تهران، نیازمند قوانین تازه

این شهر تاکنون برنامه‌های متعددی را تجربه کرده که با تغییرات مدیریتی، اجرای این برنامه‌ها دچار افت وخیز قابل توجهی بوده است. به باور من یکی از مهم‌ترین اموری که باید برای رفع مسائل این شهر بزرگ مورد توجه قرار گیرد تدوین یک برنامه راهبردی با مدت اثر طولانی است و این حاصل نمی‌شود مگر اینکه یک کمیته یا کارگروه جدی برای طراحی، تدوین و اجرای این برنامه در سطوح کلان مدیریتی در آن تدوین شود که این خود نیازمند ایجاد قوانینی برای ضمانت اجرایی آن است. مدیریت واحد برای اجرای برنامه‌ها می‌تواند مشکلات دیگری از قبیل آلودگی هوا و افرایش مرگ و میر ناشی از آن، کمبود وسایل حمل‌ونقل عمومی و سرگردانی مردم در ایستگاه‌های مترو و اتوبوس، تخریب منابع طبیعی و محیط‌زیست را کاهش دهد. از طرف دیگر رشد فزاینده آسیب‌های اجتماعی و نبودن یک متولی مشخص برای رفع آنها مشکل دیگری است که باید برای رفع آن فکری کرد. رفع مسائل و آسیب‌های اجتماعی نیاز به یک تحول جدی در قوانین و تعیین وظایف برای نهادهای مختلف مسئول در زمینه آسیب‌های اجتماعی است و تهران بدون این تحول همچنان با این آسیب‌ها روبه‌رو خواهد بود. مهاجرت‌های بی‌رویه به تهران و افزایش غیرقابل کنترل جمعیت و حاشیه‌نشینی اطراف تهران هم مزید بر علت شده و مشکلات ساماندهی این مناطق حجم زیادی از سرریز مشکلات این نواحی به تهران را گریزناپذیر می‌کند. به عقیده من ساماندهی اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی و... در مناطق حاشیه تهران یکی از مسائلی است که به‌طور مستقیم و مؤثر بر روی مسائل تهران و کاهش آنها اثرگذار خواهد بود. بلاتکلیفی حریم شهر تهران با برخی روستاها و بخش‌ها و شهرهای اطراف آنکه از دو سو به مردم ساکن در این مناطق خسارت وارد کرده و آنها را از دریافت خدمات مناسب محروم می‌کند از جمله مشکلات این بخش است. مسئله ساخت‌وساز ایمن و با در نظر گرفتن صرفه و صلاح شهر و شهروندان هم مهم است. مسائلی مثل بافت‌های فرسوده یک هشدار مستمر برای احتمال حوادث طبیعی مثل زلزله ایجاد کرده است که پیشگیری از خسارات احتمالی در ساماندهی این بافت‌ها و رعایت قوانین مهندسی در ساخت‌وسازهای فعلی شهر است. به این فهرست می‌توان موارد دیگری را نیز افزود اما نکته مهم و اساسی برای حل آنها تعیین دقیق وظایف قانونی و رفع موانع اجرای این قوانین است.