این نمایشگاه -که در دنیا از آن به‌عنوان اکسپو یاد می‌شود- به همت انجمن موسیقی ایران برپا شد. ناشران و تولیدکنندگان آثار صوتی و تصویری در زمینه موسیقی، آموزشگاه‌های موسیقی و دانشگاه‌ها و مراکز علمی و کاربردی، انجمن‌ها، مؤسسات و نهادهای دولتی، تولیدکنندگان نرم‌افزارهای موسیقی، واردکنندگان ساز خارجی و تجهیزات صوتی، تولیدکنندگان سازهای داخلی و نشریات موسیقی در مرکز آفرینش‌های فرهنگی و هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان گرد هم آمدند تا با ایجاد فضایی مناسب به رشد و تعالی هنر موسیقی کمک کنند.
اولین گام و حرکت
این نمایشگاه در روز 6 دی ماه با پخش سرود «ای ایران» از ساخته‌های محمدرضا لطفی و با آواز محمدرضا شجریان و قطع روبان توسط فرهاد فخرالدینی رسماً کار خود را آغاز کرد.
این حرکت جشنواره یادآور دورانی از موسیقی ایران بود که همه بزرگان موسیقی با یکدیگر به اجرای برنامه می‌پرداختند و این، یکی از اهداف برگزارکنندگان این نمایشگاه بود که با برگزاری 20 نشست تخصصی گام‌هایی به‌سوی این هدف برداشتند، به طوری‌که شهرام ناظری در بازدید از این نمایشگاه نسبت به این موضوع، علاقه فراوان نشان داد.
توفیق در جمع بزرگان
بابک رضایی- مدیرعامل انجمن موسیقی ایران-این‌بار در نمایشگاه موسیقی و آثار شنیداری به عنوان قائم‌مقام و دبیر اجرایی نمایشگاه درباره کیفیت نمایشگاه با اشاره به تمثیلی که «مشک آن است که خوب ببوید» می‌گوید: «فکر می‌کنم به‌عنوان اولین نمایشگاه فرهنگی موسیقی کشور، استقبال خوبی از آن صورت گرفت. توفیق این را داشتیم که بزرگان موسیقی را زیر یک سقف جمع کنیم. این حرکت و استمرار آن و گردهمایی بزرگان باعث رسیدن به موسیقی فاخر و اثر فاخر خواهد شد.»
کتاب از نشست‌های تخصصی
نشست‌های تخصصی یکی از برنامه‌های این نمایشگاه بود. رضایی درباره نشست‌ها می‌گوید: «در این چند دهه اخیر، هیچ برنامه‌ای تا این حد به مسائل حوزه موسیقی، جدی نگاه نکرده است. مباحثی که در این نشست‌ها مطرح شده، حرکت ارزشمندی بود و مطالب مطرح شده، تأثیر بسیار مثبتی بر موسیقی دارد.»
او اولین بار بود که به زاویه‌های جدیدی که این نشست‌ها برای مردم و هنرمندان ایجاد کرد، اشاره می‌کند و در ادامه می‌گوید: «در تلاش هستیم که مطالبی که از دل نشست‌ها بیرون می‌آید به‌صورت کتابی منتشر کنیم و در اختیار مطبوعات تخصصی موسیقی و هنرمندان این هنر قرار دهیم تا بتوان تصمیم‌های بهتر و روشن‌تری برای موسیقی گرفت.»
در این نمایشگاه جای خالی برخی از ناشران، مجلات و... دیده می‌شود. قائم‌مقام دبیر نمایشگاه این موضوع را نه به فراخوان مربوط می‌داند و نه عدم استقبال؛ او این جای خالی را به‌خاطر اطلاع نیافتن آنها از برپایی چنین نمایشگاهی می‌داند و می‌گوید: «فرصت و زمان فراخوان کم نبود اما شاید وجود چنین برنامه‌ای برای دوستان این عرصه ناشناخته بود. اما حالا که این نمایشگاه برپا شده، این افراد طی بازدید از نمایشگاه شگفت‌زده شدند.»
وی علاوه بر این به قدرت ریسک‌پذیری هم اشاره می‌کند و معتقد است که برپایی این نمایشگاه باعث خواهد شد که غایبان در سال آینده در این نمایشگاه شرکت کنند.
سال آینده
برپایی دبیرخانه دائمی نمایشگاه موسیقی و آثار شنیداری ازجمله اهداف این نمایشگاه است که نشان از برپایی آن در سال‌های آینده خواهد داشت.
رضایی در این‌باره می‌گوید: «هدف ما این است که این نمایشگاه در سال‌های آینده برپا شود و در این صورت نقاط ضعف آن‌را برطرف و نقاط قوت آن‌را تقویت خواهیم کرد تا بتوانیم آن‌را پربارتر از امسال برگزاری کنیم.»
وی در پاسخ به این سؤال که آیا کیفیت این نمایشگاه باعث خواهد شد که فعالان حوزه موسیقی برای شرکت تشویق شوند می‌گوید: «به‌عنوان اولین گام و تجربه، استقبال خوب بود و کسانی که در برپایی نمایشگاه تخصص دارند و فعال هستند، این گفته را تصدیق می‌کنند و برای اولین حرکت و اولین گام، استقبال راضی‌کننده بود و فکر می‌کنم کسانی که با نیت خالص در تلاش اعتلای این هنر هستند، سال آینده از شرکت‌کنندگان اصلی خواهند بود.»
