همشهری آنلاین - سمیرا باباجانپور : برق تهران توان تأمین برق کارخانه سیمان را نداشت. حسن فراهانی، کارشناس موزه کارخانه سیمان ری، میگوید: «شاید برایتان جالب باشد که بگویم در یک دوره زمانی کارخانه سیمان ری بخشی از برق تهران را تأمین میکرد. بعد از خط یک که روزانه ۱۰۰ تن سیمان آنجا تولید میشد و مولد برق قوی داشت، سال ۱۳۱۶ شمسی خط ۲ کارخانه نیز افتتاح شد. با افتتاح این خط تولید، ۲ مولد برق دیگر نیز به کارخانه اضافه شد. سال ۱۳۱۷ شمسی قرار بود خط تولید شماره ۳ راهاندازی شود. بیش از ۷۵ درصد کارهای ساختمانی خط سوم کارخانه انجام شد حتی ماشینآلات مورد نیاز نیز خریداری شد، اما به دلیل جنگ جهانی دوم، کشتی حامل تجهیزات در کانال سوئز توسط متفقین توقیف و ماشینآلات مصادره شد که در نتیجه، خط شماره ۳ با وقفه چندساله کار خودش را با توربینهای مولد برق جدید شروع کرد.»
خواندنیهای بیشتر را اینجا دنبال کنید
کارخانه سیمان ری باوجود دو دیزل و چهار توربین برق زیادی تولید میکرد در حالی که به گفته فراهانی، کارخانه مازاد برق زیادی داشت و این مازاد تولید برق به فروش میرسید.
برق کارخانه به شهرداری، حرم شاه عبدالعظیم، حرم بیبی زبیده، چیتسازی ری، بیمارستان فیروزآبادی، بیمارستان روانپزشکی رازی، کارخانه تولید گلیسیرین و صابون ری فروخته میشد. خانههای کارگری نیز از این برق بهره میبردند. حتی برای مدتی مولدهای برق کارخانه سیمان ری سر شب به برق تهران نیز کمک میکرد. فراهانی میگوید: «یادم میآید در ۹ اسفند ۱۳۶۳ ساعت ۱۱:۳۰ شب کلید کارخانه خاموش شد و همه مولدهای برق از کار افتاد و دیگر روشن نشد.»
نظر شما