همشهری آنلاین- ابوذر چهل امیرانی: بامداد شنبه ۲۴ خرداد، هیچگاه از ذهن ساکنان محله جلیلی منطقه ۱۷ پاک نخواهد شد. روزی که پهباد رژیم صهیونیستی به یکی از خانههای کوچه کم عرض شهید محمد سلیمی در خیابان شهید سهراب برزو وارد شده و پس از انفجار، منجر به شهادت «مرتضی عباسی»، مجروحیت «حسام اسماعیلزاده» و ۴ عضو خانوادهاش و آتشسوزی و تخریب منزل «محسن بیپروا» شد.
پدر شهید عباسی درباره نحوه شهادت فرزندش میگوید: «شنبه ۲۴ خرداد مصادف با عید غدیر خم بود و پسرم یک شب قبل از آن به خاطر فعالیت در پایگاه بسیج شهید محرمعلی مقدم و هیئت عشاق ولایت، مشغول نصب بنر و پلاکارد در محله بود. کار آنها تا نیمه شب طول کشید و همراه با یکی از دوستانش به سمت خانه آمد، اما قبل از ورود به منزل، یک پهباد به منزل یکی از همسایگان برخورد کرد و ترکشهای آن به سر و پیشانی مرتضی خورد.»

«جلال عباسی» با بیان اینکه فرزندش ۱۹ سال سن داشت، ادامه میدهد: «آن شب پیکر مرتضی را برای جراحی سر به بیمارستان سینا بردیم و آنجا گفتند احتمال دارد بینایی فرزندم از بین برود یا اینکه هوشیاری خود را از دست بدهد. به هرحال فرزندم تحت جراحی قرار گرفت، اما نتیجه نداد و ۳ روز بعد به شهادت رسید.»
عباسی میگوید: «رژیم صهیونیستی ادعا میکند که در جنگ ۱۲ روزه اقدامی برای هدف قرار دادن غیرنظامیان انجام نداده، در حالی که در کوچه ما هیچ مرکز نظامی وجود ندارد و هیچ کدام از مسئولان نظامی در اینجا زندگی نمیکنند.»
وی با برشمردن آرزوهای پسرش برای ادامه تحصیل و زندگی میگوید: «اکنون پسرم در بهشت زهرا(س) خوابیده و کشورهایی که مدعی صلح هستند، بهتر است به ما بگویند گناه او و زنان و کودکانی که در این جنگ تحمیلی جان خود را از دست دادند، چیست.»

به گفته مادر شهید عباسی، فرزندشان با پول کارگری پدرش بزرگ شده و عصای دست آنها بود. آنها یک دستگاه خودرو دارند که فرزند شهیدشان با همان خودرو، آنها را جابجا میکرد. این خودرو هم همان شب خسارت دیده است.
کودکی که خانهنشین شد
در جریان برخورد و انفجار این پهباد، ۵ نفر از یک خانواده ساکن در شهید محمد سلیمی دچار جراحت شدند و اینک با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم میکنند.
«حسام اسماعیلزاده» درباره نحوه مجروحیت خود و اعضای خانوادهاش میگوید: «آن شب مادر، مادر همسر و برادر همسرم در منزل ما حضور داشتند و زمانی که من و همسرم قصد خداحافظی با آنها در کوچه را داشتیم، یک دستگاه پهباد به خانه روبهرویی ما برخورد و به دلیل انفجار، ترکشهای آن به ما ۵ نفر اصابت کرد.»

وی اضافه میکند: «من از چند ناحیه دچار جراحت شدم و پشت زانوی پای چپ، ساق پای چپ، دست چپ و ران پای راستم آسیب دید. پهلوی همسر و مادر همسرم مجروح شد و برادر همسرم از زانوی پای راست تا کف پا آسیب جدی دید. قسمتی از صورت مادرم نیز زخمی و به چشم چپ او آسیب وارد شد.»
اسماعیلزاده با بیان اینکه حال عمومی مادر و مادر همسرش رو به بهبودی است، عنوان میکند: «متأسفانه من و همسرم در راه رفتن دچار مشکل شدهایم و تا زمانی که بهبودی کامل پیدا نکنم، امکان کار کردن ندارم و از طرف دیگر مستأجرم. وضعیت جسمانی برادر همسرم نیز که کمتر از ۱۰ سال سن دارد، رضایت بخش نیست. جراحت به حدی بوده که پای راست او از زانو به پایین قادر به حرکت نیست و همه امید ما به فیزیوتراپی بسته شده است. او در این سن کم خانهنشین شده و حتی نمیتواند چند قدم راه برود.»

وی میگوید: «در این مدت، خودم نیز چندبار جراحی شدم، ولی هنوز ترکش و اجسام خارجی در چند ناحیه از بدنم مثل پشت زانوی پای چپ و کف و روی دست راستم باقی مانده است. همچنین خودروی برادرم نیز خسارت جدی دیده است.»
اسماعیلزاده با اشاره به ادعاهای واهی رژیم صهیونیستی میگوید: «افراد زیادی مثل من و خانوادهام در این جنگ مجروح شدیم و متأسفانه تعدادی از افراد بیگناه هم به شهادت رسیدند. کافی است مشکلاتی که به این خانوادهها وارد شده، رسانهای شود تا جهان بداند این رژیم منحوس چه بر سر غیرنظامیان آورده است.»
قدردان مسئولان شهرداری هستیم
ورود پهباد به خانه مسکونی «محسن بیپروا» و انفجار آن سبب تخریب بخش عمدهای از منزل او و آتش گرفتن تمامی وسایل زندگیاش شده است.

وی میگوید: «حدود ۱۲ و نیم شب همراه با همسر و ۲ دختر ۲۵ و ۱۱ سالهام در منزل حضور داشتیم که پهبادی از پنجره خانه وارد سالن پذیرایی شده و به دیوار اصابت کرد و سپس منفجر شد. در این حادثه به ما آسیبی وارد نشد، اما موج انفجار و ترکشهای آن منجر به شهادت یک جوان، زخمی شدن چندنفر و ایجاد خسارت به ۷ دستگاه خودرو و چند خانه در همسایگی ما شد.»

بیپروا با بیان اینکه برخورد و انفجار این پهباد سبب شد تا وسایل زندگیاش دچار آتشسوزی شده و تخریب بخشهای زیادی از خانهاش، امکان سکونت آنها را سلب کند، میگوید: «پس از این اتفاق، به معنای واقعی آواره شدیم چون در روزهای نخست، مشخص نبود چه نهادی میتواند به کمک افرادی مثل ما بیاید. به همین دلیل چندروزی در خانه برادرم و آشنایان بودیم و مدتی هم به منزل خواهرم در شهریار رفتیم تا اینکه از طرف شهرداری در یک هتل آپارتمان ساکن شدیم. بازسازی خانه هم توسط شهرداری شروع شد و در مراحل پایانی است.»
وی با قدردانی از مسئولان شهرداری منطقه ۱۷ برای بازسازی خانهاش عنوان میکند برای خرید اثاثیه منزلش، سالهای زیادی زحمت کشیده، اما رژیم صهیونیستی با آتش زدن آنها، او و خانوادهاش را دچار مشکلات عدیدهای کرده است.

نظر شما