جان كري، وزیر امور خارجه آمریکا در سخنرانی خود در مراسم اعطای جایزه چتم هاوس 2016 به او و محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران در لندن گفت: توافقنامه هسته‌ای ایران توافقی بود که بسیاری تصور می‌کردند دستیابی به آن غیرممکن است. ما در دستیابی به توافقنامه بر ده‌ها تنش بین ایران و آمریکا چیره شدیم.
جان کری افزود: از همه کسانی که برای دستیابی به این توافقنامه تلاش کردند، تشکر می‌کنم. فیلیپ هاموند، وزیر وقت امور خارجه انگلیس و همتایان ما از آلمان، فرانسه، روسیه و چین در این مورد ایفای نقش کردند. کاترین اشتون و سپس فدریکا موگرینی هم نقش هماهنگی را برعهده داشتند. می خواهم درباره همتای ایرانی مان محمد جواد ظریف که این جایزه به او هم تعلق دارد، سخن بگویم. متاسف هستم که او نتوانست جدول کاری خود را برای آمدن به اینجا و گرفتن جایزه هماهنگ کند. جواد مذاکره‌کننده‌ای بسیار خوب و يك میهن پرست است. او برای کشورش می‌جنگد و همواره برای یافتن راه سازنده‌ای برای حل مشکلات تلاش می‌کند. صداهای معترضی از سوی هر دو ملت و سیاستمداران هر دو کشور و نیز صاحبان منافع وجود داشت. باید همچنین از نقش وزیر انرژی آمریکا و علی اکبر صالحی، رئیس سازمان انرژی اتمی ایران هم در کمک به دستیابی به این توافقنامه قدردانی کنم. هیئت‌های فنی آنها شکاف‌ها در توافقنامه هسته‌ای را پر کردند. صدها کارشناس برای سال های طولانی در این باره فعالیت می کردند. ما 19 روز مذاکره پی در پی در وین داشتیم که تلاش زیادی در آن انجام شد.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما به نقل از الجزیره،کری افزود: این توافقنامه تضمین کرده است که برنامه هسته‌ای ایران برنامه‌ای کاملا صلح‌آمیز است و در نتیجه جهان امروز امن تر است. همچنین فرصت‌هایی را برای ملت ایران ایجاد کرد. رئیس جمهور باراک اوباما و رئیس‌جمهور حسن روحانی تصمیم‌هاي سرنوشت سازی در این باره اتخاذ کردند و هر دوی آنها باید ریسک سیاسی را می پذیرفتند. هر دوی آنها دیدگاهی برای یافتن راهکار سیاسی با هدف حل بحرانی داشتند که گزینه دیگر درباره آن جنگ بود.
کری در ادامه مراسم دریافت جایزه چتم هاوس بر ضرورت گفت‌وگو میان کشورها تاکید کرد و گفت: برای این افتخار فوق العاده‌ای که نصیب من شده است، بسیار تشکر می کنم و بسیار مفتخرم که این جایزه را دریافت می کنم. ما کشورها به علت گفت‌وگو نکردن هزینه پرداخت می‌کنیم، بدهی که به علت ادامه مناقشه‌هايی که همچنان حل نشده باقی مانده است، با سود آن انباشته می شود ، هزینه‌ای که به علت التیام نیافتن زخم‌ها افزایش می یابد، خطری که به علت برطرف نشدن تهدیدات از طریق همکاری رشد می یابد و بعدها فقط از طریق جنگ می توان با آن مقابله کرد. کسانی که در کار دیپلماسی هستند ، مجبورند دائما با زمان رقابت کنند. هر دقیقه ای که ما بی تفاوت باشیم و کاری نکنیم، تخلفات و نقض قوانین گسترده تر و زخم‌ها عفونی‌تر می شود، و نسل دیگری از کودکان و جوانان نمی‌توانند به مدرسه بروند و ذهنشان در معرض تفکرها و تبلیغات استثمارگران، تندروها و پوچ‌گراها قرار می‌گیرد.
نظر شما