همشهری آنلاین - ثریا روزبهانی: به گفته مسجدجامعی، به اقتضای زمانه، فضا به مسجدجامع اضافه میشد و کسی رقیب کسی نبود و همه به این سرمایه میافزودند. او میگوید: «باید گفت مسجدجامع، قدیمیترین عبادتگاه تهران است. قدمت بخشی از آن به دوره آلبویه برمیگردد. با توجه به گسترده شدن شهر این مسجد هم در دورههای آلبویه، صفویه، قاجار، پهلوی اول و دوم توسعه پیدا کرد. این مسجد شاهد همه دورههای حکومتی بوده است و حکومتها بنای پیشین را ویران نمیکردند، بلکه بر ساختههای گذشتگان به نحوی میافزودند که تداوم آن نیز باشد. مسجدجامع محل معاشرت، رفتوآمد بود و راهها و محلههای مختلف این محدوده را به هم مرتبط میکرد. از بازارهای طلافروشان و بینالحرمین گرفته تا بازار صندوقسازها. در آن کلاسها متعددی برپا میشد، کتابخانه و مدرسه داشت.»
احمد مسجد جامعی، وزیر اسبق ارشاد، اعتقاد دارد مسجدجامع با هر دوره و قدمت تهران اصالت خود را حفظ کرده و وسعتش در هر دوره نسبت به دوره قبل بیشتر شده است.
کد خبر 987942
نظر شما