به گزارش بی‌بی‌سی، این گروه تحقیق از آمریکا و هنگ کنگ می گوید که موفق بودن این آزمایش، که نتیجه آن در مجله پزشکی نانومدیسن (Nanomedicine) منتشر شده است، می تواند به نجات قربانیان جراحات شدید کمک کند.
در این آزمایش، وقتی محققان محلول کشف شده را روی زخم‌های باز موش های آزمایشگاهی قرار دادند به غشایی ژله‌ای تبدیل شد و روی جراحت را پوشاند. پس از بهبود جراحت، ژل تولید شده به ملکول‌هایی تجزیه شد که سلول های بدن موش آزمایشگاهی توانست از آن برای ترمیم بافت خود استفاده کند.
ماده اصلی تشکیل دهنده این محلول ذرات پروتئینی موسوم به «پپتید» است. این پپتیدها وقتی در تماس با جراحت قرار می‌گیرد، بدون وارد کردن آسیب به سلول‌های مجاور جراحت، خود به خود تبدیل به ژلی می‌شود که روی جراحت را می‌پوشاند.
محققان متوجه شدند که حتی پس از برداشتن ژل اضافی، پوشش روی جراحت به جای خود باقی ماند. این غشای ژله ای پس از مدتی به آمینو اسیدها، اجزای تشکیل دهنده پروتئین‌ها، تجزیه می‌شود که سلول‌های مجاور جراحت می‌تواند از آن برای کمک به ترمیم بافت استفاده کند.
دکتر روتلج الیس - بنک، سرپرست این تحقیقات از انستیتو تکنولوژی ماساچوست آمریکا، می‌گوید: «ما روشی را پیدا کرده‌ایم که می‌تواند در عرض پانزده ثانیه خونریزی را متوقف کند. این موفقیت می‌تواند روش‌های پزشکی برای کنترل خونریزی را متحول کند.»
در جراحی‌های اضطراری بیش از پنجاه درصد وقت صرف کنترل خونریزی بیمار می‌شود.
در حال حاضر تنها چند روش برای کنترل خونریزی بدون آسیب رساندن به دیگر اعضای بیمار وجود دارد که از جمله شامل استفاده از فشار، گیره و اسفنج می‌شود.
محلول جدید برای متوقف کردن خونریزی در بافت‌های مختلف در مغز، کبد، پوست، نخاع و روده استفاده شده است که تقریبا در همه آنها خونریزی بلافاصله بند آمده است.
دکتر الیس - بنک گفت که این محلول می‌تواند در جراحی‌هایی که در شرایط غیرعادی صورت می‌گیرد - مثلا در میدان جنگ - بسیار سودمند باشد چون زمان جراحی می‌تواند تا پنجاه درصد کاهش یابد.
این محلول را می‌توان در شرایط مرطوب استفاده کرد؛ استفاده از آن، برخلاف محلول‌های دیگر، موجب عوارض جانبی در سیستم ایمنی حیوانات آزمایشگاهی نشده است.
دلیل موثر بودن این محلول در ترمیم جراحات و جلوگیری از خونریزی دقیقا روشن نیست اما محققان بر این باورند که پپتیدها با ماده میان سلولی سلول های مجاور جراحت تاثیر متقابل می‌گذارد.
دکتر دیوید بکر از دانشگاه لندن که در ارتباط با درمان جراحات تحقیق می‌کند، می‌گوید:«پس از این موفقیت می‌توانم تصور کنم که بیماران هموفیلی بخواهند که شیشه‌ای از این محلول را با خود حمل کنند تا در صورت نیاز اضطراری خونریزی آنها متوقف شود. اما باید جزئیات بیشتری در مورد تاثیر متقابل این محلول با روند طبیعی ترمیم کشف شود.»
