همشهری آنلاین – حسن حسن‌زاده: برای جوان‌های هیئتی محله نواب اناری سخت بود که بگویند محله‌شان میزبان یکی از معروف‌ترین کارخانه‌های آبجوسازی تهران است. کارخانه آبجوسازی «شمس» در کوچه خواجوی که بعضی‌ها به آن کوچه آبجوسازی هم می‌گفتند سال ۱۳۱۰ توسط فردی به نام شمس در محله‌شان ساخته و طولی نکشید که به یکی از منفورترین اماکن این محله میان اهالی تبدیل شد.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
آنها باور نمی‌کردند در ملحه‌ای که صدای اذان از گلدسته‌های مسجدش بلند است و وقت نماز که می‌شود در مسجد محله جای سوزن انداختن نیست، کارخانه آبجوسازی ساخته شود. بارها اعتراض خود را به گوش مسئولان وقت رساندند اما هر بار صدای اعتراض آنها به جایی نمی‌رسید. «علیرضا زمانی» تهران‌شناس می‌گوید: «همان روزها علما و اهالی متدین محله نواب اناری با ساخت و ادامه کار این کارخانه مخالف بودند اما مخالفت آنها به این دلیل که کارخانه در نزدیکی دروازه قزوین و در محدوده خارج از شهر بنا شده به جایی نرسید محله به تدریج رشد کرد و کارخانه شد همسایه دیوار به دیوار آنها. حتی با وجود این مخالفت‌ها، شمس کارخانه صابون‌پزی مجاور کارخانه‌اش را هم خرید و کارخانه آبجوسازی‌اش را گسترش داد.»
برای اهالی محله نواب اناری اما روز دهم بهمن ۱۳۵۷ روزی خاص است. جوانان انقلابی و متدین محله در روزهای منتهی به انقلاب سراغ کارخانه آبجوسازی رفتند، ساختمان را به آتش کشیدند و شیشه‌های آبجو را شکستند. اکنون اما ساختمان منفور محله به با تغییر کاربری یکی از محبوب‌ترین اماکن محله سلامت تبدیل شده است. کارخانه شمس از سال ۱۳۷۸ به فرهنگسرا تغییر کاربری داده و مرکزی که روزگاری باعث بدنام شدن محله بود اکنون به پاتوق اهالی فرهنگ‌دوست محله و ارائه خدمات متنوع فرهنگی، آموزشی و تفریحی به استفاده کودکان، نوجوانان و جوانان تبدیل شده است.
نظر شما