پس از فیلم‌های « از سیگارکشیدن شما متشکریم» (2005) و «جونو» (2007)، حالا «بالا در آسمان» (2009) بار دیگر تخصص و تبحر جیسون را در واکاوی زوایای زندگی نمایان می‌سازد؛ فیلمسازی که هر 2سال یک‌بار مخاطبان را شگفت‌زده می‌کند بی‌آنکه آثارش مشحون از مضامین عجیب و غریب یا مفاهیم روشنفکرانه باشند.
جیسون سراغ موضوعات روز و ملموس می‌رود و بی‌آنکه قصد متفاوت نمایی داشته باشد، می‌کوشد تا طراوت و تازگی را به ارمغان بیاورد. جونو یک درام تأثیرگذار بود که سادگی‌اش، منتقدان را سر ذوق آورد و حالا بالا در آسمان یک کمدی درام است و موضوعی را دستمایه قرار داده که بحران اقتصادی اخیر، کاملا آن را برای مردم ملموس کرده است؛ موضوع اخراج کارمندان!
دربالا در آسمان جورج کلونی نقش فردی را ایفا می‌کند که شغلش مطلع‌کردن کارمندان از اخراج‌شدنشان است؛ شغلی برای کسی که همواره راوی اخبار ناخوشایند است و برای کارش دائم مجبور است سوار هواپیما شود و از این شهر به آن شهر برود. بحران از جایی شروع می‌شود که شرکت‌ها خبر اخراج کارمندانشان را از طریق اینترنت به آنها اعلام می‌کنند و البته پای 2 زن هم به ماجرا کشیده می‌شود.
در لابه‌لای این داستان، ریتمن از تصاویر آدم‌هایی واقعی که در زندگی‌شان با حکم اخراج مواجه شده‌اند نیز استفاده می‌کند و به ترکیب مستند و فیلم داستانی می‌رسد. بالا در آسمان فیلمی است سرگرم‌کننده که می‌تواند مورد توجه هر تماشاگری قرار گیرد؛ اثری که هم منتقدان ستایش‌اش کرده‌اند و هم سینماروهای عادی آن را دوست داشته‌اند. فیلم ریتمن میان 2 حس متفاوت خنداندن و متأثرکردن در نوسان است بی‌آنکه ریتم همگون و ساختار قاعده‌مندش را از دست بدهد و این جز کارگردانی یکدست او، مدیون سناریوی دقیق و حساب‌شده اثر نیز هست.
بالا در آسمان در اوج خنده، تماشاگرش را به تفکر وادار می‌کند بی‌آنکه اثری متفکرانه به معنای متکلف و سنگین و روشنفکرانه باشد. آثار ریتمن ظاهر ساده‌ای دارند با پیرنگ داستانی پر و پیمان که او استفاده درستی از آن می‌کند. کاراکترها دارای شناسنامه و هویت‌اند و در خلأ حرکت نمی‌کنند. دیالوگ‌ها پرظرافت و اغلب دوپهلو هستند و در پس معنای ظاهری‌شان، بر مفاهیم دیگری نیز دلالت دارند.
جوان‌ترین استعداد ناب هالیوود، در بهترین ساخته‌اش که از شاخص‌ترین آثار2009 نیز به شمار می‌آید، از بخت‌های مسلم اسکار امسال است. در حالی که همه حواس‌ها متوجه رقابت« آواتار» و «جعبه‌درد» است شاید بالا در آسمان غافلگیری بزرگ اسکار را رقم بزند؛ فیلمی که به شکل «آگاهانه»ای سرگرم‌کننده است!
