مؤسسات زیادی سعی در راهنمایی داوطلبان دارند اما به دلایلی معلوم در این کار سرنوشت ساز به بی‌راهه می‌روند و کمتر به رسالت خود عمل می‌کنند. آنچه مهم است یک انتخاب رشته صحیح فقط با تلاش 40 تا50 ساعته شخص داوطلب و در طی چند روز به‌دست خواهد آمد و دیگران از مشاوران مجرب گرفته تا اولیای داوطلب فقط باید نقش راهنما را ایفا کنند.
انتخاب رشته رایانه‌ای (کامپیوتری) به نظر نگارنده هیچ راه مناسبی برای تعیین رشته و قبولی نیست. این نوع انتخاب فقط بر اساس میزان علائق و ظرفیت پذیرش داوطلبان در سال گذشته نسبت به رشته‌ها است و هیچ کاربردی برای داوطلبان سال جاری ندارد؛ جز آن‌که از ساعت‌ها فعالیت و تنظیم انتخاب‌ها بر اساس علاقه جلوگیری و حکم به انتخاب نوشته‌های چاپ شده و بیرون آمده از دل رایانه می‌دهد.
حتی شاید تصور کنیم مشاوران قادرند از این نتایج آماده استفاده کنند، اما به دلیل زمان کم و رسیدگی به تعداد زیادی داوطلب، از حوصله آنها هم خارج است که این نوع تعیین رشته را به دقت بررسی کنند و تنها می‌توان آن را ابزار راحتی تلقی کرد که به‌خصوص برای داوطلبانی که اولین سال حضورشان را تجربه می‌کنند از تلاش اصولی در جهت تعیین رشته صحیح جلوگیری می‌کند.
علائق و توانمندی‌ها
نتایج تعیین رشته رایانه‌ای به هیچ عنوان قابل استفاده برای داوطلبانی که در زندگی خود هدف دارند، نمی‌تواند باشد. ممکن است داوطلبانی در دروسی ضعف داشته باشند و نتایج خوبی هم بر اساس نمرات کارنامه در آن دروس کسب نکرده باشند و تصمیم به تحصیل در رشته‌ای داشته باشند که با این دروس مرتبط است در این صورت با کمک مشاور می‌توانند ضعف‌ها را بررسی کنند و با وجود ضعف نسبی فعلی در نمره‌ها با توجه به علاقه، رشته یا رشته‌های مورد نظر را انتخاب کنند.
گروهی دیگر ممکن است که در دروس خاصی درصد نمرات بالایی داشته باشند که به نظر می‌رسد از نظر علمی در آن توانمندترند. در این موارد معمولاً انتخاب رشته رایانه‌ای هیچ پاسخی به داوطلب ندارد، زیرا در تعیین رشته، رایانه رشته‌ها را صرفاً بر اساس توانمندی و بنیه علمی داوطلب در رأس انتخاب‌های خود به عنوان احتمال قبولی قرار می‌دهد و درست در همین‌جا داوطلب به دلیل ناآشنا بودن و این حس ذاتی که اگر نمراتش بالا باشد قطعاً قبول خواهد شد دقت زیادی به‌خرج نداده و به دلیل سهولت در انتخاب، رشته‌هایی را به عنوان رشته‌های با اولویت‌های بالاتر انتخاب می‌کند که صرفاً احتمال قبولی بیشتری دارند در صورتی که نقش علاقه خود را کمتر لحاظ کرده است و این مهم‌ترین ضعف انتخاب رشته‌های رایانه‌ای است.
مفهوم اولویت
داوطلبان باید توجه داشته باشند که بررسی رشته‌های انتخابی در فرم انتخاب رشته برای قبولی توسط رایانه به ترتیب اولویت (ترتیب ردیف کردن از یک تا 100) صورت می‌گیرد و اگر داوطلبی در رشته‌های انتخابی از نظر درسی حداقل نمرات مورد نظر را کسب کرده باشد با بررسی رایانه از ابتدای فرم نام او به عنوان قبولی در آن رشته اعلام می‌شود؛ هرچند ممکن است او در انتخاب‌های بعدی رشته‌هایی را انتخاب کرده باشد که علاقه بیشتری به آنها داشته باشد.
پس ترتیب اولویت از این نظر بسیار مهم است و داوطلب قطعاً باید رشته‌هایی را که علاقه بیشتری به تحصیل در آنها دارد در صدر و اولویت‌های بالاتر و رشته‌های با علاقه کمتر و یا در دانشگاه دورتر از محل سکونت را در رده‌های پایین‌تر قرار دهد. تفسیر دیگری هم برای اولویت وجود دارد؛ دو نفر که نمره برابری دارند ممکن است یک رشته را انتخاب کنند.
یکی از دو نفر در اولویت اول و دیگری مثلاً در اولویت 80 و در این صورت به گفته مسئولین سازمان سنجش هر دو شانس برابری برای قبولی در یک رشته خواهند داشت و اگر شخصی که رشته مورد نظرش را در اولویت 80 انتخاب کرده حتی به اندازه کمی نمره‌اش بالاتر باشد در رشته مورد نظرش قبول خواهد شد و شخصی که همین رشته را در اولویت اول انتخاب کرده، به دلیل پایین بودن سطح نمره قبول نخواهد شد.
