شاید حضور یک هنرمند بنام، تماشاگر را به دیدن تئاتر تشویق می‌کند؟ اما چه می‌شود که یک نمایش با حضور جوانان و چهره‌هایی که چندان آشنا نیستند می‌تواند به محبوبیتی دست پیدا کند که اجرای آن تمدید می‌شود و از همه مهم‌تر مخاطبان از دیدن این نمایش لذت می‌برند.
«مخاطب خاص» که به نویسندگی و کارگردانی علی شمس براساس بخشی از زندگی چهره‌های شناخته شده هنر ایران همچون حمید سمندریان، احمد آقالو و حمید لبخنده با نقش‌آفرینی رضا مولایی، جواد نمکی، وحید آقاپور و الهام شعبانی در کافه تریای سالن اصلی تئاتر شهر در حال اجراست، از این قاعده مستثنی نیست.
از همان شروع نمایش که بازیگران خود و فضای داستان را معرفی می‌کنند، نوید یک کار خوب داده می‌شود؛ کاری که قرار است براساس مقطعی از زندگی حمید سمندریان کارگردان و پدر تئاتر ایران باشد؛ آن هم نه یک مقطع معمولی بلکه مقطعی خاص از زندگی این کارگردان تئاتر که حمید سمندریان یک رستوران را به همراهی دوستانش راه‌اندازی می‌کند؛ رستورانی که بیش از آنکه محلی برای خوردن غذا باشد، تبدیل به محلی برای گپ‌زدن و بحث‌های تئاتری می‌شود.
دیدن هنرمندانی که امروز میان ما نیستند و البته دیدن بخش‌هایی از زندگی آنها که معمولا به آن پرداخته نشده در تئاتر ایران یک اتفاق تازه است؛ اتفاقی که علی شمس در جایگاه نویسنده و کارگردان به خوبی از پس آن برآمده است.مسلما پرداختن به سلیقه، نگاه، نوع زندگی و مسائل مربوط به سمندریان در یک تئاتر 50دقیقه‌ای کاری دشوار است و به همین دلیل است که کارگردان برای عبور از این موضوع به فاصله‌گذاری روی‌‌آورده و با استناد به این موضوع به‌راحتی از خاطره‌ای به خاطره‌ای دیگر گریز می‌زند و در این مسیر تماشاگر را به خوبی با خود همراه می‌کند و طبیعتا در این مسیر چندان به تاریخ و چگونگی و ترتیب آن وفادار نیست که البته این موضوع مهم هم نیست، مهم این است که حرف خودش را بدون دغدغه و بی‌لکنت می‌زند.
مخاطب‌خاص سرشار از لحظات شگفت‌انگیز است و نمونه مسلم این قضیه گفت‌وگوی تلفنی پیتر اشتاین، کارگردان آلمانی با حمید سمندریان است. چون بازیگر نقش سمندریان آلمانی بلد نیست نقش خود را به بازیگر دیگری می‌سپارد که آلمانی می‌داند و خود ناظر گفت‌وگو می‌شود اما دلش هم شور گفت‌وگویی را می‌زند که متوجه آن نمی‌شود و مدام به بازیگر جدید سمندریان نکاتی را تذکر می‌دهد؛ تذکراتی که باعث می‌شود بازیگر جدید خطاب به بازیگر نقش قدیم سمندریان بدون صدا و با حرکات لب بگوید من حمید سمندریان هستم.
تئاتر سرشار از لحظات جذاب است، تقلید لحن و استفاده از تکیه‌کلام‌های سمندریان و استفاده کردن از تماشاگران به‌عنوان بازیگران، ازجمله این جذابیت‌هاست. اجرای نمایش مخاطب خاص اتفاق خوبی در عرصه تئاتر است که به بیان تاریخ شفاهی تئاتر کمک می‌کند. باید امیدوار بود که از اینگونه تئاترها بیشتر تولید شود؛ تئاترهایی که باعث جذب تماشاگر و البته لذت بردن تماشاگر از تئاتر هم می‌شود.
