حکومت دوساله زردها بر فوتبال آلمان

قهرمانی بورسیا دورتموند در فصل گذشته، شاید به نوعی یک شگفتی به‌شمار می‌رفت؛ پیش از شروع بازی‌های لیگ، کسی واقعا از یورگن کلوپ و بازیکنان جوان او انتظار قهرمانی نداشت.

در فصلی که دورتموند درخشش زیادی از خود نشان داد، بایرن‌مونیخ دچار گرهی در کارش شده بود که تنها با تعویض لوئیز فان‌گال گشوده شد و اگر نتایج خوب این تیم در هفته‌های آخر نبود، شاید حتی پرافتخارترین تیم آلمان، به لیگ قهرمانان این فصل هم صعود نمی‌کرد. با توجه به این شرایط بود که نمی‌شد این نظریه هواداران خرده‌گیر را که دورتموند تنها به خاطر کاستی‌های بایرن قهرمان شده است نادیده گرفت. جدایی نوری شاهین نخستین دستاویز طرفداران این تئوری بود. کمی بعد از آن، نتایج دورتموند در لیگ قهرمانان که تجربه جدیدی برای بازیکنان جوان این تیم به‌شمار می‌رفت، همه چیز را به نفع بایرن‌مونیخ پیش‌برد. دورتموند در رقابت‌هایی که بایرن‌مونیخ تا فینال آن پیش آمده است، با تنها یک برد، یک تساوی و 4 شکست در رده آخر گروه F قرار گرفت تا افق پیش‌روی این تیم در بوندس‌لیگا هم تحت‌تأثیر قرار بگیرد اما شکست دورتموند در بازی آخر مرحله گروهی برابر المپیک مارسی (6 دسامبر 2011) با نتیجه 3 بر 2، آغاز مرحله جدیدی برای دورتموند در فصل جاری بود. دورتموند که دیگر نگران بازی‌های قاره‌ای نبود، تمام تمرکز خود را روی بازی‌های داخلی گذاشت و از همان شب شکست برابر مارسی، رکوردشکنی در بوندس‌لیگا را شروع کرد؛ شاگردان یورگن کلوپ بعد از بازی با مارسی، با شکستن رکورد بایرن مونیخ، تا انتهای فصل در 28بازی شکست نخوردند و با کسب 81 امتیاز، رکورد کسب بیشترین امتیاز را به نام خود ثبت کردند.

با این حال در این فصل تا هفته‌های پایانی، دورتموند، بایرن‌مونیخ، شالکه و حتی مونشن‌گلادباخ را در نزدیکی خود می‌دید و تنها بازی‌های رودررو بود که کار را برای زنبورهای زرد یکسره کرد. در نخستین بازی از فینال سه‌گانه، دورتموند با نتیجه یک بر صفر، برای چهارمین بازی متوالی بایرن‌مونیخ را شکست داد تا فاصله‌اش را با این تیم به 6 امتیاز برساند. در بازی بعد، پیروزی 2 بر یک برابر شالکه (تیم سوم جدول) در حساس‌ترین دربی آلمان، این تیم را در آستانه قهرمانی قرار داد و پیروزی در بازی سوم برابر مونشن‌گلادباخ (تیم چهارم جدول)، قهرمانی را برای دومین سال متوالی به بورسیا دورتموند رساند. قهرمانی دورتموند 3 هفته پیش از پایان بازی‌های بوندس‌لیگا، این سؤال را مطرح کرد که آیا دوران تسلط بایرن بر فوتبال آلمان به پایان رسیده است؟ چنین نظریه‌ای ابتدا با واکنش بسیار شدید مسئولان بایرن‌مونیخ مواجه شد. اولی هونس، رئیس باشگاه بایرن‌مونیخ با اشاره به حضور پرقدرت تیمش در لیگ قهرمانان، دورتموند را تا وقتی که در اروپا به جایگاه خاصی نرسیده است، یک رقیب معمولی دانست؛ «آنها فصلی استثنایی داشته‌اند اما من تنها وقتی به آنها احترام زیادی خواهم گذاشت که فصلی درخشان در اروپا و آلمان داشته باشند». شاید حق با هونس باشد اما به‌نظر می‌رسد کلوپ برنامه‌های بلند‌مدتی برای قهرمان بوندس‌لیگا دارد؛ «من فکر می‌کنم بالاخره هونس باید به احترام دورتموند کلاهش را از سرش بردارد. حق با اوست، ما هنوز چیزی در اروپا نبرده‌ایم اما من روی این موضوع کار خواهم کرد».

بهترین گلزن بوندس‌لیگا: کلاس یان هونته‌لار

رقابت نزدیک و شانه به شانه کلاس‌یان هونته‌لار، مهاجم شالکه و ماریو گومز، مهاجم تأثیرگذار تیم بایرن‌مونیخ- اگر رقابت لیونل مسی و کریستیانو رونالدو را در لالیگا در نظر نگیریم- جذاب‌ترین رقابت برای کسب عنوان آقای گلی در اروپا به‌شمار می‌رود. گومز فصل گذشته، به 5 سال انتظار آلمانی‌ها برای کسب عنوان آقای گلی بوندس‌لیگا پایان داد و با 28 گل، عنوان بهترین گلزن فصل را از آن خود کرد. با توجه به درخشش او ابتدای فصل، به‌نظر نمی‌رسید که چیزی جلودار او برای تکرار عنوان آقای گلی‌اش بشود البته هیچ چیز به‌جز کلاس یان‌هونته‌لار، مهاجم هلندی تیم شالکه که از زمان آمدنش از آث‌میلان به تیم آلمانی، به یکی از بهترین بازیکنان آبی‌های آلمان تبدیل شده است. هونته‌لار که تا بازی آخر بوندس‌لیگا، رقابت نزدیکی با گومز داشت، در پیروزی 3 بر 2 تیمش برابر وردربرمن در هفته آخر بازی‌ها 2 گل به ثمر رساند تا به نخستین فوتبالیست هلندی تاریخ بوندس‌لیگا تبدیل شود که عنوان بهترین گلزن این لیگ را از آن خود می‌کند. هونته‌لار که هواداران شالکه به او لقب هانتر (شکارچی) داده‌اند، این فصل در 48 بازی فصل، 48گل برای تیمش به ثمر رساند. هونته‌لار پیش‌تر در هلند هم آقای‌گل شده بود.

شگفتی: لوسیان فاوره

تصورش کمی سخت است تیمی که فصل گذشته در پلی‌آف بازی کرد تا در بوندس‌لیگا باقی بماند، این فصل نه تنها یکی از 4 تیم برتر آلمان شد که برای مدتی، حتی بالاتر از غول‌هایی مانند بورسیا‌دورتموند و بایرن‌مونیخ صدرنشین لیگ هم شد. مونشن‌گلادباخ با هدایت لوسین فاوره، بدون شک پدیده این فصل بوندس‌لیگاست. وقتی که حدود یک سال قبل، هدایت گلادباخ به سرمربی سوئیسی سپرده شد، هواداران این انتصاب را نشانه تسلیم مسئولان باشگاه دانستند و خود را برای سقوط به دسته پایین‌تر آماده می‌کردند. اما فاوره، مردی که بسیار کم حرف می‌زند، نه‌تنها این تیم را در بوندس‌لیگا نگهداشت که بدون حتی هیچ خرید خاصی، با همان بازیکنان قدیمی، تیم کاملا جدیدی به هواداران تقدیم کرد. فاوره به‌خوبی می‌داند که چگونه از بازیکن کار بکشد و بی‌دلیل نیست که مارکو رویس زیر نظر او، به یک ستاره تبدیل شده است؛ او در مونشن‌گلادباخ دقیقا همان کاری را کرده است که یورگن کلوپ در دورتموند.

جدول رده بندی بوندس لیگا

	تیم	بازی ها	برد	مساوی	باخت	گل زده	گل خورده	تفاضل گل	امتیاز
1	بورسیادورتموند	34	25	6	3	80	25	55	81
2	بایرن مونیخ	34	23	4	7	77	22	55	73
3	شالکه 04	34	20	4	10	74	44	30	64
4	مونشن گلادباخ	34	17	9	8	49	24	25	60
5	بایرلورکوزن	34	15	9	10	52	44	8	54
6	اشتوتگارت	34	15	8	11	63	46	17	53
7	هانوفر	34	12	12	10	41	45	4-	48
8	وولفسبورگ	34	13	5	16	47	60	13-	44
9	وردربرمن	34	11	9	14	49	58	9-	42
10	نورنبرگ	34	12	6	16	38	49	11-	42
11	هافن هایم	34	10	11	13	41	47	6-	41
12	فرایبورگ	34	10	10	14	45	61	16-	40
13	ماینتس	34	9	12	13	47	51	4-	39
14	آگزبورگ	34	8	14	12	36	49	13-	38
15	هامبورگ	34	8	12	14	35	57	22-	36
16	هرتابرلین	34	7	10	17	38	64	26-	31
17	کلن	34	8	6	20	39	75	36-	30
18	کایزرسلاترن	34	4	11	19	24	54	30-	23