چلیک‌های دیدنی

عكس‌هاي جلسه: انديشه نوبختي

حتماً شما هم بعضي ازعکس‌هايتان را بیش‌تر از بقيه‌شان دوست دارید؛ مثل عکس‌های خانوادگي، عكس با همسفران و يا سلفي‌هاي دوستانه! اين عکس‌ها، خاطره‌هايتان‌ را قاب می‌کنند و شايد به همين‌خاطر است که گاهی، زماني طولانی غرق  در آلبوم‌هاي عكستان مي‌شويد.

سوژه‌ي كارگاه تابستانه‌ي ما هم با خبرنگاران افتخاري هفته‌نامه‌ي دوچرخه «عكاسي» است. در يك بعد‌ازظهر داغ تابستان دور هم جمع شديم تا هم از زبان ساتيار امامي، مدير آژانس عكس روزنامه‌ي همشهري، درباره‌ي اين هنر بشنويم و هم نظر او را درباره‌ي آثار نوجوانان عكاس بدانيم.

هانیه راعی، نیکو کریمی، اندیشه نوبختی، نسیم صفوی، مجتبی مرتجی، خورشید شیخ انصاری، سارا ضیایی و سپیده طاهرخانی نوجوانان حاضر در جلسه بودند.

همه‌شان عکاسی را دوست دارند و فرقی نمی‌کند سوژه عکسشان یک گربه‌ی پشمالو باشد یا یک گلدان شمعدانی لب حوض؛ عکس‌هایشان خوش آب و رنگ است و عالی.

نگاه تيزبين!

متولد بندر گز هستم و سال‌هاست كه در تهران زندگي مي‌كنم. در دبیرستان، گرافیک خواندم و در دانشگاه، سراغ رشته عکاسی رفتم.

عکاسی را از همان دوران نوجوانی شروع کردم و اولين سوژه‌هايم، خانواده و اطرافيانم بوده‌اند. امروز هم دبير گروه عكس روزنامه‌ي همشهري و مدير آژانس عكس همشهري هستم.

معتقدم در عکاسی، ابزار مهم نیست، با دوربین موبایل هم می‌شود عکس‌های خوب گرفت، چیزی که مهم است نگاه عكاس به اطرافش است.

شاید شما هم شنیده باشید که می‌گویند عکاس، شکارچی لحظه‌هاست. اما به نظر من، يك عکاس،‌ شکارچی نیست! بلكه او ناجی لحظه‌هاست. ما لحظه‌هایی را كه از جلوی چشممان رد می‌شوند و ثانیه‌اي بعد، ديگر وجود ندارد ثبت می‌کنیم.

و اما توصیه‌ي من به شما عكاسان نوجوان:

 دوربین شما مانند چشمتان است که به‌وسیله شما می‌تواند پلک بزند و یک لحظه را ثبت کند. پس خوب ببينيد و عكس‌هاي زيادي بگيريد.

از دیده شدن عکس‌هایتان هم نترسید! مسیرهای جدیدی را پیدا کنید تا عکس‌هایتان دیده شود؛ مثل فضاهای مجازی یا سایت‌های عکاسی.

یکی از این سایت‌ها، آژانس عکس همشهری (www.hamshahriphoto.ir) است كه به شما اين امكان را مي‌دهد تا در آن عكس‌هاي خوبتان را منتشر كنيد و آن‌ها را در معرض ديد ديگران قرار دهيد.

عكس: نسيم صفوي

«نسيم» درباره‌ي این عکس می‌گوید: «یک‌روز اتفاقی این برگ را جلوی چراغ  گرفتم  و وقتی این ترکیب رنگ را دیدم، از آن عکس گرفتم.»

ساتيار امامی توضيح مي‌دهد كه باید این اتفاق‌ها را به فال نیک بگیریم و مي‌گويد: «‌اصلاً می‌تواني برگ‌هاي متنوعي  را در پارك پیدا کنی و با عکاسی از آن ها، یک مجموعه عکس از برگ‌ها داشته باشی.اين سوژه مي‌تواند تجربه‌ي خوبي براي تو باشد.

امامي به نكته‌ي ديگري هم اشاره مي‌كند: «در این عکس  سمت چپ برگ بیرون از قاب قرار گرفته و سمت دیگر با زمینه‌ي سفید، در داخل قاب است که كادر بندی خوبی  را جلوي چشم بيننده قرار مي‌دهد.»

عكس: سپيده طاهر‌خاني

«سپيده» هم لحظه‌ي فرار يك مرغابي را از آب شكار كرده است. ولي امامي نظرش اين بود كه عكاس با كمي تغيير زاويه، مي‌توانست قاب بهتري را براي عكس خودش پيدا كند.

او معتقد است كه در عكاسي از طبيعت، عكاس مي‌تواند به سمت چپ يا راست سوژه برود و زاويه‌هاي مختلفي را امتحان كند تا به بهترين كادر و بهترين عكس برسد.

عكس: انديشه نوبختي

این عکس باعث مکث مخاطب می‌شود. این لامپ همیشه هست و كم‌تر كسي به اين سوژه توجه مي‌كند. اتفاقاً وظيفه‌ي عكاس، ثبت سوژه‌هايي است كه از چشم بيننده پنهان مي‌ماند.

با ديدن اين عكس، مخاطب لحظه‌ای درنگ‌ می‌کند و هدف هنرمند عكاس هم همین است که مخاطب را درگیرعکس خودش کند.

عكس: مجتبي مرتجي

در عکاسی دو نوع قاب‌‌بندی داریم: قاب‌بندی افقی و قاب بندی عمودی. اگر این قاب را از طول و عرض به سه قسمت مساوي تقسیم کنیم ، نقاطی از مرکز تلاقی این خطوط به‌دست می‌آید که اگر سوژه‌ي عکس در این نقاط باشد، عکس ما در «نقطه طلایی» قرار گرفته است.

البته در اين عكس، سوژه (پروانه) در نقطه‌ي طلايي قرار نگرفته، اما شاخ و برگ ها به کمک این قاب آمده‌اند و باعث جلب توجه مخاطب می‌شوند.

عكس: نيكو كريمي

براي علاقه‌مندان به طبيعت، عكاسي از جانوران جذاب است. يك كفشدوزك كوچك در قاب يك عكاس مي‌تواند هويت واقعي‌اش را پيدا كند و مخاطب از طريق مقايسه آن با طبيعت اطرافش، متوجه آن بشود. اين عكس كادر‌بندي درستي دارد.

عكس: هانيه راعي

گاهي عكاس، قاب عمودی را انتخاب می‌کند تا مخاطبش را نسبت به سوژه محدود کند؛ و گاهي هم با انتخاب قاب افقی، مي‌خواهد اطلاعات بيش‌تري را به بيننده منتقل كند.

اما در اين عكس اطلاعات بيش‌از حد است. به‌خصوص وجود سيم برق در كادر، كمكي به انتقال زيبايي مزرعه نمي‌كند. حتي درخت سمت راست، قاب عكس را سنگين كرده. البته اگر بر روي سيم‌ها، چند پرنده ديده مي‌شد، سوژه‌ي عكس را كاملاً تغيير مي‌داد.

عكس: خورشيد شيخ‌انصاري

با اين عكس، چشم مخاطب به سمت سوژه‌هايي باز مي‌شود که معمولاً نسبت به آن بی‌توجه بوده است. آدم‌ها معمولاً از کنار خیلی چیزها بی‌تفاوت عبور مي‌كنند؛ اما نگاه تيزبين عکاس، این سوژه‌ها را در قاب عكس خودش قرار مي‌دهد و مخاطبش را به فكر وا‌مي‌دارد.

تصوير یک پنجره، سقف نورگير  یا در ورودی؟ همين ابهام، مخاطب را ميخكوب مي‌كند. رنگ خاص اين عكس، از ديگر ويژگي‌هاي آن است.

عكس: سارا ضيايي

در خانه می‌توانید با کنار هم قرار دادن اشیا و ترکیب‌بندی‌هاي متنوع، به ایده‌های جدیدی برسید. اگر عکاس، همین سوژه را دنبال کند و از چهارپایه‌های مختلف، با چيدمان‌ها و كادرهاي متفاوت عکس‌ بگیرد، تجربه‌ي ارزشمندي را كسب كرده است.