دکتر بهزاد نجفی کارشناس دفتر پایش عملکرد وزارت بهداشت، در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه سرطان بعد از بیماری‌های قلبی- عروقی دومین عامل مرگ و میر در کشورهای توسعه یافته است، گفت: اما به علت بالا بودن حوادث جاده‌ای و تصادفات در کشورهای در حال توسعه به عنوان، حوادث جاده‌ای پس از بیماری‌های قلبی دومین عامل مرگ و میر و سرطان‌ها به عنوان سومین عامل شناخته می‌شوند.
وی افزود: در ایران نیز سرطان سومین عامل مرگ و میر است. این بیماری در حال افزایش بوده و روند فزاینده‌ای دارد. پیش‌بینی می‌شود در سال 2030 میلادی موارد ابتلا به سرطان دو برابر شده و در سال 2050 حدود 50 درصد از افراد کره زمین به سرطان مبتلا شوند.
کارشناس دفتر پایش عملکرد وزارت بهداشت با اشاره به اینکه در " اقتصاد بیماری" چند عامل تعیین می کنند که بیماری مورد نظر تا چه حد در اقتصاد جامعه و خانواده تاثیرگذار است، گفت: میزان بروز و شیوع بیماری از جمله این عوامل است. میزان ناتوانی که بیماری بر فرد تحمیل می‌کند نیز عامل تعیین کننده دیگر است.
نجفی افزود: سرطان در رتبه اول اقتصاد بیماری قرار دارد زیرا به عنوان یک بیماری مزمن تاثیر بسزایی در ناتوانی بیمار دارد. میزان این ناتوانی نسبت به سایر بیماری‌ها بیشتر است به طوری که گفته می‌شود از این لحاظ رتبه اول را در اقتصاد بیماری داراست.
این دانشجوی دکترای اقتصاد سلامت با بیان اینکه منابع و درآمدهای از دست رفته ناشی از ابتلا به سرطان محاسبه شده است و این رقم حدود 1.5 درصد از منابع از دست رفته در دنیاست، اظهار کرد: بر حسب پیش‌بینی‌هایی که صورت گرفته این بیماری در ایران باعث می‌شود حداقل 20 سال افراد مبتلا زودتر از میانگینی که پیش‌بینی شده از دنیا بروند.
وی ادامه داد: حال اگر 20 سال را در درآمد سالانه هر فرد ضرب کنید، در می‌یابید که هزینه بسیاری بر جامعه تحمیل می‌شود.
نجفی، هزینه‌هایی که بیماری برای فرد و جامعه ایجاد می‌کند را به سه دسته تقسیم کرد و گفت: سرطان در هرسه دسته اختلاف چشمگیری با سایر بیماری‌ها از لحاظ هزینه دارد. هزینه‌های مستقیم درمانی و غیر درمانی سرطان شامل درمان و پیشگیری از بیماری، هزینه داروها و خدمات غیر درمانی مانند هزینه رفت و آمد از این جمله است.
وی افزود: این بیماری به دلیل ناتوانی که در فرد ایجاد می‌کند و به دلیل مرگ زودرسی که برای فرد رقم می‌زند هزینه‌های به مراتب بالاتری از بحث هزینه‌های درمانی دارد. در سال 2008 پیش‌بینی شده بود که بیماری سرطان حدود 895 تا 900 میلیارد دلار هزینه‌های غیرمستقیم در بردارد.
کارشناس دفتر پایش عملکرد وزارت بهداشت با بیان اینکه سرطان از لحاظ میزان مبتلابه در رتبه دوم و بیماری‌های قلبی-عروقی در رتبه اول در ایران قرار دارند، اظهار کرد: درحالی که از لحاظ بار اقتصادی سرطان در رتبه اول و بیماری‌های قلبی-عروقی در رتبه دوم قرار دارد. بر اساس مطالعاتی که انجام شده است هزینه‌های مستقیم درمانی سرطان که برای جامعه ملموس است، تنها حدود 12 تا 35 درصد هزینه‌های کل بیماری است.
نجفی خاطرنشان کرد: لازم به ذکراست که بیماری هزینه‌های نامحسوس نیز دارد که در جایی اندازه‌گیری نمی‌شود. افسردگی و درد و رنجی که به اطرافیان و نزدیکان بیمار وارد شده و افت کیفیت در کار و زندگی را بر خانواده بیمار تحمیل می‌کند از همین جمله است.
کارشناس دفتر پایش عملکرد وزارت بهداشت با اشاره به اینکه حدود یک سوم سرطان‌ها قابل پیشگیری هستند، گفت: یک سوم سرطان‌ها نیز به شرط اینکه در مراحل اولیه شناسایی شوند، قابل درمان هستند. همچنین یک سوم سرطان‌ها منجر به مرگ می‌شوند. پوشش‌دهی و حمایت مالی از افراد مبتلا به سرطان نیاز به یک مدیریت توانمند در ابعاد مختلف دارد.
