نرسیده به نخستین دوربرگردان بزرگراه شهید آوینی، تابلوی روستای عمادآور جلب توجه می‌کند، اما پیش از آنکه به این روستای کوچک پا بگذارید، قد و قامت رشید عمارت تاریخی بادگیر که از پناه دیوارهای گلی نمایان است، شما را به سوی خود می‌کشاند.

بادگیر

گذر زمان رویه سیمانی و آجرهای ختایی عمارت را از جلا و تازگی نینداخته و کلاهک‌های مکعبی شکل بادگیری به سبک معماری شهر یزد، روی بام بنا تعبیه شده است. این عمارت که در میان باغی از درختان سرسبز کاج و سرو و حوضچه‌های کوچک پرآب قرار گرفته، کهن‌ترین بادگیر ایران است و قدمتی ۴۰۰ ساله دارد

. عمارت بادگیر سال ۱۳۸۶ به‌عنوان میراث فرهنگی کشور به ثبت رسیده و در و پنجره‌های چوبی مشبک و کاشی‌های هفت رنگ چند پر، تنها بخشی از تزیینات طاق و ستون‌ها و ایوان‌های تودرتوی این بنای باشکوه عهد قاجار است.

این اثر باستانی که روزگاری تفرجگاه شازده‌های قاجاری بوده، حدود ۲۰۰ سال پیش به برادران سلامت فروخته شده است. حسن، مهدی، محمد و احمد سلامت که اربابان و ملاکان زمین‌های زراعی روستای عمادآور بودند، به دلیل انصافشان، در میان اهالی عزت و احترامی خاص داشتند.

در دوران طاغوت که برگزاری مراسم مذهبی با محدودیت‌ها و مشکلات بسیاری همراه بود، اربابان ده عمادآور از بزرگانی مانند شهید نواب صفوی دعوت می‌کردند که در عمارت، مراسم سوگواری ویژه ماه‌های محرم و صفر و شب زنده‌داری‌های قدر و رمضان را برگزار کند.

کد خبر 524846

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha