سیمای تهران

پدیده‌ها و عوامل سازنده یک شهر از نگاه بصری و دید شهروندان دو بخش می‌باشد. بعضی از فعالیت‌ها درون فضاهای شناخته شده جریان دارد که در حالت عادی برای همه شهروندان قابل مشاهده نیست، اما  بخش دیگر فعالیت‌‌ها و فضاهای شهر در عرصه دید و مشاهده شهروندان قرار دارد. این جنبه‌ها مربوط به سیمای شهر است.
کنترل تغییرات سیمای شهر و هدایت آن باید به گونه‌ای باشد که از مخدوش‌شدن کیفیت بصری روح‌نواز و مطلوب سیمای شهر جلوگیری به عمل آورد و از این طریق هویت شهر در ارتباط با گذشته آن و در رابطه با اجزای متشکله حال حفظ شود. نگاه انتفاعی به تهران و بی‌توجهی برنامه‌ریزان و مهندسان شهرسازی به حفظ آراستگی محیط و حفظ چشم‌اندازهای طبیعی شهر در طول سه دهه گذشته، آشفتگی و اغتشاش بصری را برای تهران به ارمغان آورد.
متأسفانه مهم‌ترین عامل در سیمای طبیعی شهر تهران چشم‌اندازها و مناظر طبیعی شهر به ویژه دامنه‌های کوه البرز و کوچه‌باغ‌های شمیران و قنات‌های روان نیاوران و وزش هوای خنک و دلنواز دربند و درکه بر قامت درختان سرسبز الهیه امروز جای خود را به برج‌های آسمانخراش داده است و خط آسمان در فضاها و بافت‌های ناهمگون شهر ناپدید گردید. حدود دو دهه پیش خط آسمان در بسیاری از نقاط شهر تهران به طور نسبی، منظم و هماهنگ به نظر می‌رسید، اما طی بیست سال گذشته و به ویژه در دهه اخیر به سبب فروش تراکم و سردرآوردن برج‌ها و بالا و پایین شدن ارتفاع ساختمان‌ها، خط آسمان و چشم‌انداز طبیعی تهران از بین رفت و سیمای شهر مخدوش شد.
 یکی دیگر از خصوصیات بصری بسیار مهم شهرهای تاریخی که هم از جاذبه‌های گردشگری به شمار می‌آید و نشان‌‌دهنده هویت تاریخی-فرهنگی شهر است، بافت فضاها و بناهای تاریخی است که متأسفانه به دلیل ناکارآمدی ضوابط و آیین‌نامه‌ها و سهل‌انگاری دستگاه اداری مسئول، برخی از بناها و فضاهای تاریخی و فرهنگی شهر ویران و یا تغییر شکل داده است. در واقع تهران نیاز به یک رفورم شهرسازی دارد که در حال حاضر اولیای شهر چنین توانایی ندارند.
مضافاً سازمان زیباسازی شهرداری تهران به عنوان سازمان تخصصی و برنامه‌ریز زیبایی شهر  با فروش بی‌رویه سیما و محیط و فضای بصری شهر در قالب تبلیغات محیطی و بیلبورد و... باعث اغتشاش سیمای شهر شده است.