در این میان سخن از نحوه به اجماع رسیدن اصولگرایان برای معرفی یک نامزد واحد در انتخابات ریاست‌جمهوری آینده نیز اهمیت می‌یابد.
با این نگاه که دهه آینده که رهبر معظم انقلاب آن را، دهه عدالت و پیشرفت اعلام کرده‌اند، می‌تواند برای اصولگرایانی که شاخصه اصلی آنها تلاش در مسیر عدالت، توسعه و پیشرفت است، فرصت و مجالی برای رسیدن به اهداف گسترده خود و موفقیت در انتخابات ریاست‌جمهوری باشد. این موفقیت بالطبع زمانی محقق می‌شود که جریان اصولگرا نگاه طیفی و گروهی نداشته و چتر اصولگرایی را گسترده‌تر کند.
از سوی دیگر صحبت از بروز و ظهور جریان سومی در فضای انتخابات می‌شود اما در جامعه شواهدی دیده نمی‌شود که جامعه هم از اصولگرایان و هم از اصلاح طلبان رویگردان شده و به سراغ جریان سوم برود.
موفقیت جریان اصولگرایی و در واقع وحدت و انسجام اصولگرایان درصورتی قابل حصول است که از همه طیف‌ها در مدیریت کشور استفاده شود. در حال حاضر شاخص‌ها و مولفه‌هایی برای تحقق وحدت معرفی می‌شود. مدل‌هایی معرفی می‌شود که در مقایسه با مدلی که اصولگرایان در انتخابات مجلس ارائه دادند، تفاوت‌هایی را دارد. رسیدن به این وحدت و انسجام دور از ذهن نیست. ولی این شاخص‌ها و مولفه‌هایی که ما را به آن وحدت و انسجام می‌رساند، باید به خوبی تعریف شود و مدلی که برای انتخابات ریاست‌جمهوری تعریف می‌شود باید جامعیت کامل داشته باشد.
در این صورت باید ریش‌سفیدان جریان اصولگرا راهکارهای مختلف را برای رسیدن به وحدت و انسجام دنبال کنند و مدلی متفاوت از مدل تعریفی در انتخابات مجلس ارائه دهند؛ به خاطر اینکه انتخابات ریاست‌جمهوری کاملا متفاوت از انتخابات مجلس است و شاخص‌ها و ویژگی‌های خود را دارد.
* عضو هیات رئیسه مجلس شورای اسلامی
