نفوذ فرهنگی ایران در هند انجامید که بیش از 2 قرن (تا سلطه انگلیسی‌ها بر هند) ادامه داشت. تا زمان سلطه انگلیسی‌ها بر هندوستان (نیمه قرن نوزدهم) فارسی، زبان رسمی دربار امپراتوران هند و زبان مکاتبات رسمی این کشور بود که بعدا زبان انگلیسی جایش را گرفت.
تئوری‌های مهم ژان ژاک روسو به مناسبت زادروز او
امروز زادروز «ژان ژاک روسو» اندیشمند بزرگ است که 28 ژوئن سال 1712 در شهر ژنو (سوئیس امروز و در آن زمان نوعی جمهوری) به دنیا آمد و 66 سال عمر کرد.روسو فرضیه‌های متعددی دارد از جمله تئوری آموزش و پرورش، پولیتیکال تئوری و تئوری انسان طبیعی که مهم‌ترین فرضیه‌های او به‌شمار می‌آیند. پولیتیکال تئوری او همانا فلسفه حکومتی کنتراتاریانیسم (فرضیه قرارداد) است براین پایه که دولت مکلف است براساس قراردادی که برای اجرا و رعایت آن انتخاب شده است، رفتار کند. بنابراین، اعمال یک دولت انتخابی باید بر پایه موافقت عمومی باشد و نقض قرارداد باعث لغو آن خواهد شد و در چنین وضعیتی قوه قضاییه باید پا به میان بگذارد و... . مفسران این فرضیه قول و وعده متقاضیان مشاغل انتخابی (نامزدها) را پیش از احراز سمت (پیروز شدن درانتخابات) نوعی بستن قرارداد با مردم خوانده‌اند زیرا که مردم (رای دهندگان) به اعتبار این وعده و تعهدات، آنان را برمی گزینند و خلف وعده نه تنها گناه، بلکه جرم است.
امضای قرارداد ورسای؛ وقتی که یک ملت تحقیر شود
10دقیقه مانده به ساعت 4 بعد از ظهر 28 ژوئن سال 1919 (هفتم تیرماه 1298)، نمایندگان آلمان زیر فشار شدید و ترس از خطر اشغال نظامی وطنشان، قرارداد «ورسای» را امضا کردند و «ماکس وبر» نخستین اندیشمندی بود که اعلام کرد این قرارداد که باعث تحقیر مردم آلمان می‌شود، زاینده جنگ دیگری خواهد بود. تاریخ نشان داد که چنین شد. «جان می‌نارد کینز» اقتصاددان انگلیسی به حالت اعتراض نسبت به شرایط سختی که قراربود به آلمان تحمیل شود قبلا جلسه کنفرانس ورسای را ترک کرده بود.
وی از شرکت‌کنندگان کنفرانس پایان جنگ جهانی اول در ورسای بود. کینز مخالفت خود را با مجازات ملت ها در کتاب «نتایج اقتصادی» منتشر ساخت که در آن از مجازات‌های اقتصادی یک ملت که دود آن به چشم ملل دیگر هم می‌رود و نتیجه‌ای جز تولید خشم، نفرت، ایستادگی و جنگ ندارد به انتقاد پرداخت. این کتاب همان سال انتشار یافت. قرارداد ورسای مردم آلمان را به پرداخت غرامت سنگین، از دست دادن کشتی‌های نظامی و محروم شدن از ساخت تسلیحات و داشتن ارتش تعرضی محروم کرد و منطقه بزرگ صنعتی این کشور را غیرنظامی اعلام داشت. همین تحمیلات، ناسیونالیسم آلمانی را زنده کرد و هیتلر را بر سرکار آورد که قرارداد را پاره کرد و دست به جنگ زد.
