افشین ابوطالبی تاکید کرد: با توجه به اینکه ذخیره‌گاه زیست کره میانکاله متعلق به نسل حاضر و نسل‌های آینده است، توقف کامل طرح‌هایی که در تعارض شدید با این منطقه حفاظت شده هستند، ضروری است، زیرا آلودگی ناشی از تأسیسات نفتی، تمامیت زیست بوم میانکاله را به نابودی می‌کشاند.
وی افزود: برای حفظ عدالت بین نسلی، باید موضوع آمایش سرزمین این منطقه حساس
با هوشیاری بررسی شود و از اجرا ی طرح‌های خطرناک جلوگیری به عمل آید.
ابوطالبی معتقد است: اصرار بعضی از افراد سودجو برای کاربری‌های خطرناک و هولناک، یکی از نتایج بخشی‌نگری در مدیریت است که از طبیعت می‌‌خواهند برای طرح‌های ناپایدار اقتصادی هزینه کنند.
تالاب‌های ایران سرمایه‌هایی هستند که نباید اینگونه به تاراج بروند و قربانی توسعه ناپایدار شوند زیرا هم‌اکنون با فشارهایی که به این منطقه حساس اکولوژیکی وارد می‌‌شود، میانکاله به‌عنوان مهمترین تالاب بین‌المللی کشور مظلوم و بی‌دفاع در حال جان کندن است.
عضو کنوانسیون بین‌المللی تالاب‌ها تصریح کرد: شبه‌جزیره میانکاله بزرگ‌ترین فلش ساحلی در خزر جنوبی و کامل‌ترین نمونه شاخص (تیپیک) در ایران است که خود می‌‌تواند به‌منظور آموزش‌ها، تحقیقات جغرافیایی و ژئومورفولوژی جذاب باشد. پوشش گیاهی منحصربه فرد منطقه روی آبرفت‌های دلتایی نکارود به وجود آمده که از نظر ژئومورفولوژی حائز اهمیت است و دست‌اندازی روی آن پیامدهای تخریبی جبران ناپذیر دارد.
ابوطالبی اضافه کرد: پناهگاه حیات وحش میانکاله با وسعت 66 هزار و 800 هکتار در شمال بهشهر، یکی از نادرترین اکوسیستم‌های (آبی ـ خاکی) دنیاست که از سال 1354 به‌عنوان یکی از مهمترین ذخیره‌گاه‌های بیوسفری جهان ثبت شده و این باریکه خشکی محصور در پهنه آبی باقی مانده، تیپ مشجر اراضی ساحلی خزر است که روزگاری از آستارا تا آشوراده ادامه داشته و امروزه به‌عنوان باغی اکولوژیک از ژن‌های طبیعی حفاظت می‌‌کند و چرخه زندگی را برای فون و فلور (گونه‌های جانوری و گیاهی)منطقه ممکن ساخته است.
عضو کنوانسیون تالاب‌های بین‌المللی با بیان اینکه این تالاب مانند فرودگاهی، پرندگان مهاجر را به این سرزمین هدایت می‌‌کند، گفت: این تالاب که سالانه حدود یک میلیون قطعه پرنده به این مکان می‌‌آیند، به‌عنوان یکی از تالاب‌های با اهمیت بین‌المللی در فهرست کنوانسیون تالاب‌های جهان (کنوانسیون رامسر) ثبت و از سوی سازمان بین‌المللی حیات پرندگان، زیستگاه مهم پرندگان تشخیص داده شده است.
همچنین از نظر زادآوری آبزیان دریای خزر هم به‌عنوان کریدور تکثیر و پرورش ماهی‌ها، منشأ خیر و برکت است. رئیس شبکه زیست‌محیطی شمال کشورخاطر نشان کرد : حال اگر وضعیت منطقه میانکاله را با وضعیت روستای اسماعیل آباد که حاصل فعالیت پالایشگاه تهران است مقایسه کنیم، هیچ عاقلی حاضر به احداث پالایشگاه نفت در کنار میانکاله نیست، زیرا بر اساس استانداردهای بین‌المللی، مجتمع‌های پتروشیمی و پالایشگاه باید درفاصله بیش از 15 تا 25 کیلومتری نقاط مسکونی و شهرها احداث شوند تا آلودگی حاصل از این نوع صنایع که بسیار سمی هستند و هوا، آب و خاک را مسموم می‌کنند، از دسترسی مناطق مسکونی و زیستی دور نگه‌داشته شوند.
وی یاد آور شد: گازهای سمی گوگردی و هیدروکربن‌هایی که در فضا پخش می‌‌شوند، حتی اگر سوزانده شوندو فاضلاب‌ها و پسماند‌ها حتی اگر دفن شوند، اثرات جبران‌ناپذیری بر محیط‌زیست منطقه می‌‌گذارند،پس دراین صورت چرا مردم ما باید شاهد توسعه بی‌قید و شرط صنایع آلاینده باشند، به طوری که زیر پا گذاشتن حریم و استانداردهای تأسیس پالایشگاه آن هم برای بخش خصوصی به امری عادی بدل شود.
به اعتقاد ابوطالبی، با توجه به اینکه کمیته ارزیابی سازمان حفاظت محیط‌زیست، موقعیت مکان‌یابی مورد نظر را برای استقرار پالایشگاه منفی ارزیابی کرده و وزارت جهاد کشاورزی نیز به صراحت آن را رد کرده است و در دولت هم مصوب شد که منطقه مورد نظر به پرورش ماهیان خاویاری اختصاص یابد، حالا چرا بعضی‌ها از طرف بخش خصوصی اصرار دارند که نسخه غلط را درست تلقی کنند و پیامد تصمیم‌گیری نادرست را به طبیعت و بومیان منطقه تحمیل کنند؟!
از سوی دیگر، مدیرکل محیط‌زیست مازندران نیز با تاکید بر اینکه مناطق جلگه‌ای استان
به هیچ وجه شرایط احداث پالایشگاه نفت را ندارد، گفت: براساس نظرات نهایی کمیته ارزیابی زیست‌محیطی سازمان، منطقه حسین‌آباد بهشهر و چپکرود جویبار نیز شرایط مطلوبی برای احداث پالایشگاه ندارند.
اشرفی‌پور با اشاره به اینکه همه باید برای کار کارشناسی ارزش قائل شویم و مردم مازندران نیز خواستار توسعه پایدار هستند، اظهار داشت: محیط‌زیست تأکید دارد، احداث پالایشگاه در 2 منطقه یاد شده و در دیگر مناطق جلگه‌ای استان، اشتغال ناپایدار را به همراه دارد.
مدیرکل محیط‌زیست مازندران با بیان اینکه همه طرح‌های عمرانی که در مناطق حساس مستقر می‌‌شوند، نیاز به تهیه گزارش ارزیابی زیست‌محیطی از این سازمان دارند، خبر اعلام شده در برخی مطبوعات و رسانه‌ها مبنی بر راه‌اندازی دفتر پالایشگاه در حسین‌آباد بهشهر را تکذیب کرد و گفت: گزارش اجمالی زیست‌محیطی احداث پالایشگاه در کیاسر مورد تأیید سازمان قرار گرفته و کمیته ارزیابی سازمان با کلیات این طرح موافقت کرده است.
اشرفی‌پور، 3 مکان پشت کوه، اجیردشت و کویچاله سر کیاسر را مورد تأیید اعلام و تأکید کرد: مردم استان مازندران طرح‌هایی را که برنامه و بنیان علمی داشته باشدو حفاظت زیست‌محیطی را دنبال کند، حمایت کرده و می‌‌پذیرند.
