ما مي‌توانيم براي هميشه نابودش كنيم؛ و يا مي‌توانيم آنها را به چرخه‌ي توليد برگردانيم. مي‌توانيم به آن زندگي دوباره بدهيم و به حفظ طبيعت كمك كنيم. مي‌گوييد چه‌طور؟
كار سختي نيست. فقط به جداسازي زباله از مبدأ نياز داريم. اين كار هم فقط سه مرحله دارد. با هم مي‌خوانيم.
در مرحله‌ي اول، بهتر است كم‌تر زباله توليد كنيم. می‌توانيم با تولید کم‌تر زباله‌هایی که از شیشه، کاغذ و نایلون تشکیل شده، به حفظ محیط‌زیست كمك كنيم. روش آن هم ساده است. همان روش «نه گفتن به نايلكس».
مي‌گويند در تهران، روزانه بیش از هفت‌هزار تن زباله تولید می‌شود که حدود 70درصد آن، زباله‌ي تر و 30درصد، زباله‌ي خشک است. ما در بالا رفتن اين آمار چه‌قدر سهم داريم؟
بخش دوم مربوط به تفکیک زباله‌ها در منزل يا مدرسه است. اين‌جا نياز به دو تا كيسه و يا سطل جداگانه داريم. يك كيسه براي زباله‌هاي خشك و ديگري براي زباله‌هاي تر.
فقط كافي است تنبلي نكنيم و موقع دور ريختن زباله، ته‌مانده‌ي غذاها، پوست ميوه‌ها و... زباله‌هاي فاسد‌شدني را در كيسه و يا سطل زباله‌ي جداگانه‌اي بيندازيم. تمام كاغذها، پلاستيك و شيشه‌ها را هم در كيسه‌ي زباله‌هاي خشك بيندازيم، همين.
براي جداسازي زباله‌هاي خشك، به سه كيسه‌ي جداگانه نياز داريم. كاغذها در يك كيسه، مواد پلاستيكي در كيسه‌ي ديگر و اجناس شيشه‌اي را هم در كيسه‌ي جداگانه‌اي بيندازيم. بعد وقتي كيسه‌ها پر شد آنها را برداريم و به نزديك‌ترين مركز بازيافت محله‌مان تحويل دهيم.
راه راحت‌تر هم اين است كه ببينيد ماشين‌هاي بازيافت در چه روز و چه ساعتي به محله‌ي شما مي‌آيند. اين‌طوري مي‌توانيد زباله‌هاي خشكتان را جلوي خانه‌ي خودتان به آنها تحويل دهيد.
امتحان كنيد سخت نيست!
نظر شما