در این باغ وحش تا سال 2003 بالغ بر 650 گونه جانوری نگهداری می‌شد اما حمله آمریکاییان به عراق، سرنوشت شومی را برای این مجموعه بی‌نظیر رقم زد.
8 روز از این حمله نگذشته بود که از مجموع این حیوانات، تنها 45 راس باقی ماند که از آن جمله 3 گراز وحشی بود.اما مسئولان عراقی، دوشنبه گذشته در یک اقدام غیرمنطقی، این گرازها را کشتند تا از آنفلوانزای خوکی جلوگیری کنند.
این در حالی است که تحقیقات نشان می‌دهد هر چند منشا این بیماری خوک بوده و نخستین بار در مکزیک از طریق این حیوان به کودکی منتقل شده است ؛اما این بیماری فقط از طریق انسان مبتلا به انسان دیگر منتقل می‌شود و گراز هیچ نقشی در شیوع آن ندارد؛ ضمن آنکه تاکنون هیچ موردی مبتنی بر ابتلای افراد به این بیماری در عراق گزارش نشده است.
دکتر اسماعیل کهرم، مدرس حیات وحش، در این باره به همشهری گفت: عوامل مختلفی درشیوع این بیماری می‌تواند مؤثر باشد؛ بنابراین نمی‌توان به صرف حدس و گمان و برای جلوگیری از آن، گرازها را نابود کرد؛
علم چنین مجوزی را نمی‌دهد. باید در نظر داشت کار علمی کردن با کار تبلیغاتی بسیار تفاوت دارد. چنین شگردهایی ممکن است از بعد تبلیغاتی مؤثر واقع شود اما از نظر علمی هیچ جایگاهی ندارد.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: متأسفانه به جای آنکه مسئولان عراقی افرادی را که از خارج وارد کشور می‌شوند آزمایش کنند گرازها را نابود کردند؛ این اقدام بیش از هرچیز نشان‌دهنده جهالت کسانی است که این تصمیم را گرفته‌اند؛ تصمیمی که کمترین پشتوانه علمی ندارد.
آیا بهتر نبود به جای این کار تبلیغاتی بی‌ثمر و به جای آنکه بی‌دلیل ترس و واهمه در دل شهروندان ایجاد کنند کار را به متخصصان و افراد ذیصلاح می‌سپردند تا حیات وحش اینگونه قربانی ناآگاهی آنها نشود؟
در حال حاضر، در اروپا ، آمریکا و جنوب شرق آسیا با اقداماتی نظیر ایجاد قرنطینه و آزمایش مسافران ورودی از مبادی مختلف هوایی، زمینی و دریایی با شیوع این بیماری مقابله می‌کنند. را ه اساسی و علمی هم همین است.
کهرم درخصوص اهمیت گرازها گفت: روزگاری دشت ارژن در منطقه کرخه، زیستگاه شیر ایرانی بود اما از وقتی اراضی این منطقه را خشکاندند جمعیت گرازها رو به کاهش گذاشت و در پی آن، شیرایرانی منقرض شد؛[احتمال بازگشت شیر ایرانی ضعیف شد]
زیرا با از بین رفتن گرازها دیگر طعمه‌ای برای شیر ایرانی باقی نماند. اکنون هم این حیوان یک پایه تغذیه بسیار مناسب برای سایر گونه‌های حیات وحش به‌ویژه گوشتخوارانی چون پلنگ، گرگ، روباه و سگ‌های وحشی است.
بدیهی است وقتی ما گرازها را نابود می‌کنیم یا وقتی زیستگاه آنها را تخریب می‌کنیم از جمعیت این حیوان کاسته می‌شود. نتیجه آن می‌شود که گوشتخواران برای یافتن طعمه با مشکل مواجه می‌شوند به همین دلیل است که می‌بینیم پلنگ یا گرگ برای سیر کردن شکم خود به گوسفندان حمله می‌کنند.
این در واقع نتیجه عملکرد غلط ما در محیط‌زیست است. اگر گراز به اندازه کافی وجود داشت دیگر شاهد حمله گوشتخواران بزرگ به دام یا انسان نبودیم.
باغبان طبیعت را حفظ کنیم
این مدرس حیات وحش با اشاره به اینکه گراز باغبان طبیعت است، بیان کرد: اگر در این روزها به میانکاله سری بزنید، می‌بینید اراضی این تالاب با مهارت تمام شخم زده شده؛
به‌طوری که در نگاه نخست انسان تصور می‌کند با تراکتور این زمین‌ها را شخم زده‌اند در حالی که گرازها برای یافتن کرم خاکی و دیگر موجودات، زمین را با بینی سفت و دندان‌هایشان شخم می‌زنند و از این طریق خاک مرده را که در زمستان سفت شده برای بارور شدن آماده می‌کنند.
این گزارش می‌افزاید که در پی کشتار گرازهای وحشی در باغ وحش عراق این نگرانی برای دوستداران حیات وحش و حامیان حیوانات ایجاد شده که مبادا برخی خودسرانه دست به اقدامی مشابه بزنند
