اکثر قهرمانی‌ها از نوع اولند و یک تیم با برتری در طول فصل به آن می‌رسد؛ مثل قهرمانی این فصل رئال مادرید در لالیگا که این تیم توانست به مرور فاصله‌اش را با بارسا بیشتر کند و به 3قهرمانی متوالی حریف پایان دهد. نوع دوم اما کمتر اتفاق می‌افتد و زمانی است که یک تیم نمی‌تواند موقعیت برترش را حفظ کند و به تعقیب‌کننده‌اش فرصت می‌دهد که برخلاف پیش‌بینی‌ها به قهرمانی برسد. در این مورد یک نمونه تاریخی وجود دارد که به فصل 96-1995 لیگ برتر انگلیس برمی‌گردد. در آن سال نیوکاسل با مربیگری کیگان 12امتیاز بیشتر از منچستریونایتد داشت ولی در پایان این تیم فرگوسن بود که جام قهرمانی را بالای سر برد.
در مورد لیگ یازدهم هم با قاطعیت می‌توان گفت که بیش از آنکه سپاهان جام را برده باشد، استقلال قهرمانی را به حریف اصفهانی داد. استقلال در نیم فصل 9 امتیاز بیشتر از سپاهان داشت ولی عملکرد ضعیف این تیم کار را به جایی رساند که در هفته‌های پایانی ناامیدانه در تعقیب سپاهان بود و با اختلاف یک امتیاز با سپاهان و به‌دلیل تفاضل گل کمتر از تراکتورسازی سوم شد. سپاهان با تغییرات مدیریتی و کادر فنی و جدایی چندستاره ملی پوش‌اش، اقتدار 2دوره قبلی را نداشت و این استقلال بود که با اشتباهاتش به رقیب اصفهانی فرصت داد به صدر جدول و در نهایت به جام برسد. استقلال تا پایان هفته بیست‌وسوم صدرنشین بود و بعد از شکست در دربی بود که صدر جدول را به سپاهان داد.
کادر فنی استقلال در ماه‌های اخیر تاکید داشت دلایل افت این تیم در نیم فصل دوم برنامه فشرده مسابقات و مصدومیت بازیکنان کلیدی این تیم در روزهای حساس فصل بوده که قطعا عوامل تاثیرگذاری است ولی استقلال نقص‌های دیگری هم داشت که با درنظر گرفتن آنها نمی‌توان کادر فنی را تبرئه کرد.
1 - نیمکت ضعیف: استقلال در شروع فصل ستارگانی را جذب کرد که همه تیم‌ها در حسرت آنها بودند. آندو، رحمتی و خسروحیدری بهترین‌های بازار نقل و انتقالات بودند که به این تیم پیوستند. استقلال اما روی نیمکت، بازیکنانی نداشت که در مواقع لزوم جانشین بازیکنان اصلی شوند و این ضعف در زمان مصدومیت هافبک‌های تیم به چشم آمد. استقلال امتیازات زیادی را در غیبت آندو، جباری و کیانوش رحمتی از دست داد تا مشخص شود تیمی که در شروع فصل بسته شده ناهمگون است.
2 - نداشتن سیستم چرخشی: کادر فنی در مصدومیت بازیکنان کلیدی و فاصله زیاد تیم اصلی و نیمکت بی‌تقصیر نبود. مظلومی می‌توانست از شروع لیگ از سیستم چرخشی استفاده کند و با این کار هم ستارگانش را از خستگی و مصدومیت حفظ کند و هم به نیمکت‌نشینانش اجازه بدهد که در شرایط مسابقه باشند ولی او اصرار داشت که بازیکنان اصلی در همه بازی‌ها در ترکیب باشند و تا آخر در زمین بمانند. نمونه آن آندو بود که در بازی مقابل شهرداری یاسوج دسته اولی در جام حذفی مصدوم شد و همین منجر به دوری چندماهه این هافبک ملی‌پوش از ترکیب اصلی شد.
3 - امتیازات خانگی از دست‌رفته: استقلال در 16 بازی رسمی خانگی‌اش در این فصل 20 امتیاز از دست داد و این برای تیمی که به‌دنبال قهرمانی است، رقم قابل توجهی به شمار می‌رود. این در حالی است که تراکتورسازی و سپاهان در خانه به‌ترتیب 17 و 14امتیاز از دست داده‌اند. البته استقلالی‌ها می‌توانند از هواداران‌شان گلایه کنند که استقبال زیادی از بازی‌های این تیم انجام ندادند.
4 - سرمربی کم توقع: تیم پرطرفداری مثل استقلال که مدعی قهرمانی است، نیاز به مربی جاه‌طلبی دارد که بتواند از بازیکنانش با حداکثر توان بازی بگیرد و در بازی‌های سخت راه شکست حریف را پیدا کند. مظلومی اما سرمربی کم‌توقعی است و این را به تیمش هم انتقال داده. استقلال در لیگ یازدهم معمولا خیلی زود از گل‌زدن سیر می‌شد و در نیمه‌های دوم نمایش ضعیفی داشت. مظلومی در پایان آخرین بازی لیگ مقابل نفت تهران ( برد 3 بر صفر) گفت که اگر تیمش شهرداری تبریز را ( در هفته سی و دوم ) می‌برد، قهرمان لیگ می‌شد ولی نگفت که خودش چه کار باید می‌کرده که استقلال در ورزشگاه آزادی مقابل یک تیم پایین جدولی برنده شود. حتی می‌توان گفت استقلال اگر برتری‌اش مقابل تیم 10 نفره پرسپولیس را حفظ می‌کرد، حالا قهرمان لیگ یازدهم بود. قطعا مظلومی نمی‌تواند نقش خودش را در آن شکست حیثیتی که روی سرنوشت قهرمانی هم تاثیر گذاشت، انکار کند.
5 - جدایی مجیدی: استقلال در نیم فصل کاپیتان و بهترین گلزنش، فرهاد مجیدی را به الغرافه داد و بعد از آن بود که نزول نتایج استقلال شروع شد. مجیدی فصل را رویایی شروع کرد و هرچند در هفته‌های منتهی به جدایی‌اش آمار گلزنی ضعیف‌تری ثبت کرد ولی حضور او به‌عنوان یک چهره کاریزماتیک در تیم و محبوب نزد هواداران، سپری در برابر حاشیه‌های اطراف استقلال بود. او در لحظات سخت هم به‌خوبی تیم را جمع می‌کرد و از این نظر مکمل خوبی برای کادر فنی بود. غیبت مجیدی در روزهای سخت پایانی بیشتر دیده شد. جدایی مجیدی یکی از بزرگ‌ترین اشتباهات مدیریت فتح‌الله‌زاده بود که سعی کرد آن را پشت جملات احساسی پنهان کند.
