او در خارج به هیلاری کلینتون آرژانتین معروف است و او را به هیلاری تشبیه می‌کنند.
اما در داخل کشور او دوست دارد که با اوا پرون همسر دوم خوان دومینو پرون رئیس‌جمهوری پیشین آرژانتین در دهه 1940 مقایسه شود. اگر نتایج نظرسنجی‌ها قابل اعتماد باشد، خانم کرشنر با اختلاف بسیار زیادی پیروز این انتخابات خواهد شد و دیگر نیازی به برگزاری دور دوم انتخابات و منتظر ماندن برای روشن شدن نتایج دور دوم نیست.
به این ترتیب او اولین رئیس جمهوری زن در تاریخ آرژانتین خواهد شد. البته در سال 1976، ایزابلا همسر سوم خوان پرون و معاون او در مقام ریاست‌جمهوری برای مدت کوتاهی به جای شوهرش بر این کرسی تکیه زد اما بلافاصله در یک کودتای نظامی سرنگون شد.
خانم کرشنر در تبلیغات انتخاباتی خود با علاقه بسیار تأکید می‌کند که از سال 1995 سناتور بوده و در زمانی که شوهر او تنها یک فرماندار ایالتی صرف بوده، این زن یک چهره سیاسی ملی بوده‌است.
اما اگر کرشنر در این انتخابات پیروز شود این پیروزی را مدیون شوهرش خواهد بود که تصمیم گرفت برای دوره دوم دیگر در قدرت نماند و این جایگاه را به همسرش بسپارد.
کرشنر در روزهای دشواری رهبری آرژانتین را به عهده گرفت که این کشور مشغول
پشت سر گذاشتن بحران اقتصادی، مالی و سیاسی سال‌های 2001 و 2002 بود.
از زمانی‌که او قدرت را در سال 2003 به دست گرفت، به یمن 4 سال رشد اقتصادی بالای 8 درصد، فقر و بیکاری در کشور آرژانتین نصف شده است. البته رئیس‌جمهور فعلی تنها بخشی از اعتبار و امتیاز این تحولات مثبت را می‌تواند به نام خود ثبت کند.
او از دولت قبلی وزیر اقتصاد توانایی را به ارث برد که سیاست‌های منسجمی را به اجرا گذاشت. با تدبیر همین وزیر چرخه کارخانه‌ها دوباره به کار افتاد و صادرات کشاورزی آرژانتین دوباره قیمت جهانی خود را به دست آورد.
کرشنر اما بعد از پیروزی در انتخابات میان‌دوره‌ای کنگره در سال 2005، وزیر اقتصاد توانمند خود را کنار گذاشت و افسار شاخص‌های اقتصادی را رها کرد. نرخ بهره در معنای واقعی به سمت منفی رفت و در نتیجه تورم اکنون به سرعت در حال رشد است.
با وجود به هم ریختگی شرایط اقتصادی کرشنر همچنان در آرژانتین محبوب است و این محبوبیت بسیار بیشتر از محبوبیت همسر اوست. اما با وجود این محبوبیت چرا او از شرکت در انتخابات دوباره خودداری کرد و همسرش را به‌عنوان نامزد پرونیست‌ها وارد انتخابات کرد؟
کرشنر هیچ گاه در این باره توضیحی نداده است. بعضی مخالفان می‌گویند که هدف او این است تا 4 سال بعد دوباره به عرصه قدرت بازگردد. به گفته آنها کرشنر می‌خواهد طی این مدت حاکمیت خانواده‌اش را در قدرت حفظ کند و بعد دوباره به عرصه بازگردد.
اما افراد نزدیک به خانواده کرشنر و نزدیکان کاخ ریاست جمهوری می‌گویند، رئیس‌جمهوری بر این باور است که همسرش برای مقابله با مشکلاتی که اکنون پیش روی کشور آرژانتین وجود دارد قابلیت و توانایی بیشتر از خود او دارد.
یک مقام نزدیک به خانم کرشنر در این باره می‌گوید، این زن قدرت چانه‌زنی بالایی دارد و بدون اینکه پیش قضاوتی در میان دیگران ایجاد کند می‌تواند بنشیند و با دیگران مذاکره کند.
خانم کرشنر حرف چندانی درباه نیات و برنامه‌هایش نگفته است. او بدون انجام تبلیغات چندان زیادی، در نظرسنجی‌ها اقبال خوبی به دست آورده است. او هم مانند شوهرش در کنفرانس خبری رسانه‌ها شرکت نمی‌کند و با روزنامه‌ها هم مصاحبه انجام نمی‌دهد.
خانم کرشنر چند ماه گذشته را به مسافرت در خارج گذراند. این رفتاری است که شوهر او در زمان ریاست جمهوری‌اش از آن اجتناب می‌کرد. خانم کرشنر چندان از برنامه‌ها و سیاست‌هایش سخن نگفت و تجمع انتخاباتی زیادی هم برگزار نکرد.
اما در آرژانتین همه در این عقیده اتفاق نظر دارند که کرشنر نسبت به شوهرش سخنران بهتری است و در جلب نظر عموم اقبال بیشتری دارد. رئیس‌جمهوری کنونی آرژانتین توانایی زیادی در جلب نظر و محبوبیت ندارد.
خانم کرشنر چندی پیش در گفت‌وگو با روزنامه اسپانیایی ال‌پاییس گفت، من بیشتر از هر کسی با اوا پرون احساس نزدیکی می‌کنم که با حضور نیرومند خود نقش و قدرت زنان را هم تقویت کرد.
اما به اعتقاد مردم آرژانتین این زن محبوبیت و اقتدار اوا پرون را ندارد و نمی‌تواند به اندازه او تأثیرگذار باشد. این زن و شوهر در دانشگاه با یکدیگر آشنا شدند و ازدواج کردند و در ایالات سانتاکروز به‌عنوان وکیل املاک کار کردند. در همین ایالت کرشنر به فرمانداری رسید و اولین مسئولیت سیاسی خود را شروع کرد.
کرشنر تبلیغات انتخاباتی آرام و بی‌دردسری را پشت سر گذاشت، بدون اینکه از سوی مخالفان تحت فشار باشد یا مورد پرسش جدی قرار بگیرد. این نشان داد که مخالفان سیاسی دولت در آرژانتین تا حد زیادی تضعیف شده‌اند.
حزب رادیکال که مخالف سنتی پرونیست‌های حاکم در آرژانتین است در جریان بحران اقتصادی سال 2001 این کشور نه قدرتی داشت و نه می‌توانست تصمیم
تعیین کننده‌ای بگیرد.
به همین دلیل نتوانست جایگاه خود را از پس این بحران تقویت کند. آرژانتینی‌ها رادیکال‌ها را مسئول بحران اقتصادی دانستند و پرونیست‌ها را از این اتهام مبرا دانستند. حزب رادیکال هم اکنون در حالت نیمه فروپاشیده به سر می‌برد.
اصلی‌ترین رقیب کرشنر، لاواگنا وزیر اقتصاد سابق است که با شعار جایگزین شدن کرشنر وارد عرصه انتخابات شده نه مخالف او. رقیب بعدی، الیزا کاریو از اعضای سابق حزب رادیکال است که تنها شعارش در تبلیغات انتخاباتی مبارزه با فساد است.
کرشنر برای تبلیغات انتخاباتی خود از بسیاری از امکانات ریاست‌جمهوری استفاده کرده‌است. او با هواپیمای جت ریاست‌جمهوری سفر می‌کند و در تلویزیون از پوشش خبری خوبی برخوردار است.
مخالفان او در این انتخابات می‌گویند که در جمع‌آوری کمک مالی انتخاباتی مشکل دارند چون کمک‌کنندگان انتخاباتی از بیم پیامدهای بعد از انتخابات تمایلی به حمایت مالی از نامزدهای مخالف در این انتخابات ندارند.
اکنون پرسش اصلی این است که کرشنر درصورت پیروزی در این انتخابات و تکیه زدن بر کرسی ریاست‌جمهوری سیاست‌هایی متفاوت از شوهرش را اتخاذ می‌کند یا نه. دیدگاه‌های سیاسی او مانند کرشنر به شعارهای دهه 1970 پرونیست‌ها بازمی‌گردد.
از جمله مهم‌ترین این شعارها ملی‌گرایی، نقش قابل توجه دولت در اقتصاد و دشمنی به نیروهای مسلح است. اما دستیاران خانم کرشنر به اختلاف دیدگاه‌هایی میان او و شوهرش اشاره می‌کنند که مهم‌ترین آن این است که این زن بر خلاف شوهرش یک مذاکره‌کننده فعال است.
مخالفان رئیس‌جمهوری فعلی آرژانتین او را به تمایلات خودکامگی متهم می‌کنند. اما حامیان خانم کرشنر می‌گویند این زن قهرمان نهادهای غیردولتی دمکراتیک در کشور آرژانتین است.
به هر حال و با وجود همه این اشتراکات و نقاط اختلاف، مردم آرژانتین در این انتخابات با رأی دادن به خانم کرشنر در حقیقت زوج کرشنر را برای اداره کشور رأی می‌دهند.
Economist.com
18 اکتبر
