مجموعه اخباری که از این کشور در یک سال گذشته به جهان مخابره شده، مجموعه‌ای ضد‌ونقیض است که کره‌شمالی را به نمونه‌ای سهل و ممتنع در میان کشورهای جهان تبدیل می‌کند.
رهبر جوان کره‌شمالی با مردم کشورش و جهان صحبت کرد و این امری بی‌سابقه در این کشور بود. رهبر جوان به مناسبت سال نوی میلادی، در پیامی برای مردمش و جهان، از ضرورت رفاه اقتصادی و آشتی و دوستی با همسایگان سخن گفت.
تصاویر بیشتری از زندگی عادی مردم و همراهی رهبران کشور به همراه خانواده‌هایشان با مردم در مکان‌هایی چون شهربازی، منتشر شد. برای نخستین بار تصاویر ماهواره‌ای از کره‌شمالی روی شبکه اینترنت قرار گرفت. تا به حال آنچه از کره‌شمالی روی نقشه‌های ماهواره‌ای در جهان دیده می‌شد، نقطه‌ای تاریک بود. حالا دیگر می‌توان همه کوچه‌ها و خیابان‌های این کشور را روی اینترنت دید؛ به این ترتیب جعبه سیاه کره‌شمالی گشوده شد.
اما غافلگیری‌های کره‌شمالی برای جهان به اینجا ختم نشد. این کشور بعد از یک آزمایش موشکی و درحالی‌که محکومیت‌ها و تهدیدها علیه آزمایش ادامه داشت، یک آزمایش هسته‌ای زیرزمینی انجام داد که ارتعاشاتش در یک صبح زمستانی، شهروندان کشورهای همسایه را از خواب بیدار کرد. اما این آزمایش جدید که سومین آزمایش بزرگ هسته‌ای کره‌شمالی در سال‌های اخیر بود، به اندازه تحولات یک سال گذشته پیونگ‌یانگ، توجه جهان را به‌خود جلب نکرد. تصاویر حضور رهبر کره‌شمالی به همراه همسرش در شهربازی یا سفر رئیس شرکت گوگل به کره‌شمالی بازتاب گسترده‌تری در رسانه‌ها داشت و توجه بیشتری به‌خود جلب کرد. گویی جهان این بخش از غافلگیری‌های کره‌شمالی را بیشتر می‌پسندد و دوست دارد این کشور را اینگونه ببیند. به همین‌خاطر است که آزمایش جدید هسته‌ای کره‌شمالی تغییری در رویارویی میان این کشور با همسایگانش و غرب ایجاد نمی‌کند.
پیونگ‌یانگ آزمایش هسته‌ای انجام می‌دهد تا بگوید از او باید ترسید و امتیاز داد. اما طرف‌های مقابلش بیش از آنکه این تهدید را جدی بگیرند، تغییرات دیگر درون کره‌شمالی را برجسته کرده و روی این تغییرات سرمایه‌گذاری می‌کنند.
در جهان امروز داشتن بمب هسته‌ای مزیتی نیست که جایگاه قدرت یک کشور را ارتقا دهد. پیشرفت علمی، توان اقتصادی، ثبات داخلی و ارتباط مثبت با کشورهای جهان در عین حفظ استقلال، برگ‌های برنده‌ای هستند که قدرتی به‌مراتب بیشتر از بمب هسته‌ای دارند. تغییراتی که در یک سال گذشته در کره‌شمالی شاهد بودیم نشان می‌دهد که رهبران این کشور هم با توصیه هم‌پیمان اصلی‌شان یعنی چین، این حقیقت را دریافته‌اند.
کره‌شمالی برای چین مثل اسرائیل است برای آمریکا. رابطه میان چین و کره هم در یک سال اخیر مانند رابطه میان واشنگتن و تل‌آویو، دیگر ماهیت نزدیک گذشته را ندارد. همانطور که اوباما از سیاست‌های دولت نتانیاهو فاصله گرفته و می‌گوید که دیگر حامی بی‌چون‌وچرای اسرائیل نیست؛ چین هم به‌ویژه در جریان آزمایش اخیر، حتی تا آستانه سرزنش پیونگ‌یانگ هم پیش رفت. این هم نشانه دیگری است از اینکه قرار نیست آزمایش هسته‌ای جدید کره‌شمالی در تعامل این کشور با جهان تغییری مثبت ایجاد کند.
البته این آزمایش یک نکته را روشن کرد و آن اینکه دو دهه سیاست دولت‌های آمریکا در قبال کره‌شمالی، بی‌نتیجه و غیرکارآمد بوده‌است. تحریم و فشار به قیمت گرسنه نگه‌داشتن مردم قحطی‌زده کره‌شمالی نتوانسته دولت پیونگ‌یانگ را از برنامه‌های هسته‌ای و نظامی‌اش منصرف کند. کره‌شمالی در برنامه‌های سیاست خارجی دولت اول اوباما جایگاهی نداشت. کره‌شمالی گفته‌است که آزمایش‌های دیگری هم در راه دارد اما این آزمایش‌ها مانند قطعات پازل، جایگاه کره‌شمالی را در رویارویی با طرف‌های مقابلش مستحکم نمی‌کند. آنچه ممکن است جایگاه کره‌شمالی را در جهان تغییر دهد، غافلگیری هسته‌ای با آزمایش‌های زیرزمینی شبانه نیست بلکه تغییرات درون این کشور است.
