حرکت به سمت ناشناخته‌ها

این خوشه­ها به وسیله اشعه ایکسی که از آنها منتشر می‌شود شناسایی می­شوند. در دهه 1990 میلادی زمانی که دانشمندان 700 مورد از خوشه­های کهکشانی را بررسی کردند، متوجه شدند که آنها در حال حرکت هستند و جای ثابتی­ ندارند. ستاره‌شناسان به وسیله تلسکوپ­هایی که دور مدار زمین می‌چرخند، اشعه ایکسی را که از مرکز این خوشه‌ها منتشر می­شود  ثبت کرده اند. آنها 700 خوشه کهکشانی را با «سی. ام. بی»  (CMB) مقایسه کردند. «سی. ام. بی» تصویری از کیهان را پس از گذشت زمان کوتاهی بعد از انفجار بزرگ نشان می­دهد. این تصویر به کمک موج­های رادیویی که از انفجار بزرگ باقی مانده، تهیه شده است. منظور از انفجار بزرگ همان پدیده ای است که به اعتقاد دانشمندان باعث به وجود آمدن دنیا  شده است. آنها با مقایسه «سی. ام. بی» و نقشه خوشه­های کهکشانی، میزان حرکت را محاسبه کردند و چیزی که یافتند بسیار متعجبشان کرد؛ این که خوشه­های کهکشانی با سرعت بسیار بالایی، یعنی چیزی حدود 1000 کیلومتر در ثانیه در حال حرکت هستند و عجیب­تر آن که همگی آنها به سمت یک نقطه در فضا در حرکت‌اند.

دلیل حرکت کهکشان­ها و خوشه­های کهکشانی به وسیله هیچ یک از نظریه­های علمی برای دانشمندان قابل توضیح نیست. ولی آنها منبع حرکت کهکشان­ها را «جریان تاریک» نامیده­اند و این منبع را خارج از جهان مرئی می­دانند که به وسیله تلسکوپ­های معمولی قابل ردیابی نیست. صحبت درباره این مسئله شاید کمی عجیب و دور از باور به نظر برسد ولی چیزی که مشخص است این است که هنوز ناگفته­ها و ناشناخته­های زیادی درباره کیهان وجود دارد!