همشهری آنلاین - سمیرا باباجانپور: ماجرای ساخت این قنات را «علیرضا حاجیآقا بزرگی» از معتمدین محله کن اینگونه روایت می کند: «روزی آیتالله برقعی بالای منبر نشسته بود، مردی با سر و صورت خونی به مسجد آمد. ظاهرا دعوایی بر سر آب درگرفته بود، چون آب سالم و کافی برای خوردن وجود نداشت. آن روز آیتالله برقعی با اهالی صحبت کرد تا قناتی جدید در محله ساخته شود. مردم محله همت کردند و ۸۳ سال پیش قنات ساخته شد و به نیت امام زمان (عج) نام حجتآباد را برای آن انتخاب کردند. قنات حجتآباد منبع اصلی تأمین آب آبانبارهای کن بود و قنات آبی خنک و گوارا داشت. این قنات معماری جالبی دارد. زمانی که شیب زمین زیاد میشد برای اینکه آب هدر نرود ترناهایی در زیرزمین حفر میکردند تا آب را کنترل کنند و شیب زمین بشکند. «ترناها» دریچههایی بودند که آب از آنها بهشدت خارج میشد تا توازن برقرار شود.»
خواندنیهای بیشتر را اینجا دنبال کنید
مظهر قنات حجتآباد کن در محدوده ابتدایی جاده سولقان قرار دارد و مادرچاه آن در دامنه البرز جنوبی قرار گرفته. «علیرضا محبعلی» سالهاست که متولی این قنات است و مسئولیت میرآبی باغها را بر عهده دارد. او میگوید: «دهه ۵۰ برای تأمین آبلولهکشی کن از آب قنات حجتآباد و فرمانفرما استفاده شد. این قنات بزرگترین مخزن جمعآوری آب قناتهای غرب تهران است. اصطلاحی به نام «پاکنه» وجود دارد که ورودیها و دسترسی به قنات است. ۳ سال پیش یکی از این پاکنهها را بازسازی کردیم، مناسبسازی و امکان دسترسی به قنات برای گردشگران و محققان فراهم شد، اما چند سال پیش برای لایروبی قنات رفته بودم که بعد از اتمام کار به درون یکی از میلهها پرتاب شدم. خدا را شکر اتفاقی برایم نیفتاد.»
نظر شما