همشهری آنلاین: مدیریت شهر تهران به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین و پرجمعیت‌ترین شهرهای جهان، یکی از پرچالش‌ترین مسئولیت‌های موجود در کشور است. صحنه مدیریت شهری در تهران صحنه‌ای فرامحلی و اثرگذار در کشور است و مسائل اصلی آن در حقیقت نه مسئله یک شهر بلکه مسئله کشور خواهد بود. دامنه تأثیر این مدیریت به گونه‌ای است که با اصلاح هریک از چالش‌های جدی آن می‌توان به الگویی مشابه در سطح کشور رسید.
شناخت اصولی مشکلات واقعی و ریشه‌ای این شهر، خود چالشی جدی است و نیاز به نگاه کارشناسانه و علمی به مسائل دارد. سخن به گزاف نگفته‌ایم اگر قائل باشیم که تعریف درست و اصولی از «مسئله» در شهر، خود نیمی از حل مسئله خواهد بود. لازمه این سخن آن است که یک نگاه کارشناسانه و مجهز به علم روز باید پشتوانه هر تصمیم مهمی در شهر باشد.
امروز اگر کار ارتباط دانشگاه و صنعت (ملت) لنگ می‌زند و هریک راه خود را پیش گرفته و به مرور از هم فاصله گرفته‌اند نتیجه این امر است که مسئله دانشگاه، مسئله صنعت نیست و مسئله صنعت نیز مسئله دانشگاه نیست. ذات علمی دانشگاه بر آن است که مسئله‌ای واقعاً مهم را بیابد و حل آن را موضوع تلاش جدی خود قرار دهد. در ذات صنعت هم آن است که هر روز با چالشی جدید برای ارتقای سطح خود مواجه و در تدارک حل مشکلی جدید باشد.
اما متأسفانه در کشور ما نه مسئله صنعت آن‌چنان که شایسته و علمی است شناخته و معرفی می‌شود و نه دانشگاه مسئله مهمی را در صنعت پیدا می‌کند که واقعاً نیاز به کار علمی داشته باشد. بنابراین به دنبال موضوعاتی می‌رود که صرفاً جنبه علمی در جهان داشته و از حل مسائل واقعی کشور فاصله می‌گیرد.
شهر تهران نیز امروز نیاز به طرح مشکلات واقعی با دیدی کلان‌نگر و علمی و چالشی دارد تا انگیزه کافی برای مفید بودن را به دانشگاه بدهد وگرنه طرح و حل مشکلات متداول با تکیه بر تجربه‌های مدیریتی مسبوق به سابقه در کشور شاید نتیجه‌ای چندان فراتر از آنچه تاکنون شاهد بوده‌ایم دربرنداشته باشد. به نظر می‌رسد مدیریت شهری در دوره جدید توجه جدی به این مسئله دارد. امید که فرصت کافی نیز برای تحقق این امر برایش فراهم شود.
منبع:ویژه نامه شهرپژوه
نظر شما