این انصراف‌ها که پس از اعلام فهرست آثار راه یافته به مرحله بازبینی آغاز شد، با اعلام انصراف عباس غفاری با نمایش «شیش و بش» نوشته محمد چرمشیر شکل دیگری به خود گرفت.
غفاری در توضیح دلایل این اقدام به ایسنا گفت: «با توجه به اینکه اعلام شد شرکت در جشنواره، تضمینی برای گرفتن نوبت اجرای عمومی‌نیست، انگیزه‌ام ضعیف‌تر شد به ویژه اینکه جشنواره به صورت غیررقابتی برگزار می‌شود و شور و هیجان گذشته را هم ندارد.»
غفاری یک دلیل دیگر نیز برای انصراف مطرح می‌کند: «فرصت محدود تمرینات باعث شد متوجه شوم نمایش برای شرکت در جشنواره به شکل مطلوبی آماده نمی‌شود.»
به این شکل غفاری که پنجمین کارگردان منصرف شده از حضور در جشنواره آیینی- سنتی است، یک بار دیگر مساله امتیاز اجرای عمومی‌را همراه با 2 انتقاد روشن دیگر مطرح می‌کند که پیش از این توسط کارگردانان دیگر مطرح نشده بود. در واقع تا کنون علت‌های طرح شده برای انصراف از جشنواره آیینی- سنتی بیشتر به بهانه تراشی شبیه بوده است.
مریم معترف که قرار بود با نمایش «تخت، حوض و خنجر» در سیزدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر آیینی - سنتی شرکت کند، ناراضی بودن از نمایشنامه‌اش را علت انصراف اعلام کرده است: «متن نمایشنامه را برای نگارش به فردی سپردم اما بعد از پایان آنچه مطلوبم بود، نشد. نمایشنامه نتوانست مرا راضی کند، بنابراین انصراف دادم.»
پس از او عزت‌الله مهرآوران اعلام انصراف کرد: «بازیگری را برای نمایش عروس گنگ پیدا نکردم، بنابراین از شرکت در جشنواره آیینی- سنتی انصراف دادم.»
پیش از این‌ها، علی‌اصغر دشتی نیز اعلام کرده بود ملانصرالدین را به جشنواره نخواهد آورد.
او خستگی و درگیری با اجرای پینوکیو را بهانه آورده بود. اما ماجرای انصراف به مهرآوران ختم نشد و خبر رسید که وزیرخان لنکران هم به جشنواره آیینی- سنتی نخواهد آمد.
عبادالله کریمی‌نیز یکی از دلایل غفاری را مطرح می‌کند: «قصد داشتم این نمایش را در جشنواره تئاتر آیینی سنتی اجرا کنم تا پس از آن بتوانم نمایش را اجرای عمومی‌کنم اما از آنجا که عنوان شده شرکت در جشنواره تضمینی برای اجرای عمومی‌به همراه ندارد، از شرکت در جشنواره منصرف شدم.»
کریمی‌ادامه می‌دهد: «اجرا در جشنواره برای هنرمندان راهی است که آنان را به اجرای عمومی‌شان می‌رساند و اگر اینگونه نباشد، انگیزه‌ای برای اجرا در جشنواره باقی نمی‌ماند.»
با این حال، دبیر سیزدهمین دوسالانه آیینی- سنتی این موضوع را بیشتر ناشی از بی‌اعتمادی کارگردان به متن خود می‌داند.
محمدحسین ناصربخت در این باره می‌گوید: «همه کارهای برتر جشنواره اجرای عمومی‌می‌گیرند و ما امیدواریم هر 30 کار حاضر در جشنواره نیز جزو کارهای برتر باشند. چراکه اگر همه آن‌ها هم ویژگی‌های کار برتر را داشته باشند، اجرای عمومی‌خواهند داشت، اما من به هیچ وجه نمی‌توانم به کار ضعیف اجازه اجرای عمومی‌بدهم.»
ناصربخت ادامه می‌دهد: «این که از بین 90 متن حاضر در مرحله بازبینی، 30 متن این قدر خوب باشند که امکان اجرای عمومی‌را پیدا کنند، اصلا چیز بعید و عجیبی نیست و من امیدوارم که حتی هر 30 نمایش جشنواره به اجرای عمومی‌نیز درآیند.»
علاوه بر این، جشنواره امسال، پس از یک دوره تاخیر برگزار می‌شود. به عبارت بهتر، 4 سال است که کارگردانان این عرصه به طور جدی در جشنواره خاص نمایش‌های آیینی- سنتی حضور نداشته‌اند.
بنابراین آب زیادی پشت سد جمع شده است و انتظار می‌رود با باز شدن دریچه‌ها، انرژی زیادی آزاد شود، هرچند که نبود رقابت، بدون شک خروش زیادی را از این جریان پرخروش خواهد گرفت.
سیزدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر آیینی ـ سنتی از اول شهریور به مدت یک هفته برگزار خواهد شد.
