به گزارش آسوشیتدپرس کیسی هیکاکس در مصاحبه‌ای با روزنامه «مین ساندی تلگرام» گفت او برای حقوق سایر کارکنان پزشکی آمریکایی که در تلاش برای مهار شیوع مرگبار ابولا در آفریقا هستند، مبارزه می‌کرد.
هنگامی که او هفته گذشته به مین وارد شدِ، مقامات بهداشتی ایالتی به دادگاه رفتند تا حکم ممنوعیت وارد شدن او به مکان‌های عمومی شلوغ را بگیرند. اما یک قاضی روز جمعه ۳۱ اکتبر (۹ آبان) حکم کرد که او باید به پایش روزانه وضعیت سلامتش ادامه دهد، اما می‌تواند به هر جایی که می‌خواهد برود.
او به این روزنامه گفت: «امیدوارم در طول شش ماه آینده امدادگرانی که به کشور برمی‌گردند در کانون جنجال قرار نگیرند. امیدوارم آنها دیگر مانند من به سر خط رسانه‌ها بدل نشوند. و آنها بتوانند به خواروبار فروشی بروند، و شاید هیچکس نداند که آنها در کشوری مبتلا به ابولا کار کرده‌آند، اما همچنین امیدوارم روزی همه از این موضوع خبردار باشند، و با این حال هنگام ورودشان به خواروبارفروشی به آنها لبخند بزنند. البته می‌دانم امروز چنین اتفاقی نمی‌افتد.»
هیکاکس ۳۳ ساله به این روزنامه گفت هنوز به خواسته‌های ساکنان شهر احترام می‌گذارد و از رفتن به درون شهر تا پایان دوره کمون ۲۱ روزه بیماری خودداری خواهد کرد. او گفت: «من قصد نداشتم طوفان رسانه‌ای را به این اجتماع بیاورم، اما به نظر من متاسفانه گاهی، مخصوصا هنگامی در تضاد با دولتمردان قرار می‌گیرید، همیشه قدرت انتخاب ندارید. فکر نمی‌کنم که به من قدرت انتخابی داده شده بود.»
هیکاکس در اصل اهل ریو ویستا در تگزاس است و پیش از بازگشت به ایالات متحده برای گرفتن فوق لیسانسش در بهداشت عمومی و پرستاری در اندونزی، برمه، منطقه دارفور سودان و نیجریه کار کرده بود.
او در تابستان امسال هنگامی شیوع ابولا شروع شد، با گروه «پزشکان بدون مرز» به سیرالئون رفت.او به این روزنامه گفت در این ماموریت نه تعداد مردگان، بلکه تعداد جان‌به‌دربردگان را شمرده است: ۳۹ نفر در مدت خدمت او. اما او هنوز قربانیان را به یاد می‌آورد. او در آخرین شب اقامتش در سیرالئون دختر بچه‌ای را درمان می‌کرد که زنده نماند. او گفت: «سن دقیقش را به خاطر ندارم. فکر کنم که ۱۰ ساله بود، اما تماشای مردن تنهای یک دختر ده ساله در یک چادر و دانستن اینکه هیچ کاری نمی‌توانید بکنید، واقعا سخت است.»
هنگامی که هیکاکس در ۲۶ اکتبر از سیرالئون به ایالات متحده بازگشت، ابتدا در نیوجرزی به دستور مقامات ایالتی مستقیما از فرودگاه به چادری ایزوله منتقل شد و تحت قرنطینه اجباری قرار گرفت. او از آنجا با آیفونش که در اختیارش بود، با رسانه‌ها تماس گرفت و به اعتراض به این عمل پرداخت و گفت خطری برای سلامت افراد اجتماع ندارد. او گفت که هیچ علامتی از بیماری ابولا را ندارد و آزمایش خون او از لحاظ ویروس ابولا هم منفی بوده است.
این اقدام مخالفت مقامات فدرال آمریکا و سازمان ملل را برانگیخت که معتقد بودند چنین اقداماتی مانع از رفتن کارکنان بهداشتی از آمریکا برای کمک به بیماران مبتلا به ابولا در آفریقا می‌شود.
کریس کریستی، فرماندار نیوجرزی، پس از سه روز به او اجازه داد از این چادر خارج شود و به خانه‌اش در ایالت مین برود، اما مقامات این ایالت هم قرنطینه خودشان را بر او اعمال کردند. اما او با نادیده گرفتن این دستور به دوچرخه‌سواری در اطراف خانه‌اش پرداخت تا در نهایت دادگاه به نفع رفع قرنطینه از او رای داد.
نظر شما