کارولین هنکاک، نویسنده اصلی این مقاله، تحلیل‌گر ارشد اطلاعات بهداشت عمومی در سازمان Public Health England گفت: «تفاوت واقعی در قد در میان گروه‌های با بیشترین محرومیت و کمترین محرومیت اندک است، اما بیانگر نابرابری مداوم در سلامت جمعیت است که لازم است به آن توجه داشت.»
او گفت: «به نظر من این داده‌ها به برجسته ساختن و پایش این موضوعات یاری می‌رساند و از اقدامات کاروران بهداشتی حمایت می‌کند که دارند برای کاهش نابرابری‌ها در سطح جمعیت تلاش می‌کنند.»
او و نویسندگان همکارش در مقاله‌شان که در ژورنال Archives of Disease in Childhood منتشر شده است، یادآور شدند که 80 درصد تفاوت‌های قد را می‌توان به ژنتیک و 20 درصد را به تفاوت‌های محیطی مانند سیگار کشیدن، تغذیه بد، بیماری عفونی و استرس روان‌شناختی نسبت داد.
هنکاک که این پژوهش را به‌عنوان بخشی از تز فوق‌لیسانسش انجام داده است، گفت که عوامل محیطی را می‌توان هدف قرار داد و تغییر داد تا بهداشت کودکان ارتقا پیدا کند.
این پژوهشگران برای این بررسی داده‌های به‌دست‌آمده از یک برنامه ملی پایش اندازه‌گیری قد و وزن یک‌میلیون نفر از کودکان دبستانی در انگلیس در سنین میان 4 تا 5 و 10 تا 11 ساله را تجزیه‌وتحلیل کردند.
آنان بر داده‌های گردآمده در فاصله سال‌های 2008 و 2013 از کودکان سفیدپوست، آسیای جنوبی- تبار و سیاه‌پوست در 5 منطقه متفاوت متمرکز شدند و محلات را بر اساس عوامل اجتماعی-اقتصادی از با کمترین محرومیت تا بیشترین محرومیت رده‌بندی کردند.
ازآنجایی‌که گرایش‌های پنج‌ساله کودکان با تبار هندی، پاکستانی و بنگلادشی مشابه بود، این پژوهشگران برای تجزیه‌وتحلیل آنان را در یک گروه آسیایی قرار دادند و به‌طور مشابه کودکان سیاه‌پوست با پس‌زمینه آفریقایی و کارائیبی را نیز در گروه قومی سیاه‌پوستان گذاشتند.
درمجموع، قد کودکان بر اساس قومیت متفاوت بود، به‌طوری‌که کودکان سیاه‌پوست گرایش داشتند به‌طور میانگین در هر دو نقطه سنی نسبت به سایر گروه‌ها بلندقدتر باشند. کودکان سفیدپوست در سنین 4 تا 5 به‌طور میانگین کوتاه‌ترین قد را داشتند، اما در سنین 10 تا 11، کودکان آسیایی کوتاه‌ترین گروه بودند.
در سنین 10 تا 11 در کودکان محلات با بیشترین محرومیت و محلات با کمترین محرومیت تفاوت میانگین 1.66 سانتی‌متر در قد پسران و تفاوت میانگین 0.5 سانتی‌متری در قد دختران وجود داشت.
کودکان سیاه‌پوست كمترين تفاوت در قد میان محلات با بیشترین محرومیت و محلات با کمترین محرومیت را نشان دادند و در رده بعدی کودکان آسیایی قرار می‌گرفتند؛ اما دختران سیاه‌پوست در سنین 4 تا 5 در مناطق با بیشترین محرومیت میانگین قدی اندکی بلندتر در مقایسه با مناطق با کمترین محرومیت داشتند. پسران و دختران سفیدپوست بیشترین تفاوت قدی را در میان گروه‌های ثروتمند و فقیر را نشان می‌دادند.
هنکاک گفت که پژوهش بیشتری برای توضیح این یافته‌ها لازم است و افزود: »مهم است که یادآور شویم این یک تحقیق منفرد است و نه بررسی کامل شواهد و ارتباطی را نشان می‌دهد که ممکن است طیف گسترده‌ای از عوامل اثر مخدوش‌کننده‌اي بر روي آن داشته باشند.»
به نظر میشا الیازیو، متخصص آمار زیستی در بخش بهداشت عمومی و پزشکی اجتماعی در دانشکده پزشکی دانشگاه تافتز قرار دادن قومیت‌های متفاوت ممکن است دقت نتایج را تضعیف کنید.
او همچنین یادآور شد که گروه‌بندی کودکان بر اساس میزان ثروت محلات شیوه کمتر دقیق‌تری برای سنجش نسبت به حالتی است که این تحقيق به میزان محرومیت تک‌تک خانواده‌ها می‌پرداخت. الیازیو که در این تحقیق شرکت نداشت، گفت سنجش تغذیه، بهداشت و دسترسی به مراقبت پزشکی از دیگر عواملی هستند که بر میزان رشد کودکان مؤثرند و در این تحقیق به آن‌ها پرداخته نشده است.
او گفت: «ما می‌دانیم که سوءتغذیه در بازداری از رشد قدی دخیل است و این توقف رشد پیامدهای درازمدتی ایجاد می‌کند؛ اما توقف رشد چیزی بسیار بیشتر از تفاوت 1.5 سانتی‌متری در طول قد است.»
الیازیو گفت والدین نباید از نتایج این بررسی نگران باشند. «تفاوت مشاهده‌شده در حد 1.25 سانتی‌متر است. حتی تفاوت قدی میان پسران و دختران بسیار کم است، حدود یک سانتی‌متر.»
نظر شما