همان طور که در 35 شماره قبل خواندید، در ستون«تقویم فضانوردی» سیروس برزو، کارشناس مسائل نجومی و فضایی مقیم روسیه، برای شما گاه‌شمار سفر انسان را می‌نویسد.
28 آوریل 1991
فضاپیمای «دیسکاوری » دوازدهمین سفر مداری خود را با هفت فضانورد آغاز کرد. مایکل کاوتز، بلین‌‌هاموند، گریگوری‌‌هارباو، دانالد مک موناگل، گیون بلوفورد، ریچارد هیب و چارلی ویچ مأموریتی را انجام دادند که 8 روز و 7 ساعت و 22 دقیقه طول کشید. دیسکاوری روز 6 مه پس از 134 دور گردش در مدار و طی حدود 6 میلیون کیلومتر، به زمین بازگشت.
18 مه 1991
سفینه فضایی «سایوز تی.ام-12» با سه سرنشین راهی مدار شد. فضانوردان این سفینه عبارت بودند از: آرتسه بارسکی 35 ساله، سرگئی کریکالف 33 ساله و بالاخره هلن شارمن 28 ساله. هلن شارمن –مهندس شیمی اهل انگلستان- نخستین زن فضانورد اروپایی، اولین پرواز فضایی اروپا را که با هزینه بخش خصوصی انجام می‌شد جامه عمل پوشاند. پس از پایان یافتن برنامه‌‌های پیش‌بینی شده، در روز 26 مه، موسی منارف و ویکتور آفاناسیف –که از حدود شش ماه قبل در فضا به سر می‌بردند- به همراه هلن شارمن به زمین بازگشتند. شارمن 7 روز و 21 ساعت و 15 دقیقه در فضا به سر برده بود.
5 ژوئن 1991
پرتاب کیهان‌پیمای کلمبیا به همراه هفت سرنشین برای انجام آزمایش‌‌های زیست شناسی در چهارچوب برنامه «آزمایشگاه علمی علوم زیستی»
دراین روز صورت گرفت. این نخستین پرواز جهت انجام آزمایش‌‌های صرفاً زیست شناسی و پزشکی و همچنین نخستین حضور سه فضانورد زن در یک پرواز مداری بود. بر عرشه فضاپیما، برایان اوکانر فرمانده، سیدنی گوتیز مهندس پرواز، تامارا جرنیگن و چهار پزشک پژوهشگر حضور داشتند. 2478 نوزاد ستاره دریایی و 29 موش آزمایشگاهی در این سفر، فضانوردان را همراهی کردند. فضانوردان در این پرواز مأموریت داشتند بر روی موضوع اثرات بی‌وزنی بر نظام بدن انسان پژوهش کنند. فضاپیمای کلمبیا سرانجام پس از سفر 9 روز و 2 ساعت و 15 دقیقه‌ای، در روز 14 ژوئن مأموریت خویش را به پایان رساند و به زمین بازگشت.
