محله

پادکست

رادیو همشهری | کوچه‌گرد ۴۳؛ سنگک پا عقد

آن وقت‌ها هر کسی لقبی داشت که از شغل پدر می‌آمد یا یک چیز تابلو توی ظاهر یا کارهای طرف، ولی هرچه که بود خوب چفت می‌شد با آن آدم... معلوم هم نبود کی اولین بار این لقب را می‌دهد اما یک جورهایی از خرد جمعی بچه‌های خیاوون یا همان اسمال‌بزار می‌آمد.

رادیو همشهری | کوچه‌گرد ۴۲؛ اگر چای و قهوه نبود، روزمان چطور شروع می‌شد؟

فکرش را بکنید روزگاری بود که ما ایرانی‌ها چای و قهوه نداشتیم. در عوض، انواع و اقسام نوشیدنی‌های دیگری مثل عرقیجات مصرف می‌کردیم. حالا تصور کنید یک صبح سرد زمستانی را با لیوانی عرق نعناع شروع کنید... البته جوشانده‌هایی مثل آویشن و نعناع هم حتما در خانه‌ها مصرف می‌شدند.

رادیو همشهری | کوچه‌گرد ۴۱؛ قصه‌هایی که لباس‌ها را زنده می‌کنند

در دنیای پرشتاب امروز، تنها مفاهیمی می‌توانند زنده بمانند که داستانی خوب داشته باشند و این نکته را مدیران «موزه عروسک و فرهنگ ایران» به خوبی درک کرده‌اند و برای هر لباسی روایتی دارند.

رادیو همشهری | کوچه‌گرد ۴۰؛ یک روایت و دو عکس‌ قدیمی از عمارت مسعودیه

عمارت مسعودیه، متعلق به مسعودمیرزا ظل‌السطان است. قساوت و بی‌رحمی ظل‌السلطان به حدی بود که مظفرالدین شاه هر وقت می‌خواست کسی را به قساوت و بی‌رحمی مثال بزند، می گفت این آقا را نمی‌شناسید، عیناً مثل ظل‌السلطان است!

رادیو همشهری | کوچه‌گرد ۳۹؛ از گل سرخ تا قلب زرد: ابراز احساسات در تهران قدیم و امروز

دقت کرده‌اید که هر رنگ قلب در ایموجی‌ها حس متفاوتی را منتقل می‌کند؟ برخی هم اصرار دارند که حتما رنگ قلب متناسب نوع مکالمه و طرف مقابل باشد. جالب است بدانید که تهرانی‌های قدیم هم از گُل‌های رنگی برای انتقال همین احساسات استفاده می‌کردند.

رادیو همشهری | کوچه‌گرد ۳۸؛ گرمابه، خاستگاه آواز ضربی

«خشک بیار... خشک!» صدایی است که حتی در خاطرات پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها هم شاید محو شده باشد. همهمه حمامی سنتی که گاهی هم بین آن زمزمه‌ای بلند می‌شد و به آواز می‌رسید. شاید برایتان جالب باشد بدانید همین زمزمه‌ها، ریشه در تاریخ و فرهنگ موسیقایی ما دارند.

پادکست

رادیو همشهری | کوچه‌گرد ۳۷؛ ضرب‌المثل مادر فولادزره: میراث یک زن هنرمند

اغلب شما در وصف زنی بد زبان، حیله‌گر و بی‌رحم که زندگی‌تان را به آشوب کشیده از اصطلاح «مادر فولادزره» استفاده می‌کنید و شاید ندانید که این ضرب‌المثل را زنی ادیب، شاعر، خوش‌خط و شیرین‌سخن جاودانه کرد.

رادیو همشهری | کوچه‌گرد ۳۶؛ ماشین‌ها که به تهران آمدند، انسان‌ها کجا رفتند؟

دهه‌هاست که تهران شهر ماشین‌هاست و نه آدم‌ها، و در حالی که پیاده‌روها روز به روز بیشتر آب می‌روند، خیابان‌ها و اتوبان‌ها فربه‌تر می‌شوند. هرچه پیاده‌روها با گذاشتن استند تبلیغ و جولان موتوری و حتی پارک ماشین‌ تنگ‌تر می‌شوند، اتوبان‌ها با سوراخ کردن کوه‌ها و قاچ کردن محلات قدمی پهن‌تر می‌شوند.

رادیو همشهری | کوچه‌گرد ۳۵؛ از ارسی تا تابش‌بند؛ معماری ایرانی چطور مصرف انرژی را کاهش می‌دهد؟

معمارهای قدیمی می‌گفتند ساختمان باید «مردم‌وار» باشد؛ یعنی باید بین اندام یا همان قسمت‌های مختلف ساختمان با اندام انسان یا همان نیازهای مختلف او هماهنگ باشد. چراکه معماری هنری وابسته به زیست انسان است و نیاز او پایه معماری را در هر دوره شکل داده است، البته به‌جز دوره معاصر!

رادیو همشهری | کوچه‌گرد ۳۴؛ برکه، باغ یا بلبل؟ رمزگشایی از نام محله ازگل

اُزگُل، به وزن بلبل، همان پرنده‌های بازیگوشی که اینجا می‌چرخیدند، می‌خواندند و محله را جان می‌دادند. اما چرا ازگل؟

رادیو همشهری | کوچه‌گرد ۳۳؛ راز جاری ترنا در کوچه‌باغ‌های کن

«ترنا» نام یکی از بن‌بست‌های کوچه باغ‌های روستای کن است. شاید فکر کنید وجه تسمیه نام این کوچه‌باغ به همان ترنابازی برمی‌گردد ولی این ترنا ربطی به پارچه سخت و بافته شده ندارد و از قضا لطیف و روان است.