این خبری بود که هفته گذشته به نقل از معاون طبیعی محیط زیست خوزستان اعلام شد، اما در خوزستان این تنها شادگان نیست که درمعرض خطر است.
کمتر از 70 کیلومتر آن سوتر، بامدژ هم قربانی پساب های صنعتی و زه آب های کشاورزی شده است.
دکتر برهان ریاضی، کارشناس محیط‌زیست، با تاکید به بحرانی بودن وضعیت تالاب های کشور به همشهری گفت: خور بامدژ در 40 کیلومتری شمال غربی اهواز، بین 2 رودخانه کرخه و دز، در اراضی پست واقع شده همواره از طغیان دز و کرخه بهره‌مند می شد؛
اما ساخت سد در بالا دست این تالاب و ساخت کانال توانا برای متصل شدن کرخه و دز همچنین کانالی به طول 7 کیلومتر در مجاورت این کانال که به قصد زهکشی و استفاده از زمین‌های اطراف تالاب ایجاد شد، به مرور زمان بامدژ را به آستانه بحران کشانده است.
وی با اشاره به اینکه بامدژ تا چند سال پیش محل زمستان گذرانی بیش از 60 هزار پرنده کوچنده بود، افزود: رعایت نکردن حق آبه زیست محیطی، آب‌شویی اراضی کشاورزی و سرازیر شدن سموم دفع آفات به این تالاب، مجالی برای زمستان گذرانی این پرندگان باقی نگذاشته است.
به گفته این عضو هیئت علمی دانشگاه تا پیش از این، منطقه بین دز و کرخه پناهگاه حیات وحش تلقی می شد، اما امروز گله‌های بزو گاومیش منطقه را به وضعیتی دچار کرده‌اند که اطلاق پناهگاه حیات وحش به آن بیشتر به یک شوخی شبیه است.
این گزارش می‌افزاید: مساحت بامدژ که روزگاری 12هزار هکتار بود به علت خشکسالی، رعایت نکردن حق آبه، زهکشی، رها سازی فاضلاب های شهری، پساب های صنعتی و زه آب های کشاورزی، استفاده از پوشش گیاهی آن برای تامین علوفه دام اینک به کمتر از 4 هزار هکتاررسیده است.
