و به بهانه گرمای بیش از حد، روزهای یکشنبه و دوشنبه هفته جاری را تعطیل اعلام کرد. این تعطیلات زنجیره‌ای و بدون علت قابل توجیه در سال همت مضاعف و کار مضاعف، پیامدهایی می‌تواند داشته باشد که مهم‌ترین آن ایجاد بی‌عدالتی و تبعیض است به‌طوری‌که می‌توان گفت مگر کارگرها و افراد زحمتکش و پرتلاش که عضو خانواده دولت نیستند،
گرمای بی‌سابقه را حس نمی‌کنند و فقط بخشی از جامعه هستند که گرما آنها را می‌آزارد و به علت مصرف انرژی باید آنها از رفتن به سر کار خودداری کنند! این رفتار، خلاف عدالت است و فقط برای بخش اندکی که همان کارمندان دولتی هستند آن‌هم به غیر از کارمندان بانک‌ها منظور شده و بخش بسیاری از انسان‌های زحمتکش و پرتلاش جامعه کارگری نادیده گرفته شده‌اند.
معادله تعطیلات زنجیره‌ای از جانب دیگری نیز به یک ضد معادله تبدیل شده است. وقتی بازار و اصناف تعطیل نباشند و کارخانه‌ها و بخش خصوصی کشور و رسانه‌ها به کار خود ادامه دهند و از طرفی بخش دولتی تعطیل باشند، به‌دلیل وابستگی و ارتباط این بخش‌ها به هم در رفتار بخش خصوصی و بازار و اصناف نیز آشفتگی ایجادشده و عملکرد آنها نیز با اشکال روبه رو می‌شود.
بنابراین، این تعطیلات و اینگونه تعطیل‌کردن، هیچ کمکی به سامان دادن به فعالیت‌های جاری و خدماتی کشور نکرده، بلکه در آن نیز اختلال ایجاد می‌کند. از طرف دیگر، اگر استدلال‌های مسئولان تصمیم‌گیر در امر تعطیلی را بپذیریم، یک سؤال مهم پیش می‌آید و آن اینکه چرا دولت در دقیقه 90 اعلام تعطیلی می‌کند و چرا با وجود پیشرفت‌های فراوان در پیش‌بینی وضعیت جوی و اینکه مسئولان ذیربط اطلاع از وضعیت موجود داشتند 3روز قبل تعطیلات را اعلام نکردند و در دقایقی اعلام کردند
که بسیاری از افرادی که امکان سفر داشتند یا نتوانند به سفر بروند یا اینکه به مسافرتی پردردسر و پرحاشیه اقدام کنند چرا که دستگاه‌های امدادی آن آمادگی لازم را برای این حجم تردد غیرمترقبه برون‌شهری نداشتند و از طرفی سیستم‌های حمل‌و‌نقل عمومی بین‌شهری چه در بخش ریلی و چه هوایی و حتی زمینی نیز پیش‌بینی لازم را برای اختصاص فوق‌العاده‌های سفر ندارند و مشتاقان سفر را با سردرگمی و ابهام و در‌نتیجه دلخوری و عصبانیت روبه‌رو ساختند.
غرض از ذکر موارد فوق، این بود که عنصر برنامه‌ریزی در کشور ما فاقد پشتوانه و جایگاه است و در زمانی‌که دنیا برای تک‌تک لحظات خود برنامه دارد چگونه می‌شود به یکباره 21استان کشور تعطیل شود؟ انتظار این است که در سال همت مضاعف و کار مضاعف، به‌گونه‌ای برنامه‌ریزی شود که جبران عقب‌ماندگی‌ها شود تا بتوان با تدبیر بر مشکلات فائق آمد اما ظاهرا برخی اقدامات، فرهنگ کار و همت را نه‌تنها مضاعف نمی کند بلکه، کمرنگ و رقیق می‌کند.
حال که براساس تدبیر مسئولان ذیربط، 2روز چهارپنجم کشور با تعطیلی روبه‌رو شده‌اند خوب است اعلام شود چقدر در مصرف انرژی صرفه‌جویی می‌شود و آیا راه‌حل کم‌کاری‌ها و بی‌تدبیری‌ها تعطیلی است؟ شاید زمان آن باشد که به جای پاک‌‌کردن صورت مسئله، به فکر حل مسئله باشیم.
