به گزارش ایسنا، متن کامل گفت‌وگوی محمود احمدی‌نژاد ـ رییس‌جمهور کشورمان با شبکه‌ی خبری ای. بی. سی در کپنهاگ دانمارک بدین شرح است:
خبرنگار: آقای رییس‌جمهور از این که با ما صحبت می‌کنید، متشکریم. اگر اشکالی ندارد از سه خبری که مردم آمریکا این هفته شنیده‌اند شروع می‌کنم. اولین خبر چیزی است که منتقدان ایران از آن به عنوان مدرک جرم یاد می‌کنند. گزارشی از انگلستان درباره سندی که ظاهرا نشان می‌دهد ایران یک چاشنی نوترونی را که برای انفجار در یک سلاح هسته‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد، آزمایش کرده است. آیا شما چنین آزمایشی را انجام داده‌اید؟
احمدی‌نژاد: اول این که مایلم به مردم خوب آمریکا سلامی بگویم و امیدوارم که مردم آمریکا و سایر کشورهای جهان در سلامت و امنیت کامل زندگی کنند. امیدوارم که تلاش‌هایی که در کپنهاگ صورت گرفته است به نتایج مثبتی برای بهبود جامعه انسان‌ها منجر شود. تا جایی که به سوال شما مربوط می‌شود من فکر می‌کنم برخی از این ادعاها که درباره برنامه هسته‌ای ما توسط آمریکا و کشورهای غربی صورت گرفته است تبدیل به یک لطیفه بی‌نمک و تکراری شده است. آنها همیشه در روزنامه‌های خود می‌گویند که اسنادی دارند. این‌ها همگی اظهارات بی‌اساسی است و از دیدگاه ما هیچ‌گونه ارزش قانونی ندارد و ارزش توجه کردن را نیز ندارد. ما حتی حاضر نیستیم درباره آنها تحقیق کنیم.
خبرنگار: آیا مایلید این سند را ببینید؟ آیا این سند یک جوک است؟
احمدی‌نژاد: نه، اصلا نمی‌خواهم آن را ببینم. برای این که آنها همگی کاغذهای جعلی هستند که مرتبا توسط دولت آمریکا ساخته می‌شوند. برای ما ارزش قانونی ندارند. این حقیقتی است که ما باید بر آن تاکید کنیم. دولت آمریکا به دنبال سلطه بر منطقه خاورمیانه و جهان است. سیاست‌های این کشور بر مبنای استاندارد دوگانه و تبعیض‌آمیز است و ما با این سیاست‌ها مخالفیم. ما این را صریحا می‌گوییم که برنامه هسته‌ای و سایر مسایل این‌گونه، همگی بهانه هستند. خیلی خوب می‌شود اگر مقامات آمریکایی صادق باشند و آن چه را که در ذهن‌شان است بگویند. آنها می‌خواهند بر منطقه خاورمیانه که یک منطقه سیاسی و غنی از انرژی است سلطه پیدا کنند، اما دولت ایران و مردم ایران مانع بزرگی بر سر راه آنها هستند. آنها باید شجاعت داشته باشند تا این را به صراحت به کشورهای جهان اعلام کنند. آنها همیشه این اسناد دروغین و بهانه‌های دروغین را رو می‌کنند. یک روز می‌گویند مساله هسته‌ای، روز دیگر حقوق بشر. آنها برای ما تکراری شده‌اند، همانند یک لطیفه تکراری که دیگر خنده‌دار هم نیست.
خبرنگار: پس این حقیقت ندارد؟
احمدی‌نژاد: آنها اساسا درست نیستند. هیچ‌یک از ادعاهای آمریکا درست نیست؛ نه تنها این، بلکه قبلی‌ها نیز درست نبوده‌اند. ما اسناد مکتوبی از آژانس بین‌المللی انرژی اتمی داریم که نشان می‌دهد این ادعاها درست نبوده است. آنها از ما شش سوال پرسیدند که ما پاسخ دادیم و تاییدیه مکتوب آن را از آژانس گرفته‌ایم. آژانس در 12 سند رسمی اعلام کرده است که هیچ‌گونه انحرافی در ایران وجود نداشته است. دولت آمریکا کیست که درباره مساله هسته‌ای ما صحبت کند؟ آنها که هستند؟ موضع قانونی دولت آمریکا چیست، که به این کشور حق صحبت درباره‌ی مساله هسته‌ای ما را می‌دهد؟ آنها باید بگویند که چه کسی این حق را به آنها داده است؟
خبرنگار: اما رییس‌جمهور گفته است که اتحادیه اروپا اعلام کرده است که تا پایان سال میلادی جاری یا اوایل سال میلادی آینده پیشرفتی باید در زمینه‌ی مسائل هسته‌یی صورت بگیرد و در این وسط حتی مدافعان ایران نیز گیج شده‌اند، چرا که به جای پیشرفت تهران از توافقی که درباره ارسال اورانیوم با غنای پایین به فرانسه و روسیه صورت گرفته بود عقب کشیده است و موشکی که می‌گویند می‌تواند به اسراییل و اروپا برسد پرتاب شده است. سوال واقعی این است که آیا شما فکر می‌کنید که تحریم‌های جدیدتر و قوی‌تر اعمال خواهد شد؟ آیا معتقدید در آینده اسراییل به ایران حمله خواهد کرد؟
احمدی‌نژاد: من جواب پرسش شما را قبلا داده‌ام. ما معتقدیم که دولت آمریکا و دولت‌های اروپایی باید مشکل‌شان را با شفافیت و صداقت اعلام کنند، در غیر این صورت این ادعاهای هسته‌ای از دیدگاه ما مزه خود را از دست داده است. در ایران نیز هیچ‌گونه ابهامی وجود ندارد. مسیر تصمیم‌گیری بسیار آشکار است. تصمیمات ما کاملا منطقی و قانونی است. ما آنها را با شفافیت اعلام می‌کنیم و از کسی هم نمی‌ترسیم. هیچ ترسی از کسی نداریم و به همین دلیل تصمیمات‌مان را آشکارا اعلام می‌کنیم. تا جایی که به مساله تبادل سوخت مربوط است این پیشنهاد ما بود. از نظر قانونی آنها وظیفه دارند که به ایران سوخت بدهند.
خبرنگار: پس چرا توافق‌نامه را عوض کردید؟
احمدی‌نژاد: این محتوای ان. پی. تی است. آژانس وظیفه دارد بدون شرط و شروط برای مصرف صلح‌آمیز به ما سوخت بدهد. ما ایده تبادل سوخت را مطرح کرده‌ایم تا فرصتی به آمریکا و دولت‌های غربی بدهیم تا به جای درگیری، وارد همکاری شوند. آنها می‌گویند که می‌خواهند به ما سوخت بدهند. برای‌مان مهم نیست اگر ندهند. آیا آنها می‌توانند ضرب‌الاجل یا زمان محدود تعیین کنند؟ این ادبیات دوره آقای بوش است. چه چیزی تغییر کرده است؟ ما انتظار تغییر داریم. آنها می‌خواهند با ما سوخت مبادله کنند، اما پس از مدتی ضرب‌الاجل تعیین کردند. ما اصلا سوخت اروپا و آمریکا را نمی‌خواهیم. آیا باید بر مبنای شروط آنها سوخت بخواهیم؟ به ما می‌گویند بیایید مذاکره کنیم اما از طرف دیگر می‌گویند که تحریم‌ها در راه است و چماق را به ما نشان می‌دهند. این رویکرد یعنی بالا بردن چماق تحریم‌ها و در عین حال گفتن بیایید مذاکره کنیم شکست خورده است. دیگر قابل تکرار نیست. جهان نیز آن را نمی‌پذیرد. اگر می‌خواهید تحت شرایط منصفانه با ما صحبت کنید ما از آن استقبال می‌کنیم. اگر می‌گویید می‌خواهید تحریم‌مان کنید این کار را انجام دهید. ما خواستار درگیری نیستیم اما تسلیم زورگویی نیز نمی‌شویم. چه از جانب آمریکا و چه از جانب اتحادیه اروپا. ما مردمی هستیم که از مذاکره و منطق استقبال می‌کنیم، اما تسلیم ظلم نمی‌شویم. ما انتظار داریم تغییری صورت گیرد در غیر این صورت اگر دیگران بخواهند با ادبیات آقای بوش با ما صحبت کنند واکنش‌مان همان واکنش قبلی خواهد بود. هیچ چیز جدیدی اتفاق نخواهد افتاد.
خبرنگار: بسیاری از خبرنگاران تلاش کردند از شما یک پاسخ بله یا خیر بگیرند و من نیز می‌خواهم این را امتحان کنم. آیا می‌شود امشب به مردم آمریکا بگویید که آیا ایران مواد هسته‌ای خود را تسلیحاتی خواهد کرد یا خیر؟ آیا زمانی سلاح هسته‌ای خواهید داشت یا خیر؟
احمدی‌نژاد: ما در ایران جمله‌ای داریم مبنی بر این که چند بار باید یک چیز را تکرار کنم؟. شما باید این را تنها یک بار بگویید. ما یک بار گفتیم که بمب هسته‌ای نمی‌خواهیم و آن را قبول نداریم. تمام شد و رفت. می‌دانید، مردم و دولت ایران بسیار شجاع هستند. ما علاوه بر آن بسیار صریح هستیم. هر چه می‌گوییم با صراحت می‌گوییم. گفتیم که چرخه سوخت می‌خواهیم و آن را به وجود آوردیم. گفتیم که آن را صنعتی می‌کنیم و خواهیم کرد. اکنون گفته‌ایم که سانتریفیوژهای جدیدی را به دست خواهیم آورد و این کار را می‌کنیم. گفتیم که از تحریم‌ها و قطعنامه‌ها نمی‌ترسیم و از آنها نترسیدیم. اگر به دنبال بمب بودیم شجاعت اعلام آن را داشتیم. اکنون می‌گوییم که آمریکا و همه کسانی که بمب(هسته‌ای) دارند باید خلع سلاح شوند. این را نیز دنبال خواهیم کرد. آنها باید خلع سلاح شوند. آنها حق اظهارنظر درباره مساله‌ی هسته‌یی را ندارند مگر زمانی که خلع سلاح شوند. اگر کسی بمب داشته باشد چطور می‌تواند جلوی دسترسی دیگران به بمب را بگیرد؟ دلیل این که آنها نمی‌توانند جلوی اشاعه را در شرق آسیا بگیرند این است که خودشان بمب دارند؛ اما ما چون بمب نداریم می‌توانیم این کار را انجام دهیم. می‌توانیم دیگران را خلع سلاح کنیم و علاوه بر آن جلوی اشاعه را بگیریم. به همین دلیل است که به آژانس و سازمان ملل پیشنهاد دادیم که یک نهاد مستقل را برای خلع سلاح تشکیل بدهند که شامل افرادی که خودشان بمب دارند و می‌گویند جلوی اشاعه را بگیرید نباشد. این خنده‌دار است. همه جهانیان دارند به این مساله می‌خندند. اگر دولت آمریکا نگران بمب است باید اول خودش را خلع سلاح کند تا جهان بفهمد که صادق است.
خبرنگار: آیا شما سخنرانی باراک اوباما را هنگام گرفتن جایزه صلح نوبل دیدید؟
احمدی‌نژاد: بله، آیا فکر می‌کنید دادن این جایزه به آقای اوباما درست بود؟ بله یا خیر؟ آیا با ایده دادن جایزه نوبل به او موافقید؟ او برای صلح جهان چه کار کرده است؟ البته من می‌دانم که آنها چرا این جایزه را به او داده‌اند. به خاطر عملکردش نبود، زیرا آقای اوباما خودش نیز در کتابش گفته است که آنها به خاطر گفتن حقیقت به کسی جایزه نمی‌دهند. اگر او حقیقت را گفته باشد آنها نباید به او جایزه بدهند.
خبرنگار: هنگامی که اوباما را در هنگام سخنرانی‌اش دیدید چه کلمه‌ای به ذهن‌تان رسید و اولین کلمه‌ای که او را با آن توصیف می‌کنید چیست؟
احمدی‌نژاد: من نمی‌خواهم درباره‌ی او اظهارنظر کنم. ما از شعار تغییر او استقبال کردیم و اعلام کردیم که کمک خواهیم کرد و این کار را نیز کردیم، یعنی برایش پیام فرستادیم. علاوه بر آن در ژنو نیز مذاکره کردیم. در وین نیز مذاکره کردیم. پیشنهاد تبادل سوخت را دادیم. من در سفرم به نیویورک اعلام کردم که آماده‌ام با وی مذاکره کنم. ما انتظار تغییراتی اساسی از او را داشتیم اما رفتارش ما را نگران کرده است. تصمیمات او نه تنها به تغییری منجر نخواهد شد بلکه وضعیت فعلی را وخیم‌تر نیز خواهد کرد.
خبرنگار: مایلم سوالی درباره سه آمریکایی که می‌گویند تصادفا هنگام نگاه کردن به آبشارها وارد قلمرو ایران شده‌اند بپرسم. این سه جوان شین بائر، جاش فاتال و سارا شورد هستند. شما گفتید که حداکثر تلاش‌تان را می‌کنید تا آنها آزاد شوند. آیا باز هم این کار را می‌کنید؟
احمدی‌نژاد: بله، اما از شما سوالی دارم. از کجا می‌دانید آنها تصادفا وارد ایران شده‌اند؟ از کجا می‌دانید داشتند به آبشارها و جنگل‌ها نگاه می‌کردند؟ چه کسی این را به شما گفته است؟
خبرنگار: آیا شما مدرکی از تصادفی نبودن آن دارید؟
احمدی‌نژاد: چه کسی این را به شما گفته است؟ آیا شما قاضی هستید؟ آیا آژانس‌های اطلاعاتی این را به شما گفته‌اند؟ این قاضی‌ها هستند که باید تشخیص دهند آنها تصادفا وارد شده‌اند یا تعمدا؟ من و شما این را تشخیص نمی‌دهیم. من اعلام می‌کنم که ما دوست نداریم کسی زندانی شود، اما اگر کسی جرمی را مرتکب شود قاضی باید درباره آن تحقیق کند. این قانون است.
خبرنگار: خانواده آنها پرسیده‌اند که آیا می‌توانند آنها را ببینند و با تلفن با آنها صحبت کنند. آیا شما ترتیب این کار را خواهید داد؟
احمدی‌نژاد: ما از این مساله خوشحال نیستیم. ما به خاطر همه زندانیان ناراحتیم. در آمریکا 5/3 میلیون زندانی وجود دارد که ما به خاطر همه آنها ناراحتیم. آنها نیز از خانواده‌های‌شان دور هستند؛ اما قاضی باید در این زمینه قضاوت کند.
خبرنگار: آیا آنها به دادگاه خواهند رفت؟
احمدی‌نژاد: من قاضی نیستم باید این را از قاضی بپرسیم. وقتی کسی جرمی مرتکب می‌شود قاضی است که به آن رسیدگی خواهد کرد.
خبرنگار: ما شنیده‌ایم که ایران یک چاه نفتی را در جنوب عراق در نزدیکی بصره گرفته است. آیا این اتفاق افتاده است و شما دستور آن را دادید؟
احمدی‌نژاد: ممکن است این خبر ساخته رسانه‌ها باشد. غربی‌ها این اخبار را می‌سازند و از آن استفاده می‌کنند.
خبرنگار: آیا شما با چنین کاری مخالفید؟
احمدی‌نژاد: ما دوست عراق هستیم و روابط خوبی با این کشور داریم. همکاری‌های زیادی نیز با عراق داریم.
خبرنگار: طبق گزارشات اختلافی در داخل دولت ایران بین شما و شورای عالی امنیت ملی وجود دارد. آیا اکنون اختلافی در دولت ایران بین شما و شورای مربوط به مسائل هسته‌ای وجود دارد؟ مردمی که برای انتقاد از دولت به خیابان‌ها می‌آیند چطور؟
احمدی‌نژاد: ما در ایران آزادی داریم، بیش‌تر از آمریکا. آنها آزادند صحبت کنند و تظاهرات کنند. بله ما در ایران انتخابات داریم. هر کس بیش‌ترین رای را بیاورد دولت را تشکیل می‌دهد. برخی افراد با دولت مخالفند. این طبیعی است. مشکلی وجود ندارد. آنها نظرشان را می‌گویند.
خبرنگار: اما همان‌طور که می‌دانید فعالان حقوق بشر و سازمان عفو بین‌الملل اعلام کرده‌اند که حدود چهار هزار نفر از تظاهرکنندگان دستگیر شده‌اند. برخی مجازات شده‌اند و این موجب ترس همگان شده است.
احمدی‌نژاد: این مسائل به قوه قضاییه ربط دارد. ما قانون داریم، قاضی داریم. این افراد وکیل دارند. این‌ها سوالات سیاسی نیستند بلکه سوالات حقوقی و قضایی هستند. در کشور ما، ما یک روند دقیق در زمینه تحقیقات قانونی داریم، البته هنوز چیزی اعلام نشده است. قوه قضاییه در ایران مستقل است. مایلم سوالم را برای شما تکرار کنم. آیا حقوق بشر در زمینه کسانی که در پیتزبورگ مورد ضرب و جرح قرار گرفتند و گازهای مسموم‌کننده استشمام کردند در نظر گرفته شد؟ آیا روند قانونی به صورت قانونی در قبال آنها اتخاذ شد؟ تعداد زندانی‌های آمریکا نسبت به ایران پنج برابر است.
خبرنگار: اما نه زندانیان سیاسی.
احمدی‌نژاد: آیا مردم آمریکا جرم‌های بیش‌تری را مرتکب می‌شوند یا حقوق بشر نقض می‌شود؟ کدامیک درست است؟
خبرنگار: آیا تا پایان سال جاری در مذاکرات هسته‌ای پیشرفتی حاصل می‌شود؟ آیا شما به مذاکرات برمی‌گردید و اورانیوم را از کشور خارج می‌کنید یا همه چیز تمام شده است؟
احمدی‌نژاد: به طرف دیگر بستگی دارد. ما هیچ مشکلی نداریم. ما طبق قانون عمل می‌کنیم و از حقوق قانونی خود بهره‌مند می‌شویم. این آنها هستند که با ما مشکل دارند.
خبرنگار: اما آیا شما به مذاکرات درباره مسائل هسته‌ای برمی‌گردید؟
احمدی‌نژاد: این آنها هستند که با ما مشکل دارند.
خبرنگار: آیا انتقال اورانیوم با غنای پایین را به خارج از کشور مجددا در نظر می‌گیرید؟
احمدی‌نژاد: امروزه ما سوخت 20 درصدمان را می‌توانیم تولید کنیم، اما جلوی مذاکرات را نگرفته‌ایم. گفته‌ایم که اگر آنها بخواهند به مذاکرات ادامه می‌دهیم. ما برای مذاکره درباره تبادل سوخت و همکاری‌های هسته‌ای و فنی آماده‌ایم. اما می‌توانیم آن را خودمان تولید کنیم این حق قانونی ماست و ما مصمم هستیم آن را انجام دهیم. ما فرصتی جدید به 1 + 5 دادیم تا اگر می‌خواهند مذاکره کنند. اما این یک فرصت دائمی نیست.
خبرنگار: شما سه فرزند دارید: یک دختر و دو پسر. نوه چطور، دارید؟
احمدی‌نژاد: یک نوه پنج ماهه دارم از دخترم. اکنون یک پسر و یک دخترم ازدواج کرده‌اند.
خبرنگار: وقتی آنها بزرگ شدند امیدوارید رابطه‌ی نوه‌تان با آمریکا چطور باشد؟ دوستی آمریکا با ایران؟
احمدی‌نژاد: ما معتقدیم که اگر دولت آمریکا رفتارش را تغییر دهد مجبور نیستیم تا بزرگ شدن این کودک صبر کنیم. من معتقدم اگر دولت آمریکا رفتارش را تغییر ندهد حتی پس از 50 سال نیز با همین وضعیت روبه‌رو خواهیم بود. اکثر 25 میلیون نفری که به من رای دادند جوان هستند و اکثر کسانی که رای ندادند همانند من فکر می‌کنند. در زمینه لزوم بهبود رفتار آمریکا اکثر ایرانیان با یکدیگر اتفاق نظر دارند. نه تنها مردم ایران بلکه جهان نیز در این زمینه اتحاد دارند. همه خواستار تغییر رفتار آمریکا هستند. چرا آنها به افغانستان حمله کردند؟ چرا به عراق حمله کردند؟ چرا ایران را تهدید می‌کنند؟ نیروهای آمریکایی در خاورمیانه چه می‌کنند؟ آیا ما در منطقه شما نیروی نظامی داریم؟ چرا آمریکا در منطقه ما دخالت می‌کند؟ آیا دخالت‌های آمریکا باعث بهبود اوضاع شده است یا آن را وخیم‌تر کرده است؟ دخالت آمریکا در منطقه ما چه نتیجه‌ای به جز کشتار، ناامنی و رشد تروریسم داشته است؟ ما پیشنهاد می‌دهیم که دولت آمریکا رفتارش را تغییر دهد. آنها نه فقط با احمدی‌نژاد و حتی دولت و مردم ایران بلکه با کل جهان سر و کار دارند. شما باید بدانید که اکثر کشورهای آمریکای جنوبی، آسیا، اروپا و آفریقا با سیاست‌های آمریکا مخالفند. گروه‌های بسیاری از مردم در کپنهاگ تظاهرات کردند. آنها با چه کسی مخالف بودند؟ ایران یا آمریکا؟ آنها با رفتار دولت آمریکا مشکل دارند. ما نیز به سیاست‌های آمریکا اعتراض داریم و این را می‌گوییم. اعلام کرده‌ایم که آماده هستیم به بهبود این سیاست‌های غلط کمک کنیم. بوش کسی بود که تنها به دنبال کشتن بود اما اوباما گفته است که به دنبال تغییر است. این تغییرها کجاست؟
خبرنگار: شما معتقدید که بوش خواستار کشته شدن آدم‌ها بود؟
احمدی‌نژاد: همین‌طور است. اگر نبود برای چه مردم را می‌کشت؟ او حتی در زمینه ایران نیز تهدید به کشتن می‌کرد. من از شما می‌پرسم چه کسی مسوول کشته شدن یک میلیون انسان است؟ من طاقت دیدن کشته شدن حتی یک نفر را ندارم. ما حداکثر تلاش خود را می‌کنیم تا جلوی این مساله را بگیریم. چرا او از بمباران کردن و پرتاب موشک حمایت می‌کرد؟ چرا در عراق از گلوله‌های دارای اورانیوم ضعیف شده استفاده می‌کرد؟ آیا می‌دانید چه کسانی به خاطر این امر در عراق مریض شده‌اند؟ چرا جلوی این مساله را نگرفت؟ وقتی کسی از چیزی خوشش نمی‌آید جلوی آن را می‌گیرد؟ او به خاطر کشته شدن یک میلیون انسان معذرت‌خواهی نکرد.
خبرنگار: چه امیدی برای سال 2010 دارید؟
احمدی‌نژاد: امیدواریم که صلح در جهان برقرار شود و اشغالگری‌ها و جنگ‌ها به پایان برسد. امیدواریم دشمنی‌ها پایان یابد. کریسمس و تولد عیسی مسیح نزدیک است. مسیح پیامبر صلح، دوستی، برادری، صداقت و دفاع از مظلومان بود. من مایلم سال نو را به مردم آمریکا تبریک بگویم و امیدوارم که از مسیح پیروی کنیم. اگر کسی مسیحی است باید از او پیروی کند. ما به مسیح اعتقاد داریم. او پیامبر خدا بود. مایلم سوالی بپرسم. کدام بخش از رفتار دولت آمریکا با فرهنگ و دستورات عیسی مسیح مطابقت دارد؟ آنها باید خودشان پاسخ دهند. اگر مسیح امروز این‌جا بود آیا آمریکا را به خاطر جنگ افغانستان و عراق تنبیه نمی‌کرد؟ مطمئنا در برابر آنها مقاومت می‌کرد و به کسی اجازه نمی‌داد که این کشورها را اشغال کنند و مردم بی‌گناه را بکشند. ما معتقدیم عیسی مسیح پیامبر خداست و باید از او پیروی کرد. بار دیگر سالگرد تولد او را به شما و مردم آمریکا تبریک می‌گویم.
خبرنگار: آقای رییس‌جمهور به خاطر وقتی که گذاشتید متشکرم و امیدوارم شما را در تهران ببینیم.
احمدی‌نژاد: موفق باشید.
