قصه‌ی دوستی

زود می‌ایستی مثل هر‌روز

توی صف، دست بر شانه‌ی دوست

با دو چشمی که لبریز شادی است

می‌زنی دست و می‌خوانی آواز

توی دفترچه‌ی مهربانی

می‌نویسی: چه آبی‌ست پرواز

زنگ آخر: به امید دیدار

بوسه‌ای می‌فرستم برایت

خوب دقت کن افتاده انگار

عکس یک سیب بر گونه‌هایت