مقامات و رسانه‌های این رژیم با ذوق‌زدگی و هیجان بسیار این سیستم را نشانه‌ای از نبوغ یهودی خواندند و از نزدیک بودن پایان خطر و تهدیدات موشکی حماس خبر دادند. اما تبلیغاتی که درباره ماهیت و کارکرد این سیستم می‌شود مانند دیگر تبلیغات صهیونیستی تلاشی برای بزرگنمایی و دور کردن اذهان از واقعیت است. روزنامه انگلیسی گاردین اخیرا در مطلبی با اشاره به اخباری که از فعالیت این سیستم دفاع موشکی به دست آورده نوشت، از 7 آوریل (18 فروردین) این سیستم 7موشک پرتاب شده از سوی حماس را سرنگون کرده اما دست کم در 11 مورد نتوانسته این موشک‌ها را ردیابی کند. گاردین به نقل از یکی از کارشناسان نزدیک به این پروژه نوشت، این سیستم ممکن است در آینده موفقیت‌هایی داشته باشد اما فعلا با محدودیت‌هایی رو‌به‌روست که کارایی آن را زیر سؤال می‌برد: از جمله این محدودیت‌ها این است که این سیستم تنها 2باتری دارد.
سیستم دفاع موشکی گنبد آهنین دارای 3بخش است؛ یک رادار ردیابی موشک، یک مرکز کنترل و یک بخش شلیک موشک. لحظه‌ای که یک موشک شلیک می‌شود، مسیر پرتاب موشک آن از طریق مرکز کنترل بررسی می‌شود تا معلوم شود که قرار است این موشک در کجا فرود آید. در جریان جنگ خلیج‌فارس در سال 1991 بود که جهان نخستین‌بار از امکان اجرای دفاع موشکی مطلع شد. شکل اولیه این سیستم که به‌صورت موشک‌های پاتریوت آمریکا در اسرائیل و عربستان به کار گرفته می‌شد، توانست موشک‌های اسکاد پرتاب‌شده توسط عراق را ردیابی و نابود کند. در حقیقت این سیستم نسبت به پیش‌بینی کارشناسان بسیار خوب عمل کرد. پیش‌بینی‌های اولیه نشان می‌داد که این سیستم موفقیتی 10 درصدی خواهد داشت اما در عمل شرایط بهتر از این شد.
در جریان جنگ عراق در سال 2003، موشک‌های پاتریوت تغییریافته عملکرد خوبی نشان دادند. به خاطر عملکرد این سیستم، عراق نتوانست هیچ موشک دوربردی شلیک کند و موشک‌های پاتریوت یک جت انگلیسی و یک جت آمریکایی را سرنگون کردند. سرنشینان این دو جت کشته شدند. رژیم صهیونیستی مدت‌هاست از کابوس موشک‌های کوتاه‌بردی چون کاتیوشاهای طراحی شده روسیه که در دهه‌های 1970 و 1980 به فلسطینی‌ها داده‌شد، وحشت دارد. در جنگ سال 2006 لبنان، حزب‌الله بیش از 4 هزار موشک به سمت رژیم صهیونیستی شلیک کرد. در این حملات 44 اسرائیلی کشته شدند.
بعد از تجربه تلخ جنگ لبنان و شکست ارتش اسرائیل در مقابل جنبش حزب‌الله، رژیم صهیونیستی به‌طور جدی به فکر تقویت سیستم دفاع موشکی خود افتاد. این رژیم پیش از این سیستم دوربرد موسوم به پیکان را طراحی کرده بود اما بعد از جنگ لبنان، تصمیم گرفت که با سرمایه‌گذاری سنگینی، سیستم گنبد آهنین را طراحی و تولید کند. هزینه طراحی و استقرار این سیستم بیش از یک میلیارد یورو برآورد شده‌است.
بخشی از این هزینه را آمریکا تامین کرده‌است. این سیستم در داخل رژیم صهیونیستی منتقدان زیادی دارد. هر کدام از موشک‌های این سیستم هزینه‌ای معادل 25 هزار یورو دارد و این در حالی است که قرار است این سیستم موشک‌هایی را که بسیار ارزان‌قیمت‌تر هستند و کمتر از چند صد یورو ارزش دارند، سرنگون کند. این برآورد به این معناست که جنبش مقاومت - چه در لبنان و چه در فلسطین- از حالا به بعد وارد جنگی اقتصادی با اسرائیل می‌شود. گروهی دیگر معتقدند که فریب‌دادن سیستم راداری دفاع موشکی گنبد آهنین بسیار آسان است؛ فقط کافی است که راه این فریب پیدا شود.
