به گزارش خبرگزاری فرانسه از مادرید، در یک مطالعه که توسط مؤسسه اقیانوس‌شناسی اسپانیا انجام شده، آمده است: حوزه مدیترانه از دهه ۱۹۷۰ با افزایش قابل‌توجهی در دمای آب و هوا و از دهه ۱۹۹۰با بالا آمدن سریع سطح آب روبه‌رو شده است.
سطح آب مدیترانه از ابتدای دهه ۱۹۹۰ به میزان ۲/۵ تا ده میلیمتر در سال بالا آمده و این بدان معناست که چنانچه این روند همچنان ادامه یابد، سطح آب می‌تواند ظرف ۵۰سال آینده به میزان 5/12تا ۵۰ سانتیمتر افزایش یابد.
مؤسسه اقیانوس شناسی اسپانیا که بخشی از وزارت علوم این کشور است، در گزارش خود آورده است: بالا آمدن آب، حتی به میزان جزئی، برای نواحی ساحلی پست پیامدهایی بسیار جدی دارد و چنانچه افزایشی به میزان نیم متر صورت گیرد، عواقب آن «فاجعه‌آمیز» خواهد بود.
در این گزارش ضمن اشاره به این که دمای آب در آبهای مدیترانه‌ای اسپانیا از دهه ۱۹۷۰تاکنون حدود 12/0تا 50/0درجه سانتیگراد افزایش یافته، آمده است شاید این افزایش به‌نظر اندک باشد اما باید توجه داشت که افزایش دمای آب ولو به میزان جزئی، به این معناست که آب مقادیر بسیار زیادی حرارت جذب کرده است.
این مطالعه ضمن تأکید بر جهانی بودن پدیده گرمایش زمین، به افزایش شوری آب مدیترانه اشاره کرده و یکی از دلایل آن را کاهش بارندگی در این دریا ذکر کرده است.
از سوی دیگر هیات بین‌دولتی تغییرات آب و هوایی (IPCC )که برنده جایزه نوبل شد، سال گذشته گزارش داد که سطح آب دریاها از سال ۱۹۰۰تا ۲۰۰۶به میزان 10تا۲۰سانتیمتر بالا آمده است و تا سال ۲۱۰۰عمدتا در نتیجه انبساط آب بر اثر حرارت، سطح دریاها حداقل ۱۸سانتیمتر بالا خواهد آمد.
این نهاد به حداکثر این افزایش سطح اشاره نکرده که یکی از دلایل اصلی این امر مطمئن نبودن از میزان ذوب یخ‌های قطب جنوب و گرینلند عنوان می‌شود.
به تازگی دانشمندان از وجود یک کوه آتشفشانی قدرتمند در زیر صفحه یخ غرب قطب جنوب که حدود 2هزار سال پیش فوران کرده است مطلع شده‌اند و بر این باورند که ممکن است این آتشفشان امروزه هم فعال باشد.
این کشف سؤالاتی را در مورد ذوب یخها در این قاره مطرح می‌کند: « آیا این آتشفشان یا آتشفشانهای دیگر زیر یخچالها باعث ذوب یخها و در نتیجه بالا آمدن سطح آب دریاها شده‌اند؟ »
این انفجار که در درجه‌بندی مقیاس جهانی قدرت آتشفشانی، «شدید» تا «فاجعه‌بار» رتبه بندی شده است شکاف عظیمی در صفحه یخ پدیده آورد و تلی از خاکستر را تا ارتفاع ۱۲هزار متر در آسمان پراکند.
بیشتر بخش‌های قطب جنوب از نظر فعالیت زمین‌شناسی پایدار است. اما بخش غربی آن که روی شکافی در پوسته زمین قرار دارد و باعث فعالیت آتشفشانی گاه و بی‌گاه می‌شود، در حاشیه ساحلی قطب جنوب واقع شده است.
این اولین شواهد دال بر وقوع یک انفجار در زیر صفحه یخ است. صفحه یخ قطب جنوب لایه‌ای آب منجمد است که ضخامت آن در برخی قسمتها به صدها متر می‌رسد و بیشترین ذخایر آب شیرین جهان را در خود نگه داشته است. محققان سازمان نقشه‌برداری قطب جنوب انگلیس BAS این کشف را بی‌نظیر توصیف کردند.
این کشف محدوده آتشفشانی را در قطب جنوب ۵۰۰ کیلومتر وسعت می‌بخشد و این سؤال را مطرح می‌کند که آیا این آتشفشان یا آتشفشانهای دیگر زیر یخچالها باعث ذوب یخها و در نتیجه بالا آمدن سطح آب دریاها شده‌اند؟
این کوه آتشفشانی در کوه‌های هادسن قرار دارد که حدود سال ۲۰۷ قبل از میلاد (بعلاوه یا منهای ۲۴۰سال) فوران کرد.
شواهد به‌دست آمده مربوط به نقشه‌برداری ژئوفیزیک آمریکا و انگلیس است که در سال ۲۰۰۴و ۲۰۰۵با استفاده از رادار اعماق زیر صفحه یخ بررسی شد تا نقشه زمین زیر آن تهیه شود.
این محققان در منطقه‌ای به وسعت ۲۳هزار کیلومتر مربع متوجه بازتاب‌های غیرعادی راداری شدند. این علائم نشانه وجود لایه ضخیمی از خاکستر، سنگ و شیشه است که از سیلیس گداخته تشکیل شده و بیانگر فوران کوه آتشفشانی است.
با توجه به اینکه حجم این مواد 31/0کیلومتر مکعب است، شدت فوران آتشفشانی در شاخص انفجار آتشفشانی VEI بین 3تا 4تعیین شده است.
