انتظار، امید معقول به وضعیتی مطلوب و ممکن دانستن این آرمان است. انتظار، تلاش برای بیداری، هوشیاری، تعهد و آگاهی به مسئولیت فردی و اجتماعی است و در آخر خالص کردن نیت و خرج کردن عزم و متمرکز کردن اراده و بسیج همه توانایی‌های فردی و اجتماعی برای رسیدن به جامعه مطلوب است و در یک کلام انتظار عطری است ممزوج و مرکب از عصاره گل‌های ایمان، اخلاص، تدبیر، تلاش و امید.
اعتقاد به امام منتظر اعتقادی امیدبخش و حرکت‌آفرین است. چنین اعتقادی آینده‌ای روشن برای بشریت ترسیم می‌کند؛آینده‌ای عاری از ستم و سرشار از عدل و داد.
در این خصوص فراوان بحث شده است ولی در سطحی ژرف‌تر از این لااقل متفاوت، می‌توان گفت که زندگی اجتماعی فقط با معضل بی‌عدالتی مواجه نیست بلکه ناامیدی نیز یکی دیگر از مسائلی است که جامعه کنونی با آن دست به‌گریبان است.
می‌توانیم بگوییم که امید - به‌ویژه امید واقعی- به‌لحاظ ایجاد و نشاط و شادابی اجتماعی خاصی که می‌آفریند، حوزه اندیشه جامعه را عمیق‌تر کرده و فضای وسیع‌تر و دورنمای روشن‌تری را در برابر اندیشه اجتماع قرار می‌دهد، ولی جامعه‌ای که در زندان ناامیدی به‌سر می‌برد، حصارها و دیوارهای این زندان، مجال پرداختن به افکار عدالت‌خواهانه و پیشرفت‌گونه را نمی‌دهد.
مگر آنکه اندیشه امید به رهایی از چنین حصاری در دلش جوانه بزند. توسعه و گسترش فضای تفکر امیدوارانه نیز به‌نوبه خود به بالندگی و شکوفایی جامعه منجر می‌شود. این امر در کلام قدسی حضرت رسول به‌خوبی مشهود است: «امید، رحمت خدا برای امت من است.»
در شرایط کنونی جامعه، مسئولان و آحاد نخبه کشور علاوه بر ترویج فلسفه مهدویت و ظهور منجی عالم بشریت، می‌بایست برای سوق دادن جامعه به سمت «تفکر امیدوارانه» نسبت به آینده، تمام تلاش خود را انجام داده و در حد و مرز «تفکر» و «امید» متوقف نشوند و به وادی «عمل و کارآمدی» ورود کنند و در حوزه انجام وظیفه، مسئولیت‌های خویش را شناخته و برای ایفای آن نقشی «متعهدانه» داشته باشند و تردید به خود راه ندهند.
بنا بر این منتظران واقعی هم باید به‌گونه‌ای زندگی کنند که زمینه ظهور فراهم شود یعنی زمینه عدالت جامع‌نگر تحقق یابد و هم باید زندگی توأم با امید را تجربه کنند تا با ظهور حضرت، امید جامع‌نگر شکل پیدا کند.
خجسته میلاد قائم آل محمد، مصلح کل و نجات بخش جهانیان، حضرت مهدی عجل‌الله‌تعالی فرجه‌الشریف را تبریک عرض نموده و در پایان شعر استاد محمدرضا حکیمی درباره حضرت امام زمان(عج) را که به سیدحسن نصرالله اهدا شده است هدیه عیدانه این روز بزرگ می‌کنم:
ای سرّ توحید ازل، در طالع تقدیرها
از نور ذات جلوه‌گر، در جلوه‌ها، تصویرها
در ذات ذرات جهان، هر دم ز تو تأثیرها
ای آفتاب، ای آفتاب، از خلق پنهان تا به کی
عالم سیه، از بس ستم، این خلق، پنهان تا به کی
ای از افق‌های قدم، تابیده‌ای بر کائنات
اندر بیان تو بود، آیات حق را بینات
ای بینات حق و عدل، ای رایت راه نجات
ای آفتاب، ای آفتاب از خلق پنهان تا به کی
مقهور افکار قرون، آیات قرآن تا به کی
