چلسی که از سه بازی قبلی مقابل سه تیم بزرگ جزیره تنها یک امتیاز گرفته بود، در اولدترافورد با نتیجه 3 بر صفر شکست خورد تا بخت قهرمانی این تیم کاملا زیر سئوال برود. باشگاه لندنی آخرین بار در سال 2002 با چنین نتیجه‌ای مغلوب یکی از تیم‌های بزرگ شده بود، درست قبل از اینکه رومن آبراموویچ مالک باشگاه شود.
منچستریونایتد که برای بازگشت به صدر جدول باید در بازی‌های عقب‌افتاده‌اش پیروز شود، هیچ نشانه‌ای از آثار سفر طولانی به ژاپن نداشت و این بازیکنان چلسی بودند که سنگین و آشفته به نظر می‌رسیدند. اسکولاری بازی را با روش 1-5-4 و ترکیب موردعلاقه‌اش آغاز کرد، ولی حضور همزمان بالاک و لمپارد در هافبک میانی و دکو در هافبک چپ، تحرک این تیم را به حداقل رسانده بود. فرگوسن اما در تصمیمی غیرمنتظره رایان گیگز را در هافبک میانی جانشین مایکل کریک کرده بود و بازیکن باتجربه ولزی یکی از بهترین‌های تیمش بود.
برتری منچستریونایتد در نیمه‌اول سرانجام در ثانیه‌های پایانی نتیجه داد. کرنر ترکیبی این تیم با ضربه سر رونالدو وارد دروازه شد، ولی داور به اشتباه دستور به تکرار آن داد ولی مدافعان چلسی این بار هم جایگیری بدی داشتند و ویدیچ توانست کرنر بعدی را وارد دروازه چک کند.
ورود آنلکا به جای دکو در ابتدای نیمه‌دوم هم نتوانست تغییری در بازی چلسی به وجود آورد و این تیم تا پایان بازی، حتی یک موقعیت هم نداشت. در عوض این منچستریونایتد بود که بر بازی تسلط داشت و با درخشش رونالدو که شبیه روزهای اوجش بازی می‌کرد، فرصت‌های زیادی به وجود آورد. نتیجه برتری یونایتد، گل‌های رونی (دقیقه 36) و برباتوف (دقیقه 78) بود که پیروزی بزرگ این تیم را تکمیل کرد. چلسی گل سوم را هم روی یک ضربه ایستگاهی دریافت کرد.
این بی‌نظمی دفاعی مقابل چشمان مورینیو سرمربی سابق چلسی اتفاق می‌افتاد که در دوره مربیگری‌اش ساختار بی‌نقصی را برای این تیم به وجود آورده بود و حالا این تیم با اسکولاری آن نظم تاکتیکی و روحیه شکست‌ناپذیری را کاملا از دست داده.
منچستریونایتد با این پیروزی 41 امتیازی شد و با دو بازی کمتر در 5 امتیازی لیورپول ایستاد. چلسی هم هرچند با 42 امتیاز همچنان در رده دوم است، ولی با این نمایش ضعیف بیش از آنکه به قهرمانی فکر کند، باید نگران بازگشت آستون‌ویلا و آرسنال باشد.
اسکولاری که تیمش تنها یکی از 5 بازی قبلی را برده و از 8 بازی قبلی تنها 10 امتیاز گرفته، به نمایش ضعیف تیمش اعتراف می‌کند و می‌گوید: «این شکست ضربه بزرگی به تیم در راه قهرمانی زد. اگر دوباره همین طور بازی کنیم، نمی‌توانیم به قهرمانی برسیم.» اسکولاری اما کاملا ناامید نیست و اضافه می‌کند: «هنوز 16 یا 17 بازی داریم و درباره این وضعیت خیلی باید فکر کنیم. آیا همه چیز را از دست داده‌ایم یا مرد پیشرفت هستیم؟ اگر جواب اولی درست باشد، ما نابود شده‌ایم. شاید من یا مردانم، مرد این کار نباشیم.
آنها باید درباره آنچه در 4 یا 5 بازی قبلی اتفاق افتاده و همچنین درباره آینده فکر کنند. ولی همه ما می‌دانیم اگر دوباره همین طور بازی کنیم، به هیچ‌جا نمی‌رسیم.» اسکولاری معتقد است که شاید بازیکنانش در شرایط روحی خوبی نباشند، ولی خرید بازیکن جدید در ماه جاری را تکذیب کرد: «دیگر هیچ بازیکن دیگری نمی‌خواهم. بازیکنان خوبی دارم و با آنها ادامه می‌دهم، چه بالا برویم چه سقوط کنیم.»
فرگوسن هم که از این پیروزی بسیار خوشحال بود، می‌گوید: «حالا باید روی بازی‌های عقب‌مانده‌مان تمرکز کنیم تا بتوانیم به لیورپول برسیم. ما میزبان سایر تیم‌های مدعی هم خواهیم بود و باید آنها را ببریم. امروز، اولین مدعی را از جلوی راه‌مان برداشتیم. حالا چهارشنبه میزبان ویگان هستیم که فوق‌العاده بازی می‌کند و بعد از آن بولتون که همیشه بازی سختی است. بنابراین در هفته‌های آینده بازی‌های جذابی در پیش داریم. ژانویه ماه حساسی برای ماست، ولی ما بازیکن کافی در اختیار داریم و می‌توانیم با این وضعیت کنار بیاییم.»
بعد از این پیروزی، فرگوسن فرصت پیدا کرد که پاسخ حملات بنیتس را بدهد. سرمربی منچستریونایتد می‌گوید: «باید این کینه را از وجود او خارج کرد. این تنها پاسخ من است. در حرف‌های او کینه زیادی دیده می‌شد و نمی‌فهمم که از کجا آمده. فکر می‌کنم او عصبانی بوده. ظاهرا موضوعی او را آشفته کرده ولی فکر می‌کنم وقتی او روی حرف‌هایش تعمق کند، قطعا متوجه می‌شود که اشتباه بوده. امیدوارم او این کار را بکند و متوجه شود که حرف‌هایش خنده‌دار بوده.»
