به گزارش ایسنا، تیم تحقیقاتی "بررسی دیجیتالی آسمان اسلون" (SDSS) در نیومکزیکو دو روش محاسباتی مختلف شامل استفاده از کوازارها و گاز هیدروژن بین کهکشانی را برای اندازه‌گیری سرعت گسترش کائنات با یکدیگر ترکیب کردند.
در این مطالعه 140 هزار کوازار دوردست - مناطق نوری در مرکز کهکشان‌های عظیم - در زمانی که کائنات تنها یک چهارم سن فعلی عمر داشت، مورد بررسی قرار گرفتند؛ سپس موقعیت ابرهای گازی به صورت سه‌بعدی و در سه فاصله مختلف نقشه‌برداری شدند.
در این روش پیشگامانه محاسباتی، از توزیع هیدروژن در بزرگ‌ترین مقیاس استفاده شد.
محققان میزان سرعت گسترش کائنات را از زمان عبور نور از هر تکه هیدورژنی محاسبه کردند که نشان می‌دهد، 10.8 میلیارد سال قبل، کائنات هر 44 میلیون سال یک درصد گسترش پیدا کرده و این سرعت گسترش در پنج میلیارد سال گذشته به دلیل وجود انرژی تاریک سریع‌تر شد.
به گفته دکتر متیو پیری از موسسه کیهان‌شناسی و گرانش دانشگاه پورتسموث، با ابداع روش جدید امکان محاسبه سرعت گسترش کائنات با جزئیات عالی مشابه تعیین سن درخت با استفاده از حلقه‌های آن فراهم شد؛ در این مطالعه هر طیف کوازاری به آرشیوی از تاریخچه جهان تبدیل شد.
محققان به دنبال بررسی نحوه و چرایی گسترش کائنات هستند تا بتوانند ماهیت انرژی تاریک را شناسایی کنند.
