این سرویس جدیدی است که در تهران در حال راه‌اندازی است که با ایجاد آن، هم بسیاری از مشکلات اورژانس و آتش‌نشانی کاهش می‌یابد، و هم در زمان، صرفه‌جویی می‌شود.
دکتر نادر حقی، معاون پزشکی ارتباطات مرکز اورژانس تهران، ضمن بیان این خبر به همشهری می‌گوید: حدود یک سال ونیم پیش پیرو مکاتباتی که با مخابرات انجام دادیم و پس از طی مراحل قانونی، مخابرات این سامانه ر ا برای اورژانس نصب کرد.
به گفته وی، کسب اجازه قانونی برای ارسال آدرس تماس گیرندگان که جزو مسائل شخصی افراد محسوب می‌شود لازم بود و پس از طی این مراحل، درحال حاضریک ماه است که به‌طور آزمایشی، یک چهارم از سامانه‌های اورژانس به این نرم‌افزار مجهز شده‌اند.
با این روش، به محض تماس هر مشترک با اورژانس، نشانی فرد تماس گیرنده برای اپراتور نمایش داده می‌شود. البته این سرویس فعلا برای افرادی که صرفا با تلفن ثابت تماس بگیرند وجود دارد و تلفن‌های همگانی شامل اجرای این طرح نیست؛
همان‌طور که در مورد تلفن‌های همراه چنین امکانی وجود ندارد. به گفته دکتر حقی، مثلا در مورد تصادفات، 80درصد تماس‌هایی که درتصادفات با اورژانس می‌شود با موبایل است که امکان دسترسی به آدرس نیست.
به گفته وی، در حال حاضر روزانه 18هزار تماس تلفنی با اورژانس گرفته می‌شود که راه اندازی این سامانه کمک بسیار موثری، هم به پرسنل اورژانس و هم به فرد مصدوم و بیمار خواهد داشت.
از مزایای این سامانه این است که سامانه‌ای مطمئن برای کودکانی که قادر به دادن آدرس نیستند و صرفا شماره تماس اورژانس را می‌دانند، یا بیمارانی که فقط توانسته‌اند در آن لحظه شماره بگیرند و مجال دادن آدرس را ندارند و یا حتی به افرادی که میهمان باشند و آدرس پستی فرد را نمی‌دانند کمک شایانی می‌کند.
مشترکان تلفن ثابت باید توجه داشته باشند که آدرس‌ها از نشانی قبض تلفن آنها به این دو مرکز منتقل می‌شود؛ بنابراین درصورت اشتباه بودن آدرس باید نسبت به اصلاح آن اقدام کرده و به ارسال از سوی پست اکتفا نکنند.
یک دقیقه نجات‌بخش
دکتر حقی در پاسخ به سوال همشهری که این سامانه چقدر در زمان رسیدن به بیمار و مصدوم تاثیر دارد، گفت: اجرای این روش شاید در کل زمان‌های رسیده رقم معنی داری نباشد، ولی در مواردی که مشکل جدی وجود دارد و افراد به دلیل شوک و استرس ناشی از حادثه قادر به دادن آدرس دقیق نباشد این روش حتی با اختلاف یک دقیقه هم می‌توانند جان فرد را نجات دهد.
وی اختلاف این روش با طرحی که در پلیس 110 اجرا می‌شود،گفت: در مرکز 110 پس از ثبت تلفن تماس گیرنده، مرحله به مرحله آدرس بر روی نقشه ردیابی شده و بعد ماموران اعزام می‌شوند؛ یعنی آدرس‌یابی در همان مرکز انجام می‌شود، ولی در سامانه 115 بلافاصله پس از دریافت شماره تماس‌گیرنده و ارسال به شبکه 118، آدرس موردنظر دریافت می‌شود و پس از اعزام ماموران اورژانس و باحضور در محل آدرس یابی می‌شود.
گامی‌به سوی استاندارد
کارشناسان می‌گویند به موقع رسیدن آمبولانس و اقدامات صحیح دو عامل بسیار مهم برای نجات جان بیماران و مصدومان است؛ مثلاً برای یک بیمار قلبی زمان طلایی 6 دقیقه است و برای بیماری که قلبش از حرکت ایستاده باشد تنها در این زمان طلایی می‌توان فرد را احیا و به زندگی بازگرداند؛ همچنین خونریزی‌های زیادی که در تصادفات ایجاد می‌شود با حضور سریع اورژانس می‌تواند کنترل شود تا بیمار در شوک نرود و منجر به فوت مصدوم نشود.
در همین حال، آمارها نشان می‌دهد سن متوسط کسانی که در اثر تصادف در ایران جان خود را از دست می‌دهند 35 سال است و عدد متغیر 96 تا 102 نفر در 24 ساعت مرگ بر اثر تصادف به این معنی است که گویی در هر 24 ساعت یک هواپیمای 100 نفره در کشور سقوط می‌کند.
از سوی دیگر 30درصد از مرگ و میرها هم در اثر افزایش فاصله زمان رساندن به مراکز تروما سنتر که مراکز اورژانس و مدرن جراحی است اتفاق می‌افتد. با این اوصاف، حتی یک دقیقه زودتر رسیدن اورژانس بر بالین بیمار نیز می‌تواند جان ده‌ها نفر را در سال نجات دهد.
به گفته کارشناسان، 4 شرط، لازمه پایین آمدن زمان رسیدن آمبولانس به محل حادثه است؛
شرط اول افزایش دسترسی به شبکه‌های مخابراتی توسط مردم، یعنی یک فرد مددجو باید بتواند از اولین وسیله ارتباطی در اسرع وقت استفاده کند تا با گرفتن شماره 115؛ خدمات اورژانس پیش بیمارستانی را بر بالین بیمار بیاورد؛
شرط دوم ایجاد یک سامانه مخابراتی پیشرفته در داخل شبکه اورژانس به‌‌گونه‌ای است که وقتی مرکز، پیامی‌دریافت می‌کند بتواند با استفاده از سامانه‌های مخابراتی به پایگاه اورژانس اعلام ماموریت کند و اورژانس را بر بالین بیمار احضار کند؛
شرط سوم، آمادگی تیم‌های اورژانس در پایگاه‌هاست که به محض شنیدن پیام بتوانند آماده شوند و سوار بر آمبولانس به سمت محل حرکت بکنند؛
و شرط چهارم هم این است که بتوان توزیع جغرافیایی و تعداد پایگاه‌های اورژانس را به اندازه‌ای افزایش داد که در کوتاه‌ترین زمان ممکن به محل حادثه یا به محل زندگی بیمار برسند.
به نظر می‌رسد با اجرای این طرح، گام کوچکی در رسیدن به استانداردهای جهانی برداشته شده است.
