به گزارش همشهری آنلاین، این پست در شبکه ایکس بسیار دیده شد و افراد زیادی درباره آن صحبت کردند، عده ای موافق این طرز صحبت کردن با پدر و بسیاری دیگر مخالف آن. موافقان می گویند که اگر پدران ما درست کار میکردند و سرمایهگذاری خوب و به موقع داشتند، ما متحمل این همه رنج و درد مالی در زندگی نبودیم و مثل فرزندان خانوادههای پولدار در رفاه زندگی میکردیم و پیشرفت خودمان هم قطعی بود.
مخالفان میگویند چه کسی گفته که پدر و مادر باید همه امکانات را در اختیار ما بگذارند تا گل مهم زندگی را بزنیم و موفق شویم؟ همین که آنها زمینه یک زندگی سالم را برایمان فراهم کرده و در حد وسع خود تلاش کردند که آینده خوبی برای ما بسازند، کافی است و قرار نیست که والدین، چک سفید امضا برای تضمین آینده ما بکشند و بدهند دستمان.
مهیار علوی، روانشناس در این باره نوشته است: « متاسفانه خود والدین این انگاره و باور را در ذهن فرزندانشان ایجاد کردهاند که باید همواره تحت حمایت عاطفی و مالی آنها بمانند. استقلال جوانان در ایران به واسطه تک فرزند یا دو فرزند بودن، کم شده و آنها تمام آنچه را که باید با تلاش و کوشش به دست بیاورند، جزئی از وظیفه والدین میدانند که برایشان فراهم آورند.»
او میگوید: « اینکه فرد حتی در میانسالی به دنبال ارث گرفتن از پدر و مادر خود برای جبران ناکامیهای اقتصادیاش است و آن را اصلا زشت نمیداند، گواه این مسئله است که افراد زیادی وابستگی شدید مالی و عاطفی به والدین خود دارند و در نهایت اینکه با فرزندانی مواجهیم که همواره از والدین خود طلبکارند.»
نظر شما