به گزارش همشهری آنلاین، چنار امامزاده صالح(ع) که اکنون دیگر هیچ نشانی از آن باقی نمانده و یا چنار امامزاده یحیی(ع) که حالا پرچمدار چنارهای کهنسال تهران است در کنار ده‌ها چنار قدیمی دیگر، چنان گردشگران و مسافران را مجذوب خود می‌کردند که همگی تهران را با چنارهایش می‌شناختند. این میان سفرنامه‌نویسان خارجی نیز به چنارهای تهران بی‌توجه نبودند. تا جایی که اولین بار یک سفرنامه‌نویس ایتالیایی بود که تهران را شهر چنارها و یا به عبارتی چنارستان نامید. پیترو دلاواله، نجیب‌زاده، چهانگرد و سفرنامه‌نویس ایتالیایی وقتی در زمان حکومت شاه عباس صفوی گذرش به تهران افتاد چنان مجذوب زیبایی چنارهی تهران شد که در سفرنامه‌اش این شهر را چنارستان نامید.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
این سفرنامه‌نویس ایتالیایی در سفری که به خاورمیانه داشت برای ملاقات با شاه عباس صفوی راهی ایران شد جست‌وجو در میان منابع مکتوب، سفرنامه‌ها و کتاب‌هایی که به تاریخ تهران پرداخته‌اند شکی باقی نمی‌گذارد که نخستین بار این پیترو دلاواله سفرنامه‌نویس و جهانگرد ایتالیایی بود که تهران را شهر چنارها یا همان چنارستان نامید. او علاوه بر اینکه در سفرنامه‌اش چند صفحه‌ای را به توصیف تهران عهد صفوی اختصاص داد، در چند سطر به چنارهای تهران اشاره کرد. ماجرا از این قرار بود که پس از اتراق کاروان شاه عباس در بیرون شهر، دلاواله از دروازه شمیران وارد تهران و محدوده پامنار شد. او در نخستین مواجهه با چنارهای تهران، چنان مجذوب این درختان کهنسال و تنومند شد که در سفرنامه‌اش بخشی را به توصیف چنارهای این محدوده اختصاص داده است. دلاواله پیش از توصیف چنارهای تهران به شرایط آب و هوایی و اقلیم آن اشاره کرده است و به تعبیر او نهرها و آب فراوانی که از قنات‌های این شهر می‌جوشد همه چیز را برای هرچه پربارتر شدن چنارهای تهران مهیا می‌کند. او در بخش دیگری از کتاب به چنارهای کهنسال و تنومند تهران شاره کرده و می‌نویسد تهران پر از باغ چنار است و چنارهای این شهر چنان تنومند و قطور هستند که باید چند مردم دور تا دور این چنارها بایستند تا بتوانند دست‌شان را دور تنه چنار حلقه کنند.
نظر شما