همشهری آنلاین- زهرا بلندی: «سیدعلی عالمی» یکی از اهالی قدیمی محله صفاییه، با اشاره به اینکه این اقدام خیرخواهانه بین سالهای ۱۳۳۵ تا ۱۳۵۰ در این محله و حتی محلههای همجوار دیگر مثل باروتکوبی و منصور آباد هم رایج بود، میگوید: «در روزهایی که مراجعه به مراکز درمانی به راحتی امروز نبود، خانمی به نام «مریم ارمنی» بود ملقب به «مامان ارمنی» در قلعه ارامنه منصورآباد شهرری سکونت داشت که حدود ۲کیومتر از صفاییه فاصله داشت و بانویی دیگر به نام «زبیده» که به «آبجی زبیده» معروف بود در به دنیا آوردن تعداد قابل توجهی از نوزادان محله نقش داشتند.
آن زمان خیلیها برای زایمان به بیمارستان مراجعه نمیکردند و برای انجام چنین اموری به قابلههای محل اعتماد میکردند. مثلاً در آن روزها خودرو نبود و هر جا نیازی پیش میآمد، اهالی محله با مشارکت هم فوراً مامان ارمنی را با کالسکه به منزل فرد مورد نظر میرساندند.»
عالمی ادامه میدهد: «در کنار این افراد «علیآقا آمپولزن» و «غیب علی یوسفی» تزریقات کل اهالی محله را انجام میدادند و یک فرد هم به نام «حاج قربان» ختنه کردن کل بچههای محل را انجام میداد.» آنها برایشان فرقی نمیکرد، زمستان است یا تابستان، روز است یا شب، هوا بارانی است یا برفی.
عالمی درباره منش ۵ خیرخواه محله است، میگوید: «این افراد در هر ساعت از شبانهروز به منزل اهالی محل میرفتند و کارشان را راه میانداختند. این ۵نفر بدون هیچ چشمداشت به همه اهالی محله خدمات میدادند. خودشان دستمزدی دریافت نمیکردند و گاه اهالی برای تشکر پیشکشهایی مثل کله قند برای آنها میبردند. ۴ نفر آنها از دنیا رفتهاند و الان فقط علی آقا امیری که پدر شهید هم است بیشتر از ۹۰ سال از زندگی اش در این محله می گذرد.»
نظر شما