میدان مین

اردیبهشت، ماه امتحان‌خیزی است و امتحان‌های این ماه سبز، گاهی آن‌قدر ریز و درشت  و خاردار می‌شود که فریاد نوجوان‌ها را به آسمان‌ها می‌رساند؛ آن‌قدر که همه‌ی دانش‌آموزان، دعا می‌کنند که کاش هرچه ‌زودتر، اصل جنس، یعنی ماه خرداد فرا رسد  و خلاص!

یکی از نوجوان‌ها تعبیرعجیبی از این ماه داشت؛ می‌گفت اردیبهشت یک دانش‌آموز، مثل میدان مین است؛ چپ... مین! راست... مین... بالا... امتحان... پایین... امتحان!

و به‌قول او، هرچه‌قدر هم که با احتیاط در این میدان قدم بگذاری، حتی اگر مین جلوی پای خودت هم منفجر نشود، صدای انفجار مین بغل‌دستی، روحیه‌ی تو را به‌هم می‌ریزد و خلاصه تو را آش و لاش، روانه‌ی امتحان‌های خرداد می‌کند.

البته جماعت معلم هم دلیلی محکم برای برگزاری این‌همه امتحان دارند. آن‌ها می‌گویند بچه‌ها عقلشان نمی‌رسد و نمی‌توانند برای دوره‌ی پیش از توفان امتحان‌های خرداد، برنامه‌ریزی کنند؛ لاجرم ما مجبور هستیم به بهانه‌ی برگزاری امتحان‌های قد و نیم‌قد، بچه‌ها را مجبور به درس‌خواندن کنیم. به زبان ساده، انگار مسئله‌ی میان تیم دانش‌آموزان باتیم والدین و معلم‌ها این است: بزرگ‌ترها اعتماد چندانی به روش درس‌خواندن بچه‌ها ندارند و چون دیگر فرصتی برای خطرکردن وجود ندارد، ترجیح می‌دهند خودشان به‌جای دانش‌آموزان تصمیم بگیرند تا تلاش یک‌ساله‌ی آن‌ها، هدر نرود.

همین‌جا بود که این سؤال به فکرمان رسید؛ این‌که از شما بپرسیم باید چه کنید تا بزرگ‌ترها، بیش‌تر به شما اعتماد کنند؟

یادتان باشد یکی از راه‌های مطالبه‌گری، بیان خواسته‌های درونی است؛ و شرکت در چنین نظرسنجی هایی، صدای شما را به گوش دیگران خواهد رساند و خواسته‌های ریز و درشت شما را برآورده خواهد کرد. بد نیست یادآوری کنم برای شرکت در نظرسنجی چرخ‌دنده‌ی ۳ دوچرخه، مثل گذشته تنها یک هفته فرصت دارید.

راه‌های ارتباط با دوچرخه:
۱. تلفن: شماره‌ی ۲۳۰۲۳۴۰۴ -۰۲۱
شنبه تا چهارشنبه از ساعت ۱۸ تا ۲۰
۲. ای‌میل: docharkheh۱۳۷۹@gmail.com
۳. اینستاگرام: @docharkheh_weekly
۴. تلگرام:  ۰۹۳۳۴۱۲۱۴۸۹
۵. کامنت در انتهای همین خبر