همان طور که در 34 شماره قبل خواندید، در ستون«تقویم فضانوردی» سیروس برزو، کارشناس مسائل نجومی و فضایی مقیم روسیه، برای شما گاه‌شمار سفر انسان را می‌نویسد.
16 نوامبر 1990
ریچارد کاوی، فرانکلین کالبرتسن، چارلز گمار، کارل مید و رابرت اسپرینگر با کیهان‌پیمای آتلانتیس راهی فضا شدند که در20 نوامبر در مرکز فضایی کاناورال بر زمین نشست. هیچ خبرنگاری اجازه نیافت که در محل حاضر شود و فرود در حصاری از نیروهای امنیتی انجام گرفت.
2 دسامبر 1990
سفینه سایوز تی.ام-11 با سه کیهان نورد از جمله یک روزنامه نگار راهی فضا شد. در این سفر موسی مناراف و ویکتور آفاناسیف از شوروی و تویوهیرو آکیاما –خبرنگار ژاپنی- شرکت داشتند. دو روز پس از پرتاب، سایوز تی.ام-11 به مجتمع مداری میر پیوست و سفر
شش ماهه مناراف و آفاناسیف آغاز شد. آکیاما در 10 دسامبر با سفینه سایوز تی.ام-10 به همراه ماناکف و استرکالف به زمین بازگشت. سایوز تی.ام- 10 در 69 کیلومتری شمال‌غربی شهر ارخالق در قزاقستان فرود آمد.
2 دسامبر 1990
کیهان‌پیمای کلمبیا از مرکز فضایی کندی به همراه ونس براند، دیل گاردنر، جان لانج، جفری هفمن، رابرت پارکر، رونالد پارایز و سیمون درونس پرتاب شد. در جریان این مأموریت که 8 روز و 23 ساعت و 5 دقیقه و 8 ثانیه به طول انجامید، کیهان‌نوردان با استفاده از امکانات آزمایشگاه اخترشناسی آسترو-1 که در بخش بار فضاپیما قرار داشت، دست به تحقیقات نجومی بسیار با ارزشی زدند.
5 آوریل 1991
کیهان‌پیمای‌آتلانتیس در چهارچوب مأموریت شماره 37 فضاپیما‌‌های شاتل با پنج سرنشین به نام‌‌های استیون نیگل، کنت کامرون، جری راس، جروم آپت و لیندا گادوین راهی مدار زمین شد. این پرواز اهدافی علمی را پیش رو داشت که از جمله آنها باید در مدار قرار دادن تلسکوپ اشعه گاما (GRO) را ذکر کرد.
در جریان این پرواز، دو راهپیمایی فضایی توسط راس و آپت در روز‌‌های 7 آوریل (به مدت 4 ساعت و 24 دقیقه) و 8 آوریل (به مدت 6 ساعت و 11 دقیقه) به اجرا درآمد. آتلانتیس سرانجام روز 11 آوریل در پایگاه هوایی ادواردز بر زمین نشست.
